Φθάνουμε λοιπὸν στὸ τέλος…

Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν εἴδαμε νὰ διακινῇ τὸ «The Economist» (τῶν Rothschild) αὐτὴν τὴν εἰκόνα…

…χαρακτηρίζοντάς την ὡς «φωτογραφία τῆς δεκαετίας». Συνέχεια

Βλέπεις τόσην ἀγάπη κι ἀναρωτιέσαι…

…γιὰ τὸ ποῦ τὴν ἔκρυβαν!!!

Βλέπεις καὶ μίαν ἀποφασιστικότητα στὰ μάτια τους…
…καὶ μεγαλώνουν οἱ ἀπορίες σου… Εἶναι ἀποφασισμένοι ὅλοι αὐτοὶ γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ ἢ γιὰ διαφορετικούς…;;;
Συνέχεια

Βασιζόμενοι σὲ Φυσικοὺς Νόμους μποροῦμε νὰ …μελλοντολογοῦμε!!!

Τί ἀκριβῶς ἐπιφέρει ἡ τόσο ὑπερβολική μετανάστευσις στά εὐρωπαϊκά ἐδάφη;
Τὸ αὐτονόητον…: ἀπομείωσιν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων γιὰ ἅπαντες τοὺς ἰθαγενεῖς, ἐνῷ ἐκ παραλλήλου αὔξησιν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων γιὰ ὅλους τοὺς νεο-εἰσερχομένους.
Οἱ ἐν συνόλῳ διαβιοῦντες ἐν τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἠπείρῳ θὰ καταλήξουν μὲ ἴσα δικαιώματα …σοῦπα!!!
(Ἤ, ὀρθότερα, συγκριτικῶς μὲ τὸ σήμερα, μὲ κατὰ πολὺ ἀπομειωμένα ἀνθρώπινα δικαιώματα!!!) 

Γιατί τό λέω αὐτό;
Μά, διότι, ὡς γνωστόν, ἡ Ἀρχὴ τῶν Συγκοινωνούντων Δοχείων ἰσχύει στὸ καθόλου (τὸ ἀριστοτελικόν, ὄχι τὸ ἄλλο), ποὺ σημαίνει πὼς ἰσχύει γιὰ τὰ πάντα.

Συνέχεια

Φόβος καί ἡττοπάθεια γιά νά ἀποκρυβῇ τί;

Οἱ ΗΠΑ ἔχουν ἀλλάξει ἡγεσία – καὶ πολιτική. Μεταξὺ ἄλλων ὁ σκληρὸς ἐμπορικὸς πόλεμος καὶ οἱ δασμοὶ πλήττουν τὸν βαρὺ πυρήνα τῆς Γερμανίας, τὴν αὐτοκινητοβιομηχανία.
Οἱ ΗΠΑ τελειώνουν τὴν Γερμανία (συνεπῶς καὶ τὴν γκλομπαλιστικὴ Ἡνωμένη Εὐρώπη τους).


Συνέχεια

Θυσία στὸν πλούσιο Βοῤῥὰ ἡ Νότιος Εὐρώπη

Οἱ νόμοι φτιάχνονται σὲ μίαν συγκεκριμένη ἐποχή, γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν συγκεκριμένες ἀνάγκες, ὑπὸ συγκεκριμένες συνθῆκες. Τὰ χρόνια ὅμως περνοῦν καὶ οἱ ἀνάγκες ἀλλάζουν. Ἀλλάζουν καὶ οἱ συνθῆκες.

Οἱ διεθνεῖς κι ἐθνικοὶ νόμοι γιὰ τοὺς πρόσφυγες ἐδημιουργήθησαν μετὰ τὸν πόλεμο γιὰ νὰ ἀντιμετωπισθῇ, κυρίως, τὸ πρόβλημα τῶν φυγάδων πρὸς τὴν Δύση, ἀπὸ τὶς τότε χῶρες τοῦ Σιδηροῦ Παραπετάσματος.

Συνέχεια

Γερμανοί ἑτοιμάζουν ἀπελάσεις;

 

Ἀπὸ τὸ πρωΐ ἔως τὸ βράδυ, αὐτὲς τὶς ἡμερες, τὸ γερμανικὸ ῥαδιόφωνον μιλᾶ γιὰ τίς, καὶ καλά, προγραμματισμένες ἀπελάσεις λαθρομεταναστῶν. Ἐκλογὲς γὰρ σὲ λίγους μῆνες καὶ τὸ αὐγὸ ἔφθασε στὸ ἐπίμαχον σημεῖον. Ὁ κόσμος δὲν εἶναι τελικῶς τόσο χαζός, ὅσο δείχνει νὰ εἶναι.

Μετὰ τὴν πρωτοφανὴ κίνησι τῆς «ἡγέτιδος τοῦ ἐλευθέρου κόσμου», τῆς καγκελαρίου Μέρκελ τῆς καρδιᾶς μας, νὰ καταργήσῃ στὴν πράξι τὴν ἔννοια τῶν συνόρων καὶ νὰ ἐπιτρέψῃ τὴν ἐλευθέρα εἴσοδο στὴν χώρα (ἀλλά, ἀναγκαστικῶς καὶ στὴν ὑπόλοιπο Εὐρώπη, ποὺ ἐλάχιστα ἐρωτήθη) κάθε πικραμένου ποὺ μονομερῶς ἀπεφάσισε νὰ μετοικήσῃ στὰ μέρη μας, γίνεται ὅπως ὅπως προσπάθεια νὰ μαζευθῇ τὸ πρᾶγμα.

Συνέχεια