Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2014 κατέγραψα κάποιες σκέψεις μου, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ποιὸ εἶναι τὸ «ξανθὸ γένος» τῶν διαφόρων (ἀληθῶν ἢ ψευδῶν) προφητειῶν, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ (σὲ γενικὲς γραμμὲς) ἱστορικὸ ὑπόβαθρον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου «πατοῦσα» γιὰ νὰ φθάσω στὰ συμπεράσματά μου.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: διάλυσις χωρῶν
Φθάνουμε λοιπὸν στὸ τέλος…
Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν εἴδαμε νὰ διακινῇ τὸ «The Economist» (τῶν Rothschild) αὐτὴν τὴν εἰκόνα…
…χαρακτηρίζοντάς την ὡς «φωτογραφία τῆς δεκαετίας». Συνέχεια
Φαντασία νὰ ἔχουμε καὶ ἀπὸ …«εἴδη» μεταναστεύσεως δὲν ξεμένουμε!!!
Ἡ νέα μορφὴ μεταναστεύσεως, ποὺ ἀπώτερός της σκοπὸς εἶναι ἠ διάλυσις τῶν ἐθνῶν – κρατῶν καὶ ἡ πολτοποίησις τῶν λαῶν (Coudenhove-Kalergi).
Συνέχεια
Δεξιό τό κούλλλιιιιιι;;;
Τί ἄλλο θά ἀκούσουμε;
Καί μάλιστα ἀκροδεξιός; Νά γελάσω ἤ νά κλάψω ἀπό αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς παπαριές;
Μᾶλλον πρέπει νὰ κλάψω, ἐφ΄ ὄσον σίγουρα ἀμέτρητοι χρήσιμοι ἠλίθιοι ἤδη τὶς παπαγαλίζουν. Συνέχεια
Ξεκίνησε (νά ἐκδηλώνεται) ἕνας ἀόρατος πόλεμος;
Μὲ ἀφορμὴ τὸ πρόσφατο (ποὺ δὲν τὸ λὲς κι ἀτύχημα, γιὰ πολλοὺς λόγους, ποὺ μέρος τους θὰ παρουσιασθοῦν παρακάτω) περιστατικὸ τῶν Παρισίων, στὴν «Παναγία τῶν Παρισίων», ἀρχίζουμε πλέον νὰ ἀντιλαμβανόμεθα, κάπως, πὼς ἄλλα εἶναι αὐτὰ ποὺ φαίνονται κι ἄλλα αὐτὰ ποὺ εἶναι.
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ Πάσχα τῶν Καθολικῶν εἶναι αὐτὴν τὴν Κυριακή…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ ἐν λόγῳ (οὐδόλως τυχαῖον) περιστατικὸν συνέβη σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα, θρησκευτικὰ σαφῶς, σύμβολα τῆς γηραιᾶς (καὶ βαλλομένης πανταχόθεν) Εὐρώπης…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οἱ ἡμέρες ποὺ διαβιοῦμε εἶναι ἡμέρες μεγάλων ἀνατροπῶν καὶ ἀλλαγῶν…
….ἂς ἔχουμε τὸν νοῦ μας, διότι τυχαιότητες, συμπτώσεις καὶ ἀτυχήματα δὲν συμβαίνουν δίχως κανονικὸ καὶ ὑπερβολικὰ λεπτομερὴ προγραμματισμό.
Κι ὄχι μόνον…
Συνέχεια
Διότι ὁ «Δῆμος Ἀθηναίων» πρέπει νὰ παραμείνῃ στὸν ἔλεγχο τοῦ πSoros!!! (β)
Γράφαμε πρὸ ἡμερῶν πὼς πάλι ἔστησαν, ὡς συνήθως, τὸ γνωστὸ σκηνικὸ τῶν …ἀδιεξόδων, πρὸ κειμένου νὰ παραμείνῃ στὸν ἔλεγχο τοῦ πSoros (καὶ) ὁ Δῆμος Ἀθηναίων.
Ἅπαντες οἱ ὑποψήφιοι στὴν ὑπηρεσία τῆς γνωστῆς ἀτζέντας…
