Τίς πταίει;
Πῆγα πρὸ ἑξαμήνου στὴν ΔΕΗ, καὶ ῥώτησα τὸν ὑπεύθυνο πῶς καὶ μὲ ποιὰ αἰτιολογικὰ μπορῶ νὰ πάρω ἐργοταξιακὸ ῥεῦμα.
Μοῦ ἀπήντησε τότε:
–«Χρειαζόμαστε τὴν οἰκοδομικὴ ἄδεια ἢ τὴν προέγκριση ποὺ δίνει ἡ πολεοδομία».

Μ’ αὐτὸ τὸ δεδομένο προγραμμάτισα τὶς ἐργασίες μου καὶ ὅταν ἀπέκτησα τὴν προέγκριση τῆς πολεοδομίας ἀπευθύνθηκα στὸν ἴδιο ὑπάλληλο.
–«Ἅ, θέλω τὴν τελικὴ πολεοδομικὴ ἄδεια».
-«Μά δέν μοῦ εἶπες ὅτι ἀρκεῖ ἡ προέγκρισις;»
– «Ὄχι δὲ εἶπα ποτὲ αὐτό».

Ὁλόκληρος ὁ σχεδιασμὸς τῆς ζωῆς μου γιὰ ἕναν χρόνο πῆγε χαμένος καὶ φυσικὰ ἕνας κύκλος ἐργασιῶν ἀνεκόπη μὲ ἁλυσσιδωτὲς παρενέργειες στὴν οἰκονομία, ἔστω καὶ μικρές. Γιατὶ μὲ τὸ ἐργοταξιακὸ ῥεῦμα θὰ ἄρχιζε ἐργασία κάποιων, ποὺ μὲ τὴν σειρά τους θὰ ἔδιναν ἄλλη ἐργασία ἀλλοῦ.

Ἰδοῦ φίλοι μου ἡ αἰτία τῆς κατάντιας τῆς κοινωνίας μας, τῆς οἰκονομίας μας καὶ τῆς χώρας μας: ἡ κρατοῦσα ἀνευθυνότης ὅλων πρὸς ὅλους.

Τρύφων Ὀλύμπιος

εἰκόνα