Μιὰ φορὰ κι ἕναν καιρὸ ζοῦσε ἕνας ἄνθρωπος, μορφωμένος, ποὺ ἐθεωρεῖτο εὐφυέστατος κι ἦταν μάλιστα πρωταθλητὴς στὸ σκάκι. Μιὰ ἡμέρα ποὺ ἡ οἰκονόμος του ἐτοιμάζετον νὰ πάῃ στὴν ἀγορὰ νὰ ψωνίσῃ, τὴν ἐφώναξε καὶ τῆς εἶπε νὰ μὴν ἀγοράσῃ χοιρινό. Εἶχε μόλις διαβάση στὶς ἐφημερίδες κάποια ἐκλαϊκευμένα ἐπιστημονικὰ νέα ποὺ ἔλεγαν ὅτι τὸ χοιρινὸ ἦταν κακὸ γιὰ τὴν ὑγεία.

Ἡ οἰκονόμος του, ποὺ δὲν ἦταν καθόλου σπουδαγμένη, τοῦ ἀπήντησε κεφάτα: «Μὴν ἀνησυχεῖτε κύριε, ὅλα αὐτὰ εἶναι βλακεῖες. Μᾶς λὲν ὅτι τὸ χοιρινὸ εἶναι ἀνθυγιεινὸ ἐπειδὴ αὐτὴν τὴν περίοδο ὑπάρχει ἔλλειψις χοιρινοῦ στὴν ἀγορὰ καὶ δὲν θέλουν νὰ τὸ προσέξῃ ὁ κόσμος».

Ὁ κύριος τὸ ἐξέλαβε αὐτὸ σὰν παράδειγμα τῶν ἐσφαλμένων ἀπόψεων ποὺ συνήθως ἔχουν ἀπήχηση στὶς λιγότερο μορφωμένες τάξεις. Γι’ αὐτὸν ἦταν ἀδιανόητο ὅτι οἰ ἐπιστήμονες θὰ ἔγραφαν τέτοια ἄρθρα ἰσχυριζόμενοι ὅτι τὸ χοιρινὸ εἶναι ἀνθυγιεινὸ ἐὰν δὲν ὐπῆρχαν γερὲς ἀποδείξεις γι’ αὐτό.

Πέρασε ὁ καιρὸς κι ἀρκετοὺς μῆνες μετὰ ὁ κύριος εἶδε στὶς ἐφημερίδες νέα ἐπιστημονικὰ ἄρθρα ποὺ ἐξεθείαζαν τὸ χοιρινὸ γιὰ τὸ πόσο καλὸ κάνει στὴν ὑγεία. Πλέον ἦταν τὸ πιὸ ὑγιεινὸ κρέας, καλλίτερο κι ἀπὸ τὸ βοδινὸ καὶ τὰ πουλερικά. Τοῦ ἔκανε περίεργη ἐντύπωση πῶς ἄλλαξαν τόσο πολὺ τὰ συμπεράσματα τῶν ἐπιστημόνων. Θυμηθεῖς τὸ σχόλιο τῆς οἰκονόμου του ἀπεφάσισε νὰ τὸ ἐρευνήσῃ – καὶ πράγματι ἀνεκάλυψε ὅτι τώρα ὑπῆρχε μεγάλη ὑπερπροσφορὰ χοιρινοῦ. Οἱ ἀρχὲς εἶχαν ἀντιδράση ὑπερβολικὰ στὴν προτέρα ἔλλειψη καὶ τώρα εἶχαν πολὺ περισσότερο χοιρινὸ διαθέσιμο καὶ δὲν ἤξεραν τὶ νὰ τὸ κάνουν. Ἔτσι προσεπάθησαν νὰ αὐξήσουν τὴν ζήτηση διοχετεύοντας ἄρθρα στὸν τύπο ποὺ ἔλεγαν πόσο ὑγιεινὸ εἶναι τὸ χοιρινό.

Αὐτὴ του ἡ ἀνακάλυψις ἦταν μεγάλο σὸκ γιὰ τὸν μορφωμένο κύριο τῆς ἱστορίας μας, καὶ στὴν περίπτωσή του ἀπετέλεσε τὴν ἀρχὴ τῆς ἀμφισβητήσεώς του τόσο γιὰ τὰ ἐπιστημονικὰ νέα ὅσο καὶ γιὰ τὴν κυβέρνηση.

Κάποιοι σίγουρα θὰ χαμογελάσετε μὲ αὐτὴν τὴν ἱστορία. Ὁ κύριος μπορεῖ νὰ πιστευόταν γιὰ εὐφυὴς καὶ μορφωμένος, ἀλλὰ ἡ οἰκονόμος του ἦταν τετραπέρατη καὶ ἀντελαμβάνετο ἀμέσως τὴν κοροϊδία μὲ ἁπλῆ, κοινὴ λογική. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ διαφορὰ τῆς πραγματικῆς ἐξυπνάδας ἀπὸ τὸν παπαγαλισμό: νὰ καταλαβαίνῃς πότε σὲ δουλεύουν καὶ γιατί.

[Ἡ ἱστορία εἶναι πραγματικὴ καὶ προέρχεται ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος τῆς Τσεχοσλοβακίας. Θὰ τὴν εὕρετε στὸ βιβλίο “Checkmate in Prague”, τοῦ σκακιστοῦ Ludek Pachman – πρόκειται γιὰ τὴν αὐτοβιογραφία του. Ὅσο γιὰ τὴν μέθοδο προπαγάνδας μέσῳ ἐπιστημονικῶν νέων, αὐτὴ μετεκόμισε στὸν δυτικὸ κόσμο καὶ ΜΜΕ, μετὰ τὴν κατάῤῥευση τοῦ σοβιετικοῦ μπλόκ… μὲ πολὺ χειρόοτέρα ἔκταση κι ἐφαρμογές.]

Φρούριον

Σημειώσεις ἱστολογίου …εἰκονοποιημένες

Πρὸ μόλις μερικῶν τευχῶν τὸ «the Economist» (τῶν Rothchild) μᾶς κατεδείκνυε τὸ πόσο κακὴ εἶναι ἡ κρεοφαγία.
Τώρα μᾶς συστήνει τὴν κρεοφαγία.

Τί νά συνέβῃ ἄρα γέ;

……