Μία στιγμὴ σταθμὸς στὴν ἱστορία μας. Μία ναυμαχία ποὺ καθώρισε τὴν ἔκβασι τοῦ πολέμου καὶ τὶς συνθῆκες τῆς ἐλευθερίας. Μία ναυμαχία ποὺ ξεκίνησε κατὰ …λᾶθος ἀπὸ ἕναν τυχαῖον κανονιοβολισμό.
Ὁ Γέρος μας στὴν φυλακή ὅταν ἔφθασε ὁ Ἰμπραήμ. Μαζὺ μὲ τὸν Πλαπούτα. Οἱ περισσότεροι τίμιοι ἀγωνιστὲς ὑπὸ διωγμόν. Ὁ Καραϊσκάκης κι ὁ Δυσσέας δολοφονημένοι. Οἱ Κωλέτηδες καὶ οἱ Μαυροκορδᾶτοι ξεκοκκάλιζαν τὶς τελευταῖες λίρες τοῦ δανείου. Κι ὁ Ἰμπραήμ θέριζε. Συνέχεια
Κάποτε κάποιοι πολιτικοί, λιγότερο ἐξηρτημένοι ἀπὸ ξένα κέντρα ἐξουσίας καὶ λέσχες τῆς συμφορᾶς, ἀντιδροῦσαν πρὸς ὄφελος τῶν δημοσίων ταμείων καὶ τοῦ λαοῦ. Κάποτε ὅμως….
Ὁ Φιλίστωρ μᾶς κάνει μίαν τέτοιαν περιγραφή.
Συνέχεια
Μία ἀνάρτησι ποὺ χρωστῶ στὸν παπποῦ μου ποὺ δὲν γνώρισα… Ἐμεῖς δὲν βρήκαμε οὔτε τὸ σῶμα του… Χρόνια πολλὰ ἀργότερα, ἕνα ὄνομα σὲ ἕνα μαρμάρινο μνημεῖο… Καὶ τίποτα ἄλλο.Γιὰ κάθε Ἕλληνα ποὺ ἀγωνίστηκε, ὅπου κι ἐὰν ἀγωνίσθηκε, ὅσο κι ἐὰν ἀγωνίσθηκε!
Τιμή μας ποὺ εἴμαστε ἀπόγονοι τέτοιων προγόνων!
Καὶ ξέρουμε πολύ καλά μέσα μας πὼς πρέπει νὰ πράξουμε τὰ ἴδια!
“Τα Οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται !!! ” (6 Απριλίου 1941) – “We need a global governance and we need it fast” ( 28 Απριλίου 2010)
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=fYCCZrWEK_A]
Ποιός εἶναι λοιπόν αὐτός ὁ, κατὰ τὸν πρωθυπουργόν μας, τόσο ἄξιος νέος ἄνδρας, ποὺ ἀνέλαβε τὸ ὑπουργεῖον ἐξωτερικῶν καὶ τὸ κατήντησε ὐπουργεῖον ἐξωφρενικῶν; Μήπως κάποιος μὲ πολλὲς περγαμηνές; Ἱκανότητες; Γνωριμίες;
Ἂς τὰ πάρουμε ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή καλλίτερα.
Ὁ Δημήτρης Δρούτσας γεννήθηκε στὴν Λευκωσία, στὶς 5 Ὀκτωβρίου 1968, βάσει αὐτῶν ποὺ ἀναγράφονται στὴν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ μΠΑτΣΟΚ. Ἀπὸ μητέρα Αὐστριακή καὶ πατέρα Ἑλλαδίτη. (Ἰνφογνώμων)
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ξεκίνησε, το 1994, την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία ως βοηθός καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Ερευνητικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Βιέννης («Forschungsinstitut für Europafragen der Wirtschaftsuniversität Wien»).
Παράλληλα με τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις, Συνέχεια
Ἔχω ξαναγράψει γιὰ τὴν ἀτιμία ποὺ διαπράττουν κατὰ τῆς Λιβύης τὶς τελευταῖες ἡμέρες, ὅλοι αὐτοί οἱ «ἐπίδοξοι» σωτῆρες της! Ποὺ μοναδικό τους μέλημα ἔχουν τὴν ἀπομάκρυνσι τοῦ Καντάφι. Δὲν τοὺς βολεύει διόλου ὁ Καντάφι…
Στὴν Ἐλεύθερη ζώνη διαβάζω γιὰ τὸν ἀρχηγό τῶν ἀντικανταφικῶν καὶ ἀναρωτιέμαι, γιατί ἀκόμη κάποιοι ἐπιμένουν νὰ ὑποκρίνονται! Γιατί δὲν Συνέχεια
Δὲν ξέρω ἐὰν ὁ Γουίλιαμ Μάλινσον ἔχει δίκαιο. Λέει πράγματα ἀληθῆ, ποὺ ὅλοι μας γνωρίζουμε, ἀλλά μιλάει καὶ γιὰ ὑποθέσεις ποὺ δὲν γνωρίζουμε. Ἐκτιμοῦμε. Μιλάει γιὰ τὴν Κύπρο, γιὰ τὸ Αἰγαῖο, γιὰ τὴν Τουρκία, τὸ Ἰσραήλ, τὴν Ἀμερική, τὴν Ἀγγλία καὶ τὴν Ῥωσσία. Ἐξωτερικές πολιτικές καὶ σενάρια. Παιχνίδια στὴν πλάτη μας, βάσει τῶν δικῶν τους δεδομένων. Κυβερνήσεις ποὺ ἦταν καὶ παραμένουν ὁλίγιστες κι ἀνίκανες ἤ δειλές. Γιατί νὰ ὑποστηρίξω τὴν μίαν ἢ τὴν ἄλλην λύσι; 
