Ὅσοι δὲν ἔχουν περάσῃ ἀπὸ τὸ δασαρχεῖο καὶ τὴν ἀρχαιολογία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους καὶ δὲν ἔχουν ὑποστῇ τὸν βασανισμὸ τῶν διοικητικῶν δικαστηρίων, ποὺ νοιώθουν μίαν ἀλλεργία γιὰ ὁ,τιδήποτε ἰδιωτικό, δὲν μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν καὶ τὴν οὐσία τῆς χρονίου κακοδαιμονίας μας.

Ἡ ὑποκρισία ποὺ διαπερνᾶ ὅλο τὸ πολιτικὸ σύστημα, μαζὺ μὲ τὴν ἐγγενή τους ἀντιπάθεια πρὸς τὴν περιουσία (τὴν βασικὴ συνιστώσα τῆς ἐλευθερίας ἐνὸς ἀτόμου ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχή) εἶναι ἡ βασικὴ ἀῤῥώστια ἐτούτου τοῦ τόπου. Συνέχεια →