Ὁ Ἀθανάσιος Διᾶκος καὶ ἡ μάχη τῆς Ἀλαμάνας!

Ὁ Ἀγαπητὸς Φιλίστωρ ἔχει κάνει μίαν ἐξαίρετο ἐργασία-ἀφιέρωμα στὸν Ἥρωα Ἀθανάσιο Διᾶκο! Μία ἐργασία ποὺ παρουσιάζει πολὺ συνοπτικὰ τὴν σύντομη ζωὴ τοῦ ἥρωος.

Ἡ ἐπέτειος τῆς μάχης σήμερα. 190 χρόνια μετὰ ὀφείλουμε μίαν στιγμή μας στὸ παλληκάρι ποὺ ἀγωνίστηκε γιὰ νὰ εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι!

Τὸν σκότωσαν μὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς φρικτοτέρους τρόπους ποὺ μπορεῖ νὰ διανοηθῆ ἄνθρωπος! Κι ὅπως μᾶς μεταφέρει ὁ Τάκης Λάππας, ἔως τὴν στιγμὴ ποὺ ἔσβησε, σιγοτραγούδαγε…

«γιὰ δὲς καιρό ποὺ διάλεξε,

ὁ Χάρος νὰ μὲ πάρῃ,

Συνέχεια

«Οὐδέν μονιμότερον τοῦ προσωρινοῦ »

 Ἄς ποῦμε λίγα λόγια γιά τίς ἡμέρες ἐκείνες πού ἐνέπνευσαν τόν μεγάλο Γάλλο ζωγράφο Εὐγένιο Ντελακρουά τό 1824 νά δημιουργήση τόν περίφημο πίνακα «ἡ σφαγή τῆς Χίου». Τό πρωτότυπο ἐκτίθεται στό Λοῦβρο. Πιστό ἀντίγραφο ἐξετίθετο στό Μουσεῖο τῆς Χίου.

Ἡ κατάκτησις τῆς Χίου ἀπό τούς Τούρκους τό 1566, ἀνέστειλε προσωρινά τήν οἰκονομική δραστηριότητα τοῦ νησιοῦ. Βάσει τῶν ἀχτιναμέδων ἐπετράπη στούς κατοίκους νά συνεχίσουν ὄχι μόνο τήν ἐμπορική ἀλλά καί τήν πνευματική ἀνάπτυξι πού εἶχε ἀρχίσει κυρίως κατά τά τελευταῖα χρόνια τῆς Γενουατικῆς κατοχῆς. Κατά τόν 17ο αἰῶνα ἡ παιδεία στήν Χίο παρουσίασε νέα ἄνοδο καθώς πολλοί Χιῶτες ἐδώρισαν στό κοινό χρήματα, σπίτια καί σημαντικό ἀριθμό βιβλίων. Συνέχεια

Καπετὰν Ζαχαριᾶς Μπαρμπιτσιώτης.


Ὁ Καπετὰν Ζαχαριᾶς, πρὸ-ἥρως. Ἀπὸ αὐτὰ τὰ πρόσωπα ποὺ μὲ τὴν ὑπομονή, τὴν θέλησι καὶ τὴν σοφία τους,  παρ’ ὄλο τὸ νεαρόν τῆς ἡλικίας, κατάφεραν νὰ βάλουν τὶς πλέον γερὲς βάσεις γιὰ τὸ στήσιμο τῆς ἐπαναστάσεως.

Γεννήθηκε τὸ 1789.

Συγκλονιστική φυσιογνωμία! Κατάφερε νὰ συνενώσῃ μεγάλες καὶ παραδοσιακὲς οἰκογένειες, στὸ κλέφτικο καὶ τὸ ἀρματολίκι, καὶ νὰ ἐνσπείρῃ στοὺς ὑπολοίπους, τὴν πίστη στὴν κοινὴ δράσι.

Ὑπαρχηγὸς του ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ ὁποῖος καὶ βρέθηκε δίπλα του ἀπό τὰ πολύ μικρά του χρόνια.

Συνέχεια

Γεώργιος Καραϊσκάκης: Ἰδοῦ ὁ Ἕλλην!

Γεώργιος Καραϊσκάκης: Ιδού ο Έλληνας
Του Σ. Πανάγου


Οι αμόρφωτοι και πεινασμένοι αγωνιστές του ’21, που σάν γίγαντες ξεσηκώθηκαν και συνέτριψαν τις τουρκικές στρατιές μέ μοναδικά τους όπλα την πίστη στην Ελλάδα και το αίμα τους, έκτος των άλλων, αποτελούν πρότυπα ανθρώπων. Διαποτισμένοι από τον Ελληνικό μύθο, μυθικοί και αυτοί στην έκφραση και λεβέντες στη συμπεριφορά, βάλθηκαν να συναγωνισθούν καί να ξεπεράσουν τους “Έλλένηδες” και“Ελληνάδες” στην ανδρεία και στην αρετή. Η αγάπη τους στη φυσική και ελεύθερη ζωή, η αστοχασιά του θανάτου, η αδιαφορία τους για το ταπεινό και εφήμερο, η ηθική τελειότητα καί η τιμή και αρετή τους, αποτελούν εξαίρετες πρώτες ύλες για τη σύνθεση μιας ολοκληρωμένης Ιδεαλιστικής Κοσμοθεωρίας εντελώς άσχετης με τα ισχύοντα υλιστικά λογοκρατικά συστήματα.

Συνέχεια