Ἕνα ἀκόμη «Ἠθικὸ Πλεονέκτημα τῆς Ἀριστερᾶς».
Ἡ «Ἀρχὴ τῆς Οἰκογενειακῆς ἤ Ἀλληλεγγύου Εὐθύνης», ποὺ ἐφήρμοζαν τὸ 1943-44!
Τὴν περίοδο τῆς ΕΑΜοκρατίας καὶ τῆς Κόκκινης Τρομοκρατίας τοῦ 1943-44 χιλιάδες ἀθῶοι ἐξετελέσθησαν ἤ ἐβασανίσθησαν σὲ Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως κι ἔχασαν τὴν κινητή τους περιουσία, ἀπὸ τὸ πλιάτσικο τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ, ὄχι γιὰ κάτι ποὺ ἔκαναν οἱ ἴδιοι, ἀλλὰ γιὰ κάτι ποὺ ἔκανε ἢ δὲν ἔκανε κάποιος συγγενής τους!
Ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος «συγγενής» κάποιου ἐκείνην τὴν τραγικὴ περίοδο: ἀξιωματικὸς ποὺ ἐκλήθη νὰ καταταγῆ στὸν ΕΛΑΣ καί, ὁ ὁποῖος, κατέφυγε στὴν Ἀθῆνα, διέφυγε στὴν Μέση Ἀνατολὴ ἤ, ἀκόμη χειρότερα, πῆγε στὰ Τάγματα Ἀσφαλείας!