Μετά το πρόσφατο ρεζιλίκι, όπου ξαφνικά βρέθηκαν τα λεφτά για την τελευταία πληρωμή της δόσεως του ΔΝΤ σε …«ξεχασμένο» λογαριασμό της Ελλάδας στην ΤτΕ, κανένας δεν πρέπει να πιστεύει άκριτα  τις  κινδυνολογίες των ΜΜΕ.
Η πληρωμή μίας δόσεως του ΔΝΤ με αποθεματικά κεφάλαια για χρήση του ΔΝΤ είναι μία ευρηματική λύση, που υπήρχε στο τραπέζι και ήταν γνωστή τουλάχιστον στην ΤτΕ.

Η κυβέρνησή μας όμως θα έπρεπε να είναι αφελής, αν πίστευε ότι τη λύση θα την αποκάλυπτε με συμβουλές της η ΤτΕ.
Η ΤτΕ από την μέχρι σήμερα δράση της φαίνεται ότι  είναι πειθήνιο όργανο της ΕΚΤ.
Δεν προβαίνει  ποτέ σε  επικίνδυνες ή «απαγορευμένες» πρωτοβουλίες, καθώς «η ΕΚΤ απαγορεύεται από το καταστατικό της να δανείζει κυβερνήσεις».
Τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται ο «θεσμικός» κος Draghi…

H EKT δεν πρόκειται να βοηθήσει την Ελλάδα και αυτό πρέπει να το πάρουμε απόφαση εγκαίρως.
Η μόνη λύση θα πρέπει να προκύψει από την γνώση, την φαντασία και το ενδιαφέρον μας ως Έλληνες.

Η απάντηση στην ερώτηση του θέματος είναι ναι:
Υπάρχουν τα λεφτά και η μέθοδος για να πληρωθούν οι δόσεις του ΔΝΤ τον Ιούνιο του 2015.
Αν καμώνονται ότι δεν την γνωρίζουν για να επιτύχουν να κάμψουν την επιμονή των δανειστών και να οδηγηθούν σε συμφωνία, κάνουν μεγάλο στρατηγικό λάθος.
Κάθε διαθέσιμη λύση για να εφαρμοσθεί χρειάζεται το κατάλληλο χρονοδιάγραμμα.
Αν η κυβέρνηση παρασυρθεί από τους δανειστές και δηλώσει αδυναμία πληρωμής των δόσεων προς το ΔΝΤ τον Ιούνιο, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί πιστωτικής αξιολογήσεως θα σπεύσουν να υποβαθμίσουν συντονισμένα  την πιστοληπτική αξιολόγηση  της κυβερνήσεως της Ελλάδας.
Τότε το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ θα ζητήσει μεγαλύτερο haircut  για τις εγγυήσεις των τραπεζών, που χρησιμοποιούνται για χρηματοδότηση των Ελληνικών τραπεζών από τον μηχανισμό ELA.
Aυτή η κίνηση μπορεί να οδηγήσει σε πιστωτική ασφυξία δύο εκ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, δηλαδή αυτές που έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό δανείων ως προς τις καταθέσεις.

Αν διαβάσει κάποιος τις ανακοινώσεις των συστημικών τραπεζών για τα αποτελέσματα του έτους 2014, θα διαπιστώσει ότι ήδη από τον Δεκέμβριο του 2014 ένα μεγάλο ποσοστό τους δεν πληρώνεται κανονικά.
Ο δείκτης καθυστερήσεων 90+ ημερών  στο τέλος του 2014 ανακοινώθηκε  για την Τράπεζα Πειραιώς στο 38,8%, για την Εurobank στο 33,4%, για την AlphaBank στο 33% και για την Εθνική στο 32%.

Τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου του 2015 δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα επίσημα, αλλά με βάση την λογική δεν πρέπει να είναι καλλίτερα σήμερα.
Το υφιστάμενο σήμερα ποσοστό haircut των ενεχύρων είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για τις  Ελληνικές τράπεζες, με βάση τα παραπάνω διαπιστωμένα ποσοστά καθυστερήσεών τους.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι  τα τιτλοποιημένα δάνειά τους πριν την κρίση, εκδίδονταν στο 65% των ονομαστικών αξιών των δανείων, που παραχωρούσαν στις εταιρείες ειδικού σκοπού, που μεσολαβούσαν για την τιτλοποίηση.
Η αύξηση του haircut των ενεχύρων θα οδηγήσει de facto σε αδυναμία περαιτέρω χρήσεως του μηχανισμού ELA.
Διαθέσιμο όριο ELA  ενδεχομένως να υπάρχει ή να εγκρίνεται, αλλά το πρόβλημα θα βρίσκεται στην διαθεσιμότητα ανά τράπεζα των αποδεκτών ενεχύρων.
Αυτή η δυσκολία  ενδεχομένως να οδηγήσει σε κάποια άτυπη μορφή χρηματοδοτήσεως ανάμεσα στις συστημικές τράπεζες με ανταλλαγή τίτλων, με  την μορφή τραπεζικών  ομολόγων ή τραπεζικών IOU.

Oι τράπεζες νομικά έχουν την εμπορική ιδιότητα και μπορούν να εκδόσουν , να  αποδεχθούν ή να τριτεγγυηθούν   συναλλαγματικές.
Οι συναλλαγματικές αυτές στην ουσία θα είναι εξωτραπεζικός δανεισμός.
Ο τριτεγγυητής θα μπορούσε να είναι το κράτος ή το ΤΧΣ, οπότε ο κίνδυνος των συναλλαγματικών αυτών θα ήταν περιορισμένος για τις τρεις από τις τέσσερεις συστημικές τράπεζες, που έχουν κοινό μεγαλομέτοχο το ΤΧΣ.

Η Eurobank όμως  με την σημερινή της μετοχική σύνθεση δεν θα μπορούσε με την ίδια ευκολία να έχει ως τριτεγγυητή το ΤΧΣ.
Το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε να λυθεί αν τριτεγγυητής έμπαινε ο ιδιώτης βασικός μέτοχος της Eurobank ή το κράτος.
Στη δεύτερη περίπτωση όμως ίσως χρειαζόταν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ή κάποια άλλη διευθέτηση.
Κρατήστε τον όρο «άλλη διευθέτηση» αόριστο για την ώρα, γιατί υπάρχουν τουλάχιστον τρεις δυνατοί τρόποι άμεσης διευθετήσεως.

Η κυβέρνηση έχει επιλογές και δεν χρειάζεται να εκτεθούν στα μάτια της τρόικας αυτή την στιγμή της διαπραγματεύσεως.
Αν επιλεγεί μία παρόμοια λύση,  οι συνταξιούχοι και οι πελάτες των τραπεζών δεν χρειάζεται ποτέ να μάθουν στην πράξη τι σημαίνει ΙΟU ή παράλληλο δεύτερο νόμισμα.
Αλλά βέβαια μία παρόμοια λύση δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή του ΔΝΤ…
Φαντάζομαι ότι δεν θα δεχόταν ποτέ να πληρωθεί με διεθνή συναλλαγματική χωρίς να τριτεγγυηθεί κάποιος άλλος φερέγγυος μηχανισμός ή κράτος.
Υποθέτω ότι αυτή η λύση δεν θα προχωρούσε, αλλά κανείς πραγματικά δεν ξέρει, αν δεν το προτείνει ή αν  δεν το δοκιμάσει…

Το ΔΝΤ χρειάζεται τον Ιούνιο μετρητά για την πληρωμή του ή κάποια πίστωση.
Πιστώσεις μπορούν να δημιουργήσουν κυρίως οι τράπεζες, που έχουν υπόλοιπα ρευστότητας.

Υπάρχει κάποια Ελληνική τράπεζα, που να έχει κάποια υποχρέωση περίπου 1,35 δις ευρώ να καλύψει ως το 2018;
H τράπεζα αυτή θα μπορούσε να δανείσει έντοκα το κράτος από την ρευστότητα της το ποσό αυτό με ενέχυρο τους τίτλους, που εκφράζουν την υποχρέωσή της: προνομιούχα ομόλογα  εκδόσεώς της μετατρέψιμα σε μετοχές.

Τα ομόλογα αυτά εκδόθηκαν  το 2008  με βάση το πρόγραμμα ενισχύσεως της ρευστότητας των τραπεζών επί Αλογοσκούφη.
Θα μπορούσαν να προεξοφληθούν  σήμερα με κάποια έκπτωση.
Δεν προτείνω όμως αυτή την λύση, γιατί τότε η τράπεζα  θα χρειαζόταν άμεσα αύξηση κεφαλαίου για το αντίστοιχο ποσό.
Αυτό ίσως να ήταν δύσκολο σήμερα, αλλά έως το 2018 υπάρχει χρόνος.
Στο τέλος του 2018 δεν θα υπάρχουν Warrants και θα χρειασθούν σίγουρα αυξήσεις κεφαλαίων…

Η λύση σας δόθηκε έτοιμη.
Θα την χρησιμοποιήσετε ή θα προφασισθείτε ότι δεν έχετε χρήματα για την πληρωμή των δόσεων του ΔΝΤ τον Ιούνιο και τον Αύγουστο;

H απόφαση και το ρίσκο είναι μόνο δική σας…

Son ofEon