Γιατί περιγελᾶμε τίςς ἀπλές χαρές;
Μήπως ἐπειδή τίς θεωροῦμε ὑπερβολικά πληβεῖες;
Ἴσως ἐπειδή δέν θέλουμε μιά κοινή εὐτυχία ἀλλά  θέλουμε μιά εὐτυχία πού νά  μποροῦμε νά τήν ἐπιδείξουμε;
Μία εὐτυχία μέ τίτλο εὐγενείας, πού  ἔχει προέλθει ἀπό τότὸ ξεχωριστό μας κατόρθωμα;

Οἱ πιὸ μεγάλες χαρὲς πολλὲς φορὲς εἶναι αὐτές ποὺ χώνονται λαθραῖα μέσα στὴν καρδιά μας…
Ἐμφανίζονται αὐθαίρετα, χωρὶς ν]=α εἶναι ἀντικείμενο καμμιᾶς προσμονῆς…
Σὰν να εἶναι δῶρα τῆς θείας τσαχπινιᾶς.

Ἔρχονται καθὼς κάνουμε ἁπλᾶ καθημερινὰ πράγματα ἢ ὅταν ἁπλὰ σκεφτόμαστε ὅτι εἴμαστε ἐδῶ, στὴν γῆ, ζωντανοὶ καὶ ἕτοιμοι γιὰ νέες τρελλὲς περιπέτειες.

Γιῶτα Σούσουλα

φωτογραφία