Μὲ τὴν δική μου ματιά.
Ὄχι μὲ τὴν λογικὴ ἀλλὰ μὲ τὸ νὰ ἀφήνομαι, νὰ κλείνῳ τὰ μάτια καὶ νὰ ὀνειρεύομαι.
Τὸ αὔριο πάντα, ὅσο κι ἐὰν δὲν θέλουμε νὰ τὸ ἀποδεχθοῦμε, εἶναι ἀποτέλεσμα καὶ συνδυασμὸς ἐπιθυμιῶν, φόβων καὶ ὀνείρων μας. Ἀναλόγως τῆς βαρύτητας ποὺ δίδουμε σὲ κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτά, θὰ μοιάζη, λιγότερο ἤ περισσότερο, μὲ αὐτὸ ποὺ πράγματι χρειαζόμεθα καὶ λαχταροῦμε.
Ἡ καθημερινότης δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεσις.
Λίγα λεπτὰ κάθε ἡμέρα ὅμως ἀρκοῦν γιὰ νὰ μᾶς ἀλλάξουν τὶς διαθέσεις, νὰ γεμίσουμε ἐνέργεια καὶ νὰ …ξεφύγουμε ἀπὸ τὴν ῥουτίνα. Μποροῦμε μέσα σὲ αὐτὰ τὰ λιγοστὰ λεπτὰ νὰ κτίσουμε ἕναν κόσμο ἀπὸ τὴν ἀρχή, ὅπως θὰ θέλαμε κι ὄχι ὅπως μᾶς ἔχουν ὑπαγορεύσει πὼς θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι. Κι αὐτὸς ὁ κόσμος, ἐὰν ἐμεῖς τὸ θελήσουμε, μπορεῖ πολὺ γρήγορα νὰ γίνῃ πραγματικότης.
Ἐμεῖς ἀποφασίζουμε γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἔχουμε ἤ δὲν θὰ ἔχουμε μερίδιο στὴν χαρά.
Ἐμεῖς θὰ θέσουμε τοὺς ἑαυτούς μας σὲ ἐκεῖνο τὸ ἐπίπεδον ποὺ θὰ δικαιοῦνται, ἤ ὄχι, νὰ ἀπολαύσουν τὰ δῶρα τῆς ζωῆς.
Ἐμεῖς θὰ τὸ κτίσουμε ὅλο αὐτό…
Τὸ πῶς θὰ τὸ βροῦμε…
Ἀρκεῖ νὰ δόσουμε χῶρο, ἐνέργεια καὶ χρόνο στὸ ὄνειρο νὰ γίνῃ πραγματικότης.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.