«Ὁ πολιτισμός! Νὰ ἕνα ἔργο ἄξιο γιὰ τὰ ἔθνη, ἔργο ἀληθινὰ ἀνθρώπινο. Νὰ ἡ δικαιολογία τῶν ἐθνῶν. Νὰ πῶς τὰ ἔθνη εἶναι χρήσιμα στὴν ἀνθρωπότητα καὶ νὰ πῶς ἔσφαλε ὁ Μᾶρξ πολεμῶντας τὰ ἔθνη.
Πολιτισμοὺς γεννοῦν τὰ ἔθνη καὶ αὐτὰ μονάχα. Δὲν φθάνει ὅμως νὰ εἶναι ἕνα ἔθνος πολιτισμένο, πρέπει νὰ εἶναι πολιτισμένο καὶ ἀπὸ τὸν δικό του πολιτισμό. Σὲ αὐτὸ λοιπὸν χρησιμεύουν τὰ ἔθνη. Συνέχεια
Ῥὲ Σκοπιανοί, γιατί ἡ πόλις λέγεται Θεσσαλο-νίκη (Θεσσαλικὸ Victory), καὶ ὄχι Θεσσα- победи (Pobeda), πού εἶναι στήν γλῶσσα σας;
Ποιός ξέρει ῥέ ὅτι победи (Pobeda) θά πεῖ Νίκη;
Μόνον ἐσεῖς τὸ ξέρετε.
Ἄκου Θεσσαλο-πομπέντα ἡ Θεσσαλονίκη. Συνέχεια
Ἕνα σπάνιο κινηματογραφικό ντοκουμέντο ἀπό τήν Καταστροφή τῆς Σμύρνης.
Γιά νά μή ξεχνᾶμε. Γιατί οἱ λαοί δέν πρέπει νά ξεχνοῦν τήν Ἰστορία τους καί κυρίως οἱ Ἕλληνες οἱ ὁποῖοι βάλλονται, πανταχόθεν. Συνέχεια
Μέ μίαν πρώτη ματιά;
Ναί;;
Πράγματι… Ἔτσι φαίνεται.
Αὐτοὶ ποὺ μποροῦσαν καὶ ἤθελαν νὰ πολεμήσουν κουράστηκαν.
Αὐτοὶ ποὺ περίμεναν ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ πολεμήσουν γιὰ νὰ ἀποφασίσουν νὰ σηκωθοῦν καὶ νὰ παλαίψουν, κούρνιασαν.
Κι αὐτοὶ ποὺ γλεντοῦσαν εἰς βάρος ὅλων μας ἀσυδοτοῦν. Συνέχεια
Τὸ παρακάτω κείμενον ἐξεκίνησε νὰ γράφεται στὶς 29 Μαΐου 2016 καὶ ἦταν ἕτοιμον πρὸς δημοσιέυσιν στὶς 3 Ἰουνίου 2016, μὲ πάρα πολλὰ στοιχεία, ποὺ θὰ ἀνεδείκνυαν, μέσῳ πολλῶν ἐρευνῶν τῆς σελίδος μας – κι ὄχι μόνον, μὲ ὅλα τὰ γνωστὰ (ἐπισήμως πάντα) παρασκήνια, πὼς κάτι σημαντικὸ ἔτρεξε στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐν τούτοις, γιὰ λόγους τῆς τότε ἐπικαιρότητος, ἔμεινε στὰ πρόχειρα τῆς σελίδος.
Σήμερα σᾶς τὸ παρουσιάζω, ὄχι τόσο γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὰ ὅσα τότε γεγονότα πρό- λείαιναν τὰ σημερινά, ὅσο διότι πιστεύω πὼς ἀκόμη δὲν ἔχουμε δῆ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουν συμφωνηθῆ (καὶ) στὸ Ὅρος ἐκείνην τὴν περίοδο.
Ποιές ἦσαν αὐτές οἱ συμφωνίες;
Λίγη προσεκτικὴ παρατήρησις θὰ μᾶς τὶς ἀναδείξῃ.
Γιὰ τὴν ὥρα σᾶς ἀφήνω μὲ τὶς τότε σκέψεις καὶ σημειώσεις. Συνέχεια
Τὶς τελευταίες κυρίως ἑβδομάδες, ποὺ τὸ ὄνομα τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας, μας ἐπισήμως πλέον, προσεφέρθη βοῤῥὰ στὰ σχέδια τοῦ κάθε πSoros, διαβάζουμε καὶ μαθαίνουμε ἀμέτρητες ἀρλουμπολογίες, ποὺ ἀναμεμειγμένες μὲ ἐλάχιστες ἀλήθειες (ἢ ἀληθοφάνειες) ἐπιχειροῦν νὰ παράξουν «ἀντίλογο» μὲ «ἐπιχειρήματα». Καὶ εἶναι ἀρκετὲς ἐκεῖνες οἱ περιπτώσεις ποὺ κάποιοι σιωποῦν, καταπίνοντας τὴν ὀργή τους, μόνον καὶ μόνον διότι κάποιος κραδαίνει ἀπέναντί τους μερικὲς τέτοιες ἀρλουμπολογίες, ποὺ προηγουμένως ἔχει ἐμβαπτίση σὲ ἀληθοφάνειες. Συνέχεια
