Αὔγουστος…
Ὁ τελευταῖος μήνας τοῦ καλοκαιριοῦ…
Ὁ μήνας ποὺ τὸν ζοῦμε κυρίως στὶς …παραλίες!!! Ἤ τοὐλάχιστον τὸν …ζούσαμε, ἔως προσφάτως.
Μὰ τὰ δεδομένα ἀλλάζουν διαρκῶς… Κι ἐμεῖς πασχίζουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ ποῦ ἀκριβῶς στεκόμαστε… Ἐὰν στεκόμαστε κάπου καὶ δὲν εἴμαστε …μετέωροι!!!
Αὔγουστος λοιπὸν ἀπὸ σήμερα…
Πρὸ δύο ἡμερῶν εἴχαμε δημοσιεύσει ᾷὐτὴν τὴν φωτογραφία:
Εἶπες• «Θὰ πάγω σ’ ἄλλη γῆ, θὰ πάγω σ’ ἄλλη θάλασσα.
Μιὰ πόλις ἄλλη θὰ βρεθῆ καλλίτερη ἀπὸ αὐτή.
Κάθε προσπάθειά μου μιὰ καταδίκη εἶναι γραφτή•
κι εἶν’ ἡ καρδιά μου — σὰν νεκρός — θαμμένη.
Ὁ νοῦς μου ὡς πότε μές στόν μαρασμόν αὐτόν θὰ μένῃ. Συνέχεια
Τὴν χάραξι φρόντισε τεχνικὰ νὰ γίνη.
Ἔκφρασις σοβαρὴ καὶ μεγαλοπρεπής.
Τὸ διάδημα καλλίτερα μᾶλλον στενό·
Ἐκεῖνα τὰ φαρδιὰ τῶν Πάρθων δὲν μὲ ἀρέσουν.
Ἡ ἐπιγραφὴ, ὡς σύνηθες, ἑλληνικά·
Ὄχ’ ὑπερβολικὴ, ὄχι πομπώδης –
Μὴν τὰ παρεξηγήσει ὁ ἀνθύπατος
Συνέχεια
Θὰ γίνη τώρα τοῦτο, κ’ ἔπειτα ἐκεῖνο•
καὶ πιὸ ἀργά, σὲ μιὰ ἢ δυὸ χρονιὲς (ὡς κρίνω),
τέτοιες θὰ εἶν’ ἡ πράξεις, τέτοιοι θάν’ οἱ τρόποι.
Δὲν θὰ φροντίσουμε γιὰ μακρυνὸ κατόπι.
Γιὰ τὸ καλλίτερον ἠμεῖς θὰ προσπαθοῦμε.
Καὶ ὅσο προσπαθοῦμε, τόσο θὰ χαλνοῦμε,
Τὶς βέβηλος προέφερε τοιαύτην βλασφημίαν;
τὶς χαυνωθεῖς Ἀσιανὸς παραιτηθεῖς εἰς μοῖραν
τυφλήν, βωβήν, τυφλός, βωβός; Ποῖος οἰκτρὸς παράφρων
Ξένος τῇ ἀνθρωπότητι, τὴν ἀρετὴν ὑβρίζων,
χίμαιραν εἶπε τὴν ψυχήν, καὶ ἄργυρον τὸν λόγον; Συνέχεια
Γεννημένη στήν Κωνσταντινούπολι ἀπό γονεῖς Πατρινούς, ἔζησε σέ πολλές περιοχές τῆς χώρας μας λόγω τοῦ ἐπαγγέλματος τοῦ πατέρα της . Ὁ πρῶτος (καί ἀμοιβαῖος) μεγάλος ἔρωτας, αὐτός μέ τόν Γρηγόριο Ξενόπουλο, ἀποτέλεσμα τοῦ οποίου ἦταν τό αὐτοβιογραφικό «Μυστικοί Ἀρραβῶνες», πού μεταφέρει αὐτούσια τήν ἀλληλογραφία τῶν δύο ἐρωτευμένων, δίνοντας μας τήν εὐκαιρία νά θαυμάσουμε τά ὡραιότερα, ἴσως, λόγια γυναίκας, πού ἔχει διασώσει ἡ νεοελληνική λογοτεχνία .
Ὁ ἐθνικός μας Παλαμᾶς, κι’ αὐτός ἐρωτευμένος μέ τήν νεαρή Θεώνη, εἶναι ὁ συνδετικός κρίκος τοῦ ἔρωτά της μέ τόν ἥρωα ποιητή Λορέντζο Μαβίλη, γιά τὀν ὁποῖο ἔγραψε πολλά ἀπό τά ποιήματά της ὅπως τό: Συνέχεια
