Τὴν τετραετία 2014-2018 κυκλοφόρησε πλειάδα βιβλίων στὸ ἐξωτερικὸ μὲ ἀφορμὴ τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν ἔναρξη-λήξη τοῦ μεγάλου πολέμου.

Ἀπὸ αὐτὰ ξεχώρισε καὶ ἐν πολλοῖς καθῴρισε τὴν συζήτηση τὸ βιβλίο τοῦ Κριστοφερ Κλάρκ, «the sleepwalkers….». Οἱ ὑπνοβάτες δηλαδή.

Ἔτσι προσφάτως ὁ ἀγαπητὸς στὸ ἑλληνικὸ πολιτικὸ σύστημα Γιῶργος Σόρος, χαρεκτήρισε τὴν Ἡνωμένη Εὐρώπη ὡς «ὑπνοβάτες» ποὺ ὁδεύουν στὴν καταστροφή.

Εἶναι κοινὸς τόπος νὰ κάνουμε ἀναγωγὴ σὲ καταστροφικὰ γεγονότα τοῦ παρελθόντος γιὰ νὰ δείξουμε μὲ δραματικοὺς τόνους μελλοντικὲς καταστροφές.

Μικρὸς στὸ παράστημα καὶ στὴν ἐμβέλεια, σὲ σχέση μὲ τὸν φιλάνθρωπο Γιῶργο Σόρος, ἐγὼ θὰ ἔλεγα ὅτι εἴμαστε πλέον «οἱ ἀφυπνισμένοι», ἀπὸ αὐτὸ τὸ παραμύθι-ναρκωτικό της Ἡνωμένης Εὐρώπης,, ποὺ ὁδηγεῖ ὑπερήφανα ἔθνη στὴν ἀπώλεια.

Στὶς εὐρωεκλογὲς ἀφυπνιζόμεθα καὶ ψηφίζουμε ἀντιευρωπαϊκά. Εἶναι καὶ ἡ μοναδικὴ συνετὴ ἐπιλογὴ γιὰ τοὺς πραγματικοὺς Εὐρωπαίους.

«Ἕνας»