Τὸ μεσημεράκι μπήκα στὸ μανάβικο νὰ πάρω λίγες μπανάνες. Τὶς κρατοῦσα στὸ χέρι γιὰ νὰ μοῦ τὶς ζυγίσουν ὅταν μπῆκε ἔνας ξερακιανὸς ἀπροσδιορίστου ἡλικίας Ῥομὰ ἀπὸ τὴν Βουλγαρία, μαζὺ μὲ τὸν υἱό του, γύρω στὰ δώδεκα. Κάτω ἀπὸ τὴνμασχάλη του κρατοῦσε ἕνα καρβέλι ψωμί.
Ξέρετε ἐδῶ ἔχουμε πολλοὺς ἀπὸ δαύτους. Ἄλλους, ἀληθινοὺς ἢ μαϊμοὺ ἀναπήρους, τοὺς ἐκμεταλλεύονται κυκλώματα ἐπαιτείας. Τοὺς μοιράζουν τὸ πρωὶ σὲ ὅλα τὰ πολυσύχναστα περάσματα τοῦ κέντρου καὶ τοὺς ἀφήνουν ἐκεῖ νηστικούς, διψασμένους ἔως τὸ βράδυ, ὁπότε τοὺς στοιβάζουν στὰ βρώμικα ξενοδοχεῖα γύρω ἀπὸ τὴν Ἀντιγονιδῶν καὶ τὸν Βαρδάρη.
Ὑπάρχουν ὅμως κι ἐκεῖνοι ποὺ δουλεύουν οἰκογενειακῶς σὰν ῥακοσυλλέκτες. Τριγυρνοὺν μὲ διασκευασμένα πρόχειρα, γιὰ εὐνοήτους λόγους, καρότσια τοῦ σοῦπερ μάρκετ καὶ ψάχνουν στοὺς κάδους ὁλημερίς. Ξεχωρίζουν ἀπὸ τοὺς δικούς μας Ῥομὰ γιατὶ εἶναι λιπόσαρκοι, ἀποστεωμένοι, πιὸ κοντοὶ καὶ πιὸ σκουρόχρωμοι. Αὐτοὶ κατοικοῦν σὲ ἐρειπωμένα σπίτια τῆς Ἄνω Πόλεως καὶ σὲ ὑπόγεια στὰ στενὰ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἁγίου Δημητρίου.
Ὁ πατέρας λοιπὸν ποὺ σᾶς ἔλεγα ἀγόρασε τρεῖς ντομάτες, ἀντὶ 40 λεπτῶν, ἀπό τις ντομάτες ποὺ κάνουμε σάλτσα, ξέρετε κι ἔφυγε. Ὁ μικρὸς ὅμως, στήλη ἅλατος εἶχε καρφώσει τὰ μάτια του στὶς τρεῖς μπανάνες ποὺ κρατοῦσα. Τὶς ἐκύτταζε μὲ τὸν πόθο ποὺ κυττᾶ ὁ ἐρωτευμένος τὴν ἀγαπημένη του, μὲ τὴν λαχτάρα ποὺ βλέπει ἡ μάννα τὸ νεογέννητο παιδὶ της γιὰ πρώτη φορά, μὲ τὴν δίψα τοῦ χαμένου γιὰ ἡμέρες στὴν ἔρημο, μὲ τὴν πικρὰ τοῦ πρόσφυγος γιὰ τὴν πατρίδα του. Ἤταν τόση ἡ ἐπιθυμία του για αὐτές ποὺ σχεδὸν μπορούσα νὰ τὴν ἀγγίξω.
Ἔτεινα τὰ φρούτα πρὸς τὸ μέρος του, τίποτα, ἀκίνητος. Τὸν πλησίασα καὶ σχεδὸν τὰ ἀπίθωσα στὰ χεράκια του χαμογελώντας. Τὰ ὅμοια μὲ γυαλιστερὰ κάρβουνα ματάκια τοῦ νοτίστηκαν. Κάτι ῥώτησε στὴν γλῶσσα του. Ἔνευσα καταφατικά. Ἅρπαξε τελικά τις μπανάνες, ἔφερε τὸ ἄλλο λιανό, βρώμικο χεράκι του στὸ στῆθος εὐχαριστώντας μὲ κι ἔφυγε τρέχοντας, σὰν νὰ φοβόταν μὴ μετανοιώσω, γιὰ νὰ συναντήσῃ τὸν πατέρα του.
Ἕνα εὑρῶ κι ἐβδομήντα λεπτὰ ὅλα κι ὅλα κι ὅμως ἔκαναν αὐτὸ τὸ παιδί, ἕνα κάποιο παιδὶ τῶν Ἀνθρώπων, τόσο εὐτυχισμένο.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.