Θρᾷξ Πελταστής!

Πελταστής.

     Στρατιώτης, φέρων τὴν πέλτην, ὡς ἀμυντικὸν ὅπλον.

     Οἱ πελταστὲς τῆς Θράκης καὶ τοῦ ὑπολοίπου ἑλληνικοῦ χώρου, ἦσαν ἐλαφρῶς ἐξοπλισμένοι ἀλλὰ πολὺ εὐκίνητοι στρατιῶτες, συνήθως μισθοφόροι. Κρατοῦσαν τὴν πέλτην, ἐλαφριὰ θρακικὴ ἀσπίδα ἡ ὁποία εἶχε μία ἐσοχὴ σὰν μισοφέγγαρο, καὶ τρία ἀκόντια, τὸ ἕνα στὸ ἕνα χέρι καὶ τὰ ἄλλα δύο στὸ ἄλλο χέρι μαζὶ μὲ τὴν ἀσπίδα. Ἡ ἐπιτυχία τους στὶς μάχες ὀφειλόταν στὴν μεγάλη τους εὐκινησία σὲ σχέση μὲ τὴν βαρειὰ ὁπλιτικὴ φάλαγγα. Συνέχεια

Ὁ ἀποικισμὸς τῆς Θάσου…

Θρᾶκες οἱ πρῶτοι ἄποικοι – Ὁ ποιητὴς Ἀρχίλοχος καὶ οἱ σατυρικοί του στίχοι.

         Στὸ τέλος περίπου τοῦ 8ου αἰ. π.Χ. ἢ στὶς ἀρχὲς τοῦ 7ου αἰ. π.Χ., μία ἀποστολὴ ἀπὸ τὸ κυκλαδίτικο νησὶ τῆς Πάρου, ἀποβιβάστηκε στὸ πυκνόφυτο νησὶ τῆς Θάσου μὲ ἀρχηγὸ τὸν Τελεσικλῆ, πατέρα τοῦ λυρικοῦ ποιητοῦ Ἀρχιλόχου.

   Γύρω στὸ 684-680 π.Χ. οἱ Πάριοι ἄποικοι ἴδρυσαν στὴν ΒΑ ἀκτὴ τοῦ νησιοῦ, σὲ θέση προφυλαγμένη ἀπὸ φυσικὸ λιμάνι, τὴν πόλη τῆς Θάσου. Τὸ νησὶ κατεῖχε τότε τὸ θρακικὸ φύλο τῶν Ἠδώνων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν διαπεραιωθεῖ σ΄αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀπέναντι ἀκτὴ τῆς περιοχῆς τοῦ Παγγαίου. Ἀπὸ τὸ ὄνομα τῶν Ἠδώνων εἶχε ὀνομαστῆ καὶ τὸ νησί, πρὶν τὴν ἐγκατάσταση τῶν Παρίων ἀποίκων, Ἠδωνὶς ἢ Ὀδονίς. Συνέχεια

Σπάρτακος ἀνὴρ Θρᾷξ τοῦ γένους Ἑλληνικώτερος.

Σπάρτακος ανήρ Θραξ του γένους ελληνικώτερος,

ο διασημότερος ‘’αγανακτισμένος’’ της ιστορίας

γράφει ο Δημήτριος Τσιρόγλου, συγγραφέας
Ο Σπάρτακος καταγόταν από το θρακικό φύλο των Μαίδων (ή Μαιδών), το οποίο κατοικούσε στο κεντρικό και βόρειο τμήμα της κοιλάδας του ποταμού Στρυμόνα, δηλαδή ανατολικά και νοτιοανατολικά της λίμνης Κερκίνης. Το ανυπότακτο αυτό φύλο δεν επιθυμούσε την ένωση με τα υπόλοιπα ελληνικά φύλα και επαναστάτησε στην πανελλήνια ένωση, που είχε επιβάλει ο Φίλιππος Β’. Η επανάστασή του κατεστάλη το 340 π. Χ. από τον Αλέξανδρο τον Μέγα, ο οποίος τότε ήταν μόλις 16 ετών. Συνέχεια

Περὶ Θρακῶν κατὰ τοὺς Ῥουμάνους.

Καὶ οἱ Ῥουμάνοι λὲν πὼς οἱ Θρᾶκες δὲν ἦταν Βούλγαροι.
Οἱ Ῥουμάνοι ἐρευνητὲς λὲν ὅ,τι οἱ Σλαῦοι ποὺ ἦλθαν τὸν ἕκτο αἰώνα μ.χ.
Εὑρῆκαν τοὺς Θράκες καὶ ἀνεμίχθησαν μὲ αὐτούς.
Αὐτὸ ἀποτελεῖ τὸ ὑπόστρωμα τῆς Ῥουμανίας.
Τὸ ἴδιο λὲν πὼς συνέβῃ καὶ μὲ τὴν Βουλγαρία. Συνέχεια

Θρακικὰ ἀριστουργήματα.

Ἀριστουργήματα τοῦ 4ου αἰῶνος π.χ. ἀπὸ τὴν κοιλάδα τῶν Θρακῶν Βασιλέων στὴν Βουλγαρία.
Οἱ Θράκες ἦσαν Ἑλληνικὴ φυλή.
Ἔπαιρναν μέρος στοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες καὶ εἴχαν ὀλυμπιονίκες. Συνέχεια

Μά ποιοί εἶναι τέλος πάντων οἱ Θράκες;

Ποιοί εἶναι τελικῶς αὐτοί;
Ἀγνώστου ταὐτότητος; Γνωστῆς ταὐτότητος;
Πάντως γιὰ τοὺς Βουλγάρους εἶναι ἄσχετοι οἱ Θράκες μὲ τοὺς Ἕλληνες. Κι ἐφ΄ ὅσον εἶναι ἄσχετοι, κάποιος πρέπει νὰ τοὺς κληρονομήσῃ…. Διότι ἐὰν δὲν ὑπάρχουν κληρονόμοι, πῶς θά δικαιολογήσουν τήν ὕπαρξί τους τά βουλγαρόπαιδα; Πῶς θά εὕρουν ταὐτότητα;
Συνέχεια