Φθάνει νὰ πῇς τὶς λάθος λέξεις καὶ …χάνεσαι!!!

Θέλουμε λοιπὸν νὰ κινούμεθα στὰ (φερόμενα ὡς) κοινωνικὰ δίκτυα, νὰ συνδιαλεγόμεθα μὲ τοὺς γνωστοὺς καὶ  τοὺς φίλους μας, νὰ παραμένουμε σιδηροδέσμιοι τῶν νέων, εὐφυϊῶν συσκευῶν τηλεφώνου μας… Νὰ ἐξελισσόμεθα (ποιός ἦλθε;) τέλος πάντων…
Μᾶς ἀρέσει ὅλο αὐτὸ καὶ πρὸς τοῦτον σπεύδουμε νὰ υἱοθετήσουμε κάθε νέα δυνατότητα προσβάσεώς μας σὲ αὐτά. Βλέπετε, πέραν τῆς …κοινωνικοποιήσεώς μας, ἐπὶ πλέον διασφαλίζεται (γιὰ κάποιους ἀπὸ ἐμᾶς) καὶ ἡ ἐπαγγελματική τους ὕπαρξις.
Συνεπῶς ὅλα αὐτὰ τὰ τουΐτια καὶ  τὰ φατσοβιβλία χαρακτηρίζονται πλέον ὡς …«ἀναγκαία κακά», ποὺ ναὶ μὲν ἔχουν τὰ στραβά τους, ἀλλὰ εἶναι πάντα χρήσιμα καὶ ἀπαραίτητα, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ὑπολοιπόμεθα σὲ τεχνολογικὲς εὐκολίες καὶ δυνατότητες.

Τὰ ἀναγκαία κακά, πάντα, ἐπιφυλάσσουν, οὔτως ἢ ἄλλως, ὑποχωρήσεις, ἐκπτώσεις καὶ συμβιβασμούς. Ψιλὰ γράμματα, ἀλλὰ οὐσιώδη, ὅσο ἡ «πολιτικὴ ὀρθότης» ἀποκτᾶ μεγαλύτερο βῆμα στὶς ζωές μας. 

Φυσικά, σιγὰ σιγά, διαπιστώνουμε πὼς …«ἐξαφανίζονται» ἄνθρωποι, δημοσιεύσεις, ἀπόψεις… Ἔτσι, μὲ ἕνα ΚΛΙΚ, κάποιοι διαγράφονται μὴ ἔχοντας μέλλον καί, φυσικά, παρελθόν, θυμίζοντάς μας μεθόδους Χίτλερ, Στάλιν, Λένιν καὶ λοιπῶν …διαφωτιζτῶν τῆς ἀνθρωπότητος!!!

Συνέχεια