Ἀριστουργήματα τοῦ 4ου αἰῶνος π.χ. ἀπὸ τὴν κοιλάδα τῶν Θρακῶν Βασιλέων στὴν Βουλγαρία.
Οἱ Θράκες ἦσαν Ἑλληνικὴ φυλή.
Ἔπαιρναν μέρος στοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες καὶ εἴχαν ὀλυμπιονίκες. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Βούλγαροι
Μά ποιοί εἶναι τέλος πάντων οἱ Θράκες;
Ποιοί εἶναι τελικῶς αὐτοί;
Ἀγνώστου ταὐτότητος; Γνωστῆς ταὐτότητος;
Πάντως γιὰ τοὺς Βουλγάρους εἶναι ἄσχετοι οἱ Θράκες μὲ τοὺς Ἕλληνες. Κι ἐφ΄ ὅσον εἶναι ἄσχετοι, κάποιος πρέπει νὰ τοὺς κληρονομήσῃ…. Διότι ἐὰν δὲν ὑπάρχουν κληρονόμοι, πῶς θά δικαιολογήσουν τήν ὕπαρξί τους τά βουλγαρόπαιδα; Πῶς θά εὕρουν ταὐτότητα;
Συνέχεια
Ἡ γενοκτονία τῶν Μακεδόνων.
Ἡ Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐστάθη πόλος ἕλξεως πολλῶν κατακτητῶν.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐξ αὐτῶν, καὶ τῶν Σλαύων συμπεριλαμβανομένων, συμπεριεφέρθησαν τόσο βιαίως στοὺς κατοίκους πού, τελικῶς, κατέληξαν στὰ ὅρια τῆς γενοκτονίας οἱ διώξεις.
Ἀποκορύφωμα βέβαια ἐστάθη ἡ παρουσία τῶν Βουλγάρων ποὺ ὀρέγοντο μίαν Μακεδονία δική τους, ἀπὸ ἀρχῆς τῶν Βαλκανικῶν πολέμων. Ὅταν διεπίστωσαν πὼς κάτι τέτοιο δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπέτρεπαν οἱ Ἑληνικοὶ πληθυσμοί, διότι οὐδέποτε ἐπεζήτησαν τὴν ἐλευθερία τους γιὰ νὰ χάσουν τὴν ταὐτότητά τους, τότε ἐξεκίνησαν οἱ Συνέχεια
Μνῆμες καὶ μαρτυρίες ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Δράμας.
Θεσσαλονίκη-Μνήμες και μαρτυρίες από την απελευθέρωση της Δράμας την 1η Ιουλίου 1913- το χρονικό της ιστορικής μέρας
του Γ. Ιωαννίδη
Την 1η Ιουλίου, η πόλη της Δράμας και η περιοχή, εν γένει, γιορτάζουν τα 97 χρόνια της απελευθέρωσής τους από τη διπλή κατοχή, Τούρκων και Βουλγάρων. Ύστερα από αιώνες δουλείας στους Τούρκους- 540 χρόνια, σύμφωνα με τη χρονολόγηση της κατάληψής της κατά τον Τούρκο περιηγητή Χαντσί Χαλφά ( Hadschi Chalfa) ή 529 κατά τον άλλο Τούρκο περιηγητή Εβλιά Τσελεμπή (Evlia Celebi)- και 8 μηνών και 8 ημερών στους Βουλγάρους, η Δράμα αναπνέει το “αγέρι” της Ελευθερίας. ( Η κατάληψη της Δράμας έγινε από τον εξωμότη Γαζή Εβρενό Μήδη το 1834: Α. Βακαλόπουλος).
Μπορεί αυτή η διπλή δουλεία να έφερε πολλά δεινά στον ελληνικό πληθυσμό της Δράμας και της περιοχής της, αλλά αυτός, ούτε μια στιγμή δεν λησμόνησε τη μακραίωνη ιστορία του, ούτε και απεμπόλησε την ταυτότητά του.
Ἐμφύλιος μεταξύ Βουλγάρων ὁ Μακεδονικός ἀγών;
Θὰ χρειαζόμουν πράγματι τόνους βιβλίων γιὰ νὰ ἀπαντήσω στίς δημοσιεύσεις τῆς ἱστοσελίδος http://www.bulgarmak.org/macedonian_struggle.htm
Αὐτὸ ποὺ μὲ πικραίνει εἶναι πώς ΚΑΝΕΝΑΣ Ἕλλην ἱστορικός, ἐξ ὅσων γνωρίζω φυσικὰ, δὲν ἔχει καταπιαστεῖ μὲ τὸ νὰ συντάξῃ μίαν σοβαρή καὶ τεκμηριωμένη ἀπάντησι στὴν συγκεκριμένη σελίδα.
Ἡ σελίδα εἶναι γραμμένη στὰ ἑλληνικὰ καὶ ἀσκεῖ συστηματικὴ ἱστορική προπαγάνδα μὲ στόχο τὴν ἀλλοίωσι τῆς ἱστορικῆς μας συνειδήσεως.
Θὰ μεταφέρω μερικὲς πληροφορίες γιὰ νὰ μπορέσῃ ὁ ἀναγνώστης νὰ ἀποκτήσῃ μίαν πιὸ σαφὴ εἰκόνα, ἀλλὰ ἐπιμένω στὴν ἀνάγκη παρεμβάσεως ἱστορικῶν. Οἱ δικὲς μας «μελέτες» κι ἔρευνες δυστυχῶς παραμένουν σὲ καθαρὰ ἐρασιτεχνικόν ἐπίπεδον καὶ δὲν μποροῦν εὔκολα νὰ καταγραφοῦν ὡς ἐπίσημος ἀντίλογος.
Γράφει λοιπόν ἡ παραπάνω σελίς ὡς πρόλογο στὰ ὅσα ἀκολουθοῦν:
«Κρυψάνες», οἱ ὑπόγειες κρύπτες τῶν Μακεδονομάχων
Ἡ επιτυχὴς δράση τῶν Ἑλληνικῶν ἀντάρτικων ὁμάδων στὴν περιοχὴ Φλώρινας – Μοναστηρίου, δημιούργησε μία ἀσφαλὴ ζώνη ὃπου ἐκεῖ εὕρισκαν καταφύγιο καὶ τὰ σώματα ἂλλων περιφερειῶν ὃπως πχ τοῦ Βάρδα ποῦ πέρασε ἐκεῖ τὸ χειμῶνα τοῦ 1906-7.
Ἦταν τὸ βασίλειο τῆς «κρυψάνας», ὃπως ἒλεγαν τότε, τὶς ὑπόγειες κρύπτες. Δὲν ὑπῆρχαν μεγάλα βουνὰ μὲ ἀπέραντα δάση καὶ ἀναρίθμητα σκόρπια μαντριά, ὃπως στὸ Μορίχοβο. Εὑρίσκοντο ἐξ ἂλλου τουρκαλβανικὰ χωριὰ στὰ ψηλότερα σπλάχνα τοῦ Περιστεριοῦ (Κισάβα, Ὂστρετς, Ζλουκουκιάνι). Ἀναγκάζονταν λοιπὸν τὰ σώματα νὰ μένουν στὰ χωριὰ καὶ νὰ τρυπώνουν στὶς «κρυψάνες».
Κάθε σπίτι εἶχε μία τουλάχιστον καὶ συχνὰ δύο καὶ τρεῖς «κρυψάνες», τεχνικότατα φτιαγμένες.
Συνέχεια