Πελταστής.
Στρατιώτης, φέρων τὴν πέλτην, ὡς ἀμυντικὸν ὅπλον.
Οἱ πελταστὲς τῆς Θράκης καὶ τοῦ ὑπολοίπου ἑλληνικοῦ χώρου, ἦσαν ἐλαφρῶς ἐξοπλισμένοι ἀλλὰ πολὺ εὐκίνητοι στρατιῶτες, συνήθως μισθοφόροι. Κρατοῦσαν τὴν πέλτην, ἐλαφριὰ θρακικὴ ἀσπίδα ἡ ὁποία εἶχε μία ἐσοχὴ σὰν μισοφέγγαρο, καὶ τρία ἀκόντια, τὸ ἕνα στὸ ἕνα χέρι καὶ τὰ ἄλλα δύο στὸ ἄλλο χέρι μαζὶ μὲ τὴν ἀσπίδα. Ἡ ἐπιτυχία τους στὶς μάχες ὀφειλόταν στὴν μεγάλη τους εὐκινησία σὲ σχέση μὲ τὴν βαρειὰ ὁπλιτικὴ φάλαγγα. Συνέχεια