Χημικὴ οὐσία ποὺ προκαλεῖ στειρότητα καὶ ἀποβολὲς ἀνευρέθη σὲ ἐμβόλια τετάνου!

Εάν όλα αυτά είναι αλήθεια νομίζω ότι σαν ανθρώπινη οικογένεια και κάτοικοι του πλανήτη Γη θα πρέπει να αλλάξουμε αντιλήψεις και νοοτροπία για να επιβιώσουμε, δεν τίθεται θέμα πλέον αναπτύξεως ή ευημερίας ολόκληρου του πλανήτη, αλλά τίθεται θέμα επιβιώσεως.

(Ευχαριστώ την Natural News για αυτήν την σημαντική ιστορία.) Συνέχεια

Προσεγγίζοντας ἠλεκτρομαγνητικὰ τὴν κακοήθεια

Τοῦ Δρ. Ἀγγέλου Μ. Εὐαγγέλου, καθηγητοῦ Φυσιολογίας,
Ἐπιτίμου Μέλους τοῦ Κωνσταντινείου Ἐρευνητικοῦ Κέντρου

Τα έμβια όντα του πλανήτη μας, μεταξύ των οποίων και o άνθρωπος, ζουν επί δισεκατομμύρια χρόνια υπό την επίδραση διαφόρων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Η πρώτη επίδραση που ασκείται στα όντα είναι του γήινου μαγνητικού πεδίου με συχνότητα 7-8 Hz και ένταση που κυμαίνεται από 35 mT στον ισημερινό μέχρι 75 mT στους πόλους. Ο ίδιος ο άνθρωπος έχει δικό του μαγνητικό πεδίο συχνότητας, περίπου 7,8 Hz (και εντάσεως μεγέθους μΤ).

Ο πλανήτης μας, όμως, καθώς και τα έμβια, βομβαρδίζεται καθημερινά από ένα τεράστιο εύρος ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, από τα πολύ χαμηλής συχνότητας (ELF &VLF) μέχρι και την ιονίζουσα (ακτίνες Χ) και την κοσμική ακτινοβολία. Αυτά τα πεδία είναι τα φυσικά πεδία στα οποία το μαγνητικό πεδίο της γης, καθώς και η γήινη ατμόσφαιρα (για την κοσμική ακτινοβολία), προσέφερε σημαντική προστασία. Όμως, από τις αρχές του19ου αιώνα η ανθρωπογενής δραστηριότητα προσέθεσε ένα σημαντικό εύρος πεδίων (ηλεκτρισμός, ραντάρ, επικοινωνίες κ.α.) που κάλυψαν το μέχρι τότε κενό εύρος, μέχρι τις συχνότητες του ορατού φωτός.

Συνέχεια

Ἔρευνα κατὰ τοῦ καρκίνου μὲ ἐναλλακτικοὺς τρόπους

Τελικά τα δεινά της πιο αξιόλογης ερευνητικής ομάδας που εσκεμμένα «κακοποιήθηκε» πήραν τέλος. Μετά απο 7 χρόνια πραγματικής Οδύσσειας το 2012 και αφού τα δικά της δημοσιευμένα αποτελέσματα σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά και οι εργασίες που παρουσιάσαν σε διεθνή Συνέδρια χρησιμοποιήθηκαν από άλλλες χώρες. Συνέχεια

Τελικά τά κύτταρα καί οἱ ὀργανισμοί ἐπικοινωνοῦν μέ ἠλεκτρομαγνητικές συχνότητες;

Για δεκαετίες οι επιστήμονες στην Ρωσσία από τον 18 αιώνα και στην δύση από το 1960 πίστευαν και είχαν ενδείξεις ότι τόσο σε ενδοκυτταρικό επίπεδο αλλά και μεταξύ τους τα κύτταρα  μέσω των κυτταρικών μεμβρανών επικοινωνούν με ηλεκτρομαγνητικά σήματα ακόμη και  στο φάσμα των συχνοτήτων μεγέθους terahertz (ΤΗz). Αλλά δεν είχαν την τεχνολογία και τα εργαλεία (στην δύση) για την πραγματοποίηση επαναληπτικών πειραμάτων που θα μπορούσαν να αποδείξουν εάν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα αποτελούν σκόπιμα σήματα για βιολογική λειτουργία –ή αυτές οι συχνότητες αναπτύσσονταν σαν θόρυβος φόντου.  Με τις πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία και την μοντελοποίηση, τώρα πλέον είναι δυνατόν να δοκιμασθούν αυτές οι υποθέσεις. Συνέχεια

Χαμένα στοιχεία στὰ …ἀπόνερα τοῦ σκανδάλου «Novartis»!

Τα απόνερα του σκανδάλου της Novartis

Αν αποκλείσουμε την πολιτική πλευρά του θέματος, που θα πάρει τόσον καιρό να ξεκαθαρίσει όσο και το «Μακεδονικό», αναδύεται μία άλλη πλευρά της υποθέσεως που χρήζει όχι απλά άμεσης ξεκαθαρίσεως αλλά άμεσης δικαστικής διερευνήσεως σε βάθος. Στην δικογραφία εμφανίζονται στην «μισθοδοσία» της εταιρείας 4000 ιατροί που βοηθούσαν με το αζημίωτο την Novartis να επιτελεί το θεάρεστο έργο της.ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η NOVARTIS 1898:
H Geigy ιδρύεαι στο Grenzach της Γερμανίας.
Συνέχεια

Χαμηλὴ δίαιτα σὲ λιπαρὰ καὶ στατίνες μπορεῖ νὰ προκαλέσουν Ἀλτσχάιμερ (2)

6. Αστροκύτταρα, μεταβολισμός της γλυκόζης, και το οξυγόνο

To Αλτσχάιμερ σαφώς συσχετίζεται με την ανεπάρκεια στον εφοδιασμό λίπους και  χοληστερόλης στον εγκέφαλο. Η IDL, όταν λειτουργεί σωστά, είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στη διακίνηση της χοληστερόλης και του λίπους, διακίνηση από το αίμα διαμέσου των κυτταρικών μεμβρανών, σε σύγκριση με την LDL [8]. Δίνει το περιεχόμενό του πολύ πιο εύκολα από, τα άλλα apo’s. Και το επιτυγχάνει αυτό, ως άμεση συνέπεια της apoE.
H IDL (καθώς και η LDL) στο αίμα παραδίδει λίπη και χοληστερόλη στα αστροκύτταρα του  εγκεφάλου, έτσι τα αστροκύτταρα μπορούν να χρησιμοποιούν αυτή την εξωτερική πηγή θρεπτικών ουσιών αντί να την παράγουν τα ίδια. Υποψιάζομαι ότι, στην πραγματικότητα,  τα αστροκύτταρα παράγουν μόνο ένα κομμάτι των θρεπτικών ουσιών, όταν η εξωτερική τροφοδοσία είναι ανεπαρκής, και το κάνουν με «μισή καρδιά». Συνέχεια