Ἱστορικῶς δικαιολογημένες οἱ ἀποσκιστικὲς τάσεις τῶν χωρῶν τῆς Εὐρώπης

Τὰ ἐθνικὰ κράτη στὴν Εὐρώπη:

  • 1) Δὲν ἐδημιουργήθησαν μὲ φυλετικούς/ἐθνοτικούς/δημοκρατικοὺς ὅρους, ἀλλὰ ὡς βασίλεια.
  • 2) Εἶναι προϊόντα ἑνώσεως περιοχῶν, ὅταν ὁ τυπικὸς στὸν ῥόλο του βασιλεὺς τοῦ μεσαίωνος ἐζήλεψε τὸν αὐτοκράτορα τῆς Ῥωμανίας ἢ τὸν Σουλτάνο.
  • 3) Κράτησαν τὴν ἑνότητά τους λόγῳ ἀποικιακὴς ἐπεκτάσεως (ὅταν ἔχῃς τὴν μισὴ Ἀφρική, δὲν ζητᾶ νὰ ἀποσκισθῇ περιοχὴ τῆς μητροπόλεως, π.χ. ἡ Βουργουνδία).

Συνέχεια

Φέσια …ἀμερικανικά!!!

Ὅταν ἤμουν μικρὸς καὶ ἔβλεπα εἰκόνες (πίνακες) ἀπὸ τὸν ἀμερικανικὸ ἐμφύλιο, εῖχα ἀπορία γιὰ τὸ τὶ ἐγύρευαν τὰ φέσια στὴν Ἀμερική.

Συνέχεια

Διπλωματικὲς ἐπιχειρήσεις τὰ «ἑλληνικά» τοῦ Μακρόν!!!

Ἐπειδὴ βλέπω πόσο κολακεύονται πολλοὶ μὲ τὴν ἑλληνικὴ γνώση ποὺ ἀπέπνεε ὁ πρόεδρος τῆς γαλλικῆς ῥεπουμπλίκ, θέλω νὰ τοὺ πῶ ὅτι στὴν διπλωματία (καὶ οἱ Γάλλοι ἔχουν παράδοση σὲ αὐτό, τοὐλάχιστον ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἄρχισαν νὰ νταραβερίζονται μὲ τοὺς δραγουμάνους τῆς Ὑψηλῆς Πύλης) ἀκριβῶς αὐτὸ κάνεις, καὶ δὲν περιμένεις νὰ γνωρίζουν οἱ ἄλλοι γιὰ τὸν τόπο σου ἢ δεν τοὺς γνωρίζεις ἐσὺ πράγματα γιὰ αὐτόν, λὲς καὶ εἶσαι Παποῦα ἐμπρὸς στὸν καπετὰν Κοῦκ.

Συνέχεια

Χώρα μέ δικαιολογημένο σοσιαλισμό;

Ἀναρωτῶνται πολλοὶ γιατὶ ἔχει σουξὲ στὴν Ἑλλάδα ὁ σοσιαλισμὸς (ἐνῶ δὲν εἶναι κἂν βιομηχανικὴ χώρα).
Ἐπειδὴ ἦσαν βλάκες οἱ δεξιοὶ καὶ ἔδωσαν στὴν ἀριστερὰ τὸν ἐθνικισμὸ ποῦ οἱ ἴδιοι καλλιεργοῦσαν γιὰ νὰ ἔχουν ἰσχὺ ἐπάνω στὸν μέσο ἀφελὴ χωριάτη. Συνέχεια

Ὥρα νὰ …«διεκδικήσουν» καὶ οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις ὅσα δικαιοῦνται!!!

Φυσικά…
…ἐὰν γίνῃ πόλεμος, εἶναι μία καλὴ εὐκαιρία, γιὰ νὰ ἀπεργήσῃ ὁ στρατὸς καὶ νὰ ζητήσουν αὐξήσεις οἱ μόνιμοι, ἱκανοποιητικὸ μισθὸ οἱ ἔφεδροι (καί, γιατὶ ὄχι, μονιμοποίηση!).

Ἂλλωςτε στὰ κράτη, πρὶν τὶς βλακεῖες μὲ τὰ δημοκρατικὰ ἔθνη-κράτη, ὁ στρατιώτης πληρώνεται.
Καὶ γιὰ αὐτὸ ἐξυπηρετοῦν οἱ φόροι. Συνέχεια

Χετταϊκὰ κατάλοιπα

Ἱστορικὰ τὸ πραγματικὰ φιλελεύθερο μοντέλο πολιτείας εἶναι, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν Χετταίων, ἡ αὐτοκρατορία.

Ἡ αὐτοκρατορία ὅμως ἔχει ἕναν συγκεκριμένο τρόπο διακυβερνήσεως, ὄχι καὶ τόσο …κεντρικὸ καὶ αὐστηρὰ δικαϊκό.
Γιατὶ ἡ αὐτοκρατορία γνωρίζει τὸν ῥόλο της, ὡς κατέχουσα» καὶ δὲν παραμυθιάζει τὸν ἑαυτόν της μὲ ἰδέες «δημιουργίας ἑνὸς νέου ἀνθρώπου», ποὺ θὰ τῆς ἀφαιροῦσαν εὐθύνες. Συνέχεια