Καὶ δὲν εἶναι ἀναγκαῖον τὸ νὰ εἶναι καὶ ὀρθή.
Πολὺ πιθανόν, δίχως νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε, νὰ φορᾶμε κάποιου χρώματος ὑαλοθώρακες, ποὺ νὰ ἀλλοιώνουν τὴν πραγματικότητά μας. Μὰ ἐὰν συμβαίνῃ κάτι τέτοιο, τότε τὸ πρόβλημα τὸ ἔχουμε ἐμεῖς κι ὄχι ἡ πραγματικότης μας.
Ἕνα ὡραῖο «πείραμα», γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε ἐὰν καλῶς ἤ κακῶς ἀντιλαμβανόμεθα κάτι, εἶναι νὰ μεταπηδήσουμε στὴν …παιδική μας ἡλικία καὶ νὰ ξαναδοῦμε τὸν κόσμο μας δίχως παρωπίδες ἤ στεγανά.
Διότι μόνον ὡς παιδιὰ μπορούσαμε νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὶς καταστάσεις μὲ αἰσιοδοξία καὶ ἐξερευνητικότητα, ἐφ΄ ὅσον τότε τὰ πεποιθησιακά μας συστήματα δὲν εἶχαν ἀκόμη δομηθῆ
Ἡ προσπάθεια αὐτὴ χρειάζεται χρόνο καὶ διαρκεῖς ἐπαναλήψεις γιὰ νὰ φέρῃ ἀποτελέσματα.
Σαφῶς ὅμως, ἐὰν συνυπολογίσουμε τὶς ἐμπειρίες, μαζὺ μὲ τὶς διαφορετικές, παιδικές, ὀπτικές, τότε εἶναι δεδομένον πὼς μποροῦμε νὰ ξανακτίσουμε τὸν κόσμο μας ὅπως τοῦ πρέπει κι ὄχι ὅπως μᾶς ἔπεισαν πὼς πρέπει νὰ εἶναι.
Μὰ ξεκινώντας ἀπὸ ἐκεῖ ἔχουμε ἤδη στὸ …τσεπάκι μας τὴν συνταγὴ τῆς ἐπιτυχίας.
Διότι ἐτοῦτος ὁ κόσμος, ὁ κόσμος μας, εἶναι πάντα γεμάτος ἐκπλήξεις καὶ νέες προοπτικές.
Ἐὰν δὲν ἔχουμε ἐπιλέξη τὴν κατάλληλον ὀπτική, τότε, δυστυχῶς μας, θὰ τὸν βλέπουμε περιορισμένο καὶ στατικό, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ παντοῦ γύρω μας τὰ πάντα ἀναγεννῶνται.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.