Ἡ μασονοκρατία, ἡ λεσχοκρατία καὶ ἡ ἱδρυματοκρατία ἐλέγχουν ἀπολύτως τὰ (φερόμενα ὡς) κομματικὰ στελέχη τῆς χώρας μας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε σὲ κάτι καλλίτερο, μέσα ἀπὸ τὶς δικές τους (ἂς ποῦμε…!!!) προτάσεις. Ὅλοι τους, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, εἶναι τόσο πολὺ διαπλεκόμενοι, ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε, δίχως νὰ ὑπερβάλουμε, πὼς πράγματι εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ἐδῶ γιὰ νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν, μοιράζοντας χάνδρες καὶ καθρεπτάκια στοὺς ἰθαγενεῖς, πρὸ  κειμένου νὰ τοὺς διατηροῦν ἐν ὑπνώσει ἔως τὸ τελικὸ κτύπημα.

Μά εἶναι ὅλοι ἔτσι; Ναί, σαφῶς καὶ  εἶναι ὅλοι ἔτσι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, γνωστοὶ καὶ λιγότερο γνωστοί. Ἰδίως δὲ ὅλοι αὐτοὶ ποὺ πολὺ ἢ λίγο (θετικῶς ἢ ἀρνητικῶς) διαφημίζονται ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως ὡς οἱ …«καλλίτεροι» (ἢ καὶ οἱ «χειρότεροι»), ὄχι μόνον εἶναι ἔτσι, ἀλλὰ εὐθαρσῶς στρέφονται ἀνοικτὰ ἐναντίον μας. Ἄτομα ἀνεπάγγελτα, ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ σημερινὸς προδηπουργὸς ἢ ὁ …«ἐκκολαπτόμενος» κουλο-πορδηπουργὸς (τῆς οἰκογενειοκρατίας καὶ τῆς διαπλοκῆς), εἶναι μόνον ἔτσι. Μὰ καὶ τὰ ἐπιτελεία τους, οἱ παρατρεχάμενοί τους ἀλλά, κυρίως, οἱ ψηφοφόροι τους, εἶναι ἄτομα ποὺ ἐνδιαφέρονται μόνον γιὰ τὴν ἐξουσία (καὶ τὰ συνεπακόλουθά της) καὶ οὐδέποτε γιὰ τὴν ἀξιοκρατία.
Καί, τελικῶς, καθίσταται αὐτοκτονικό, γιὰ ὄλους τοὺς ὑποστηρικτές τους, τὸ γεγονὸς πὼς ὄχι μόνον ἀρνῶνται νὰ ἀναγνωρίσουν αὐτὴν τὴν πραγματικότητα, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον φανατίζονται τόσο, ὅσο νὰ καθίστανται ἐπικίνδυνοι γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῆς χώρας, ἐνᾦ τελικῶς παρασύρουν ὅλους μας, μὲ τὴν δημοκρατική τους ψῆφο, πιὸ κοντὰ στὴν ἄβυσσο.

Βλέπετε… τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε» πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα καὶ ἡ κοινὴ λογικὴ στὰ ἀζήτητα… Εἶναι ἀκόμη, δυστυχῶς μας, μεγάλο τὸ ποσοστὸ τοῦ πληθυσμοῦ ποὺ ἐλπίζει πὼς μέσῳ τῆς ψήφου του κάτι θὰ ἀλλάξη στὴν χώρα καὶ στὶς ζωές μας, ἀδυνατῶντας νὰ ἐννοήσῃ πὼς ἐὰν ἡ ψῆφος ἦταν μέσον ἀλλαγῆς, θὰ εἶχε πρὸ πολλοῦ καταργηθῆ.
Κι ἔτσι καταλήγουμε σήμερα, μία ἠμέρα πρὸ τῶν ἐκλογῶν, νὰ ἀναρωτώμεθα γιὰ τὸ ἐὰν τὸ κούλλλιιι (γιὰ παράδειγμα) θὰ μειώση πολὺ ἢ λίγο τὸν ΕΝΦΙΑ, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ΕΝΦΙΑ ἔχει πρὸ πολλοῦ ἀποδειχθῆ ἀντισυνταγματικός.
Καταλήγουμε νὰ συζητᾶμε γιὰ τὸ ἐὰν οἱ συντάξεις θὰ παραμείνουν ὡς ἔχουν ἢ ἐὰν θὰ μειωθοῦν περαιτέρω…
Καταντήσαμε δῆλα δὴ νὰ κυττᾶμε τὸ δάκτυλο καὶ νὰ χάνουμε τὸ δάσος…

Ποιό εἶναι τό δάσος; Χά… Τὸ ἐὰν τὸ «χρέος» εἶναι ὑπαρκτὸν ἢ ὄχι. Ἔως κι «ἐπιτροπὴ ἐλέγχου τοῦ χρέους» ἔστησαν στὸ Ἑλλαδοκαφριστάν, γιὰ νὰ τὸ …νομιμοποιήσουν διὰ τῆς διαδικασίας τοῦ «ἐλέγχου» του.
Βλέπετε τὰ «χρέη» τῶν κυβερνήσεων εἶναι πάντα πρὸς τοὺς τοκογλύφους καὶ τὰ πληρώνουν οἱ λαοὶ μέσῳ φόρων. Κι ἔτσι οἱ λαοὶ παραμένουν δουλικὰ ὑποτεταγμένοι σὲ ἕνα μύθευμα ἐνᾦ οἱ τοκογλῦφοι ἐξουσιάζουν τὸν κόσμο μας, κρατῶντας τὶς κυβερνήσεις ἀπὸ τὰ μέζεα.
Φυσικά, οὐδέποτε ὑπῆρξε ἢ θὰ ὑπάρξη κυβέρνησις ποὺ θὰ ἀμφισβητῆ τὸ «χρέος», διότι πολὺ ἁπλᾶ δὲν θὰ γίνη κυβέρνησις. Πρῶτα ὅλοι οἱ ὑποψήφιοι ἀποδέχονται τὸ «χρέος» καὶ μετὰ λαμβάνουν τὸ χρίσμα γιὰ νὰ ἐξέλθουν σὲ «προεκλογικοὺς ἀγῶνες» ἢ γιὰ νὰ στήσουν …«δικτατορίες».

Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀναγκαῖον, πρὸ κειμένου οἱ λαοὶ νὰ παραμένουν ἀπολύτως ἐλεγχόμενοι καὶ μαζανθρωποιημένοι καὶ σὲ αὐτὸ ὑποτάσσονται ὅλοι, ἐδῶ καὶ αἰῶνες. Ἀπὸ βενιζέλους ἔως λένινοσταλινικούς… Ἀπὸ μεταξᾶδες ἔως καὶ  τραμπαρομπάμηδες… Ἀπὸ σαμαροκούληδες καὶ τσιπροκαμμένους ἔως πουτινοάσαντ…
Ὅλα καὶ ὅλοι στὴν ὑπηρεσία τοῦ μυθεύματος τοῦ «χρέους». Καί, φυσικά, ἐπάνω ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ἐμεῖς, ποὺ ἀρνούμεθα νὰ δοῦμε πίσω ἀπὸ τὶς βιτρίνες καὶ τὰ μνημόνια καὶ τοὺς ἐθνοσωτῆρες τὴν σκληρή μας πραγματικότητα: εἴμαστε ἐκ γενετῆς δοῦλοι καὶ μᾶς ἀρέσει!!!

Αὔριο λοιπὸν φίλοι μου δὲν ψηφίζει ἡ χώρα καλλίτερο πορδηπουργὸ ἀλλὰ ἐπιλέγει τὸ ποιὸς θὰ διαχειρίζεται (μὲ τὸ ἀζημίωτον βεβαίως βεβαίως) τὸ «χρέος» τῆς δουλοπαροικίας καί, τελικῶς, τὰ μαζανθρωπάρια ποὺ τὴν κατοικοῦν.
Ὅσοι ὑποψήφιοι ἔχουν λάβη θέσεις ζητῶντας τὴν ψῆφο μας, μικροὶ καὶ μεγάλοι, μπατριῶτες καὶ ἀπάτριδες, πρῶτα ἔχουν συμφωνήση σὲ αὐτὸν τὸν κανόνα καὶ μετὰ ἔλαβαν ἄδειες γιὰ νὰ «ἐκτεθοῦν».
Ὅσοι ἐλπίζουν πὼς θὰ ἀλλάξη κάτι πρὸς τὸ καλλίτερον, ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἀποτύχη στὸ νὰ διακρίνουν τὰ αὐτονόητα.
Ὅσοι σήμερα τρέχουν χειροκροτῶντας μὲ κομματικὲς σημαῖες εἶναι πρὸ πολλοῦ ἢ ἀπολύτως συμβιβασμένοι ἢ ἀπολύτως διαπλεκόμενοι.
Ὅσα Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως μᾶς ὑποδεικνύουν τὸν μὲν ἢ τὸν δὲ(ν) πληρώνονται ἁδρᾶ γιὰ νὰ μᾶς παραπλανοῦν καὶ δὲν ἀξίζει νὰ ἐνασχολούμεθα μαζύ τους.
Ἀλλά, γιὰ τὴν ὥρα, κατὰ πῶς ἤδη ἐξελίσσονται τὰ γεγονότα, θὰ «χορτάσουμε» ἀπὸ πολλῶν εἰδῶν καὶ «ἰδεολογιῶν» κούλλλιιι-δες. Ὄχι τόσο διότι εἴμαστε ….«ντουβάρια» ἀλλὰ διότι γιὰ νὰ ξεκινήσῆ νὰ γκρεμίζεται τὸ ὅλον οἰκοδόμημα τοῦ «χρέους» πρέπει νὰ συμβῇ ταὐτοχρόνως σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς ποὺ τὸ στηρίζουν. Κι ἀκόμη, δυστυχῶς μας, ἀκόμη καὶ μὲ τὶς ὁποῖες σαθρότητες, ὑπάρχουν κάποιες ἀντοχές. Εἶναι βλέπετε πολλοὶ οἱ αἰῶνες τῆς «πακτώσεώς» του ὡς …οἰκοδόμημα. Πάρα πολλοί…!!!

Φιλονόη