Τὸ ἐθνομηδενιστικὸ τμῆμα τῆς κοινωνίας μας, μὲ προεξάρχοντα τὸν μΠΑτΣΟΚ καὶ τοὺς ταγούς του, παρουσίασαν ἕνα «πόνημα», ἀνάλογον τῶν ῥεπουσίων καὶ δραγωνείων «πονημάτων» ποὺ μᾶς καθιστᾶ ὅλους ἀπογόνους τῶν δικῶν τους προγόνων. Κι αὐτὸ δὲν θὰ εχἶε καὶ μεγάλη σημασία, ἐὰν ἀντιμετώπιζαν τὰ γεγονότα μὲ δίκαιο βλέμμα. Ἀλλὰ ὅπως τὸν Μπίστη ἐνοχλεῖ ἡ ποντιακή λύρα, ἔτσι καὶ κάποιους ἄλλους κι ἄλλες τοὺς ἐνοχλεῖ τὸ «Ἑλληνικὸν» στοιχεῖον. Στόχος τους ἡ πλήρης ἐξαφάνισίς του! Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Σεπτέμβριος
Βουλγαρία, ὁ καπηλευτὴς Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν καὶ ἱστορίας.
Ἱστορική, ἔντιμη καταγραφή γεγονότων ἀπὸ τὸν Ῥαφαήλ Διαμαντῆ. Μία πρώτη πηγή πληροφοριῶν γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ξεκινήσουν τὴν μελέτη τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας.
Οἱ Βούλγαροι, «σύμμαχοι» μας καὶ πολύ συχνά καταπατητές Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν, ποτέ δὲν ἔπαψαν νὰ θεωροῦν τὴν Μακεδονία καὶ τὴν Θράκη τμήματα «ἁρπαγμένα» ἀπό τὴν δική τους κληρονομιά.
Φιλονόη.
Μια ιστορική αναδρομή στη δράση της Βουλγαρίας κατά τη διάρκεια του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.
Οι Βουλγαρικές φιλοδοξίες στα Βαλκάνια το 1ο μισό του 20ου αιώνος
Γράφει ο Ραφαήλ Διαμαντής*Σπάνια φωτογραφία προγενέστερης κατοχής της Μακεδονίας από γερμανούς βουλγάρους και τούρκους συμμάχους τους, στο Μακεδονικό μέτωπο στα 1916. Πρόκειται για μικτό Συνέχεια
Ἐάν νικήσουν, ἐμεῖς δὲν θὰ ἔχουμε Πατρίδα γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε!
Τὰ πολλαπλὰ καὶ ταυτόχρονα κτυπήματα, ποὺ δεχόμαστε, σὲ κάθε πεδίον τῆς ζωῆς μας, δὲν εἶναι κάτι ποὺ πρέπει νὰ ἀγνοοῦμε ἤ νὰ μὴν συνδέουμε. Δὲν μπορεῖ γιὰ παράδειγμα τὸ ΛΑΘΡΟμεταναστευτικόν νὰ εἶναι ἀνεξάρτητον τοῦ μνημονίου. Οὖτε τὰ ἐπεκτατικά σχέδια τῶν σκοπιανοαλβανῶν, ἀνεξάρτητον τοῦ τουρκικοῦ ἐπεκτατισμοῦ. Οὖτε ἡ περίεργη «ἀτμόσφαιρα» τῶν Αἰγαιακῶν ὑποθέσεων ἀνεξάρτητον ὅλων τῶν προηγουμένων. Ἐὰν προσθέσουμε καὶ κάτι κάρτες πολίτου, κάτι codex alimentarius, κάτι παύσεις σχολείων, κάτι ἐπισκέψεις τοῦ μεγάλου βεζίρου, τότε ἴσως ἀντιληφθοῦμε πὼς ὅλα συμβαίνουν ταὐτοχρόνως, μὲ ἀπώτερον Συνέχεια
Ἑλένη Φωκᾶ! Μία γυναίκα ἢ …ὃλη ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος;
Διάβασα τήν παρακάτω συνέντευξι καί δάκρυσα…
Ὃλοι γνωρίζουμε τήν Ἑλένη Φωκᾶ! Ὃλοι θαυμάσαμε καί ζηλέψαμε τό θάρρος της καί τήν δύναμί της!
Ὃμως, ἒνοιωσα μίαν μεγάλη πίκρα… Δέν εἶναι ἡ Ἑλένη καί ἡ προσωπική της ἱστορία πού μέ πίκρανε τόσο… Εἶναι πού στό πρόσωπό της, στίς ἐμπειρίες της, στίς τραγωδίες της εἶδα τήν Πατρίδα μου! Εἶδα ὃλη τήν ἱστορία τῆς Ἑλλάδος μας! Ὃλες τίς προδοσίες! Ὃλους τούς βιασμούς! Ὃλον τόν θάνατο ἀλλά καί κάθε Ἀνάστασι!!
Αὐτή ἡ γυναίκα, ὃσο κι ἐὰν ἐκτυπήθη, ἐστάθη ὂρθια! Πολέμησε, μέ τά μικρά της χέρια, μέ τά ἀνύπαρκτα ὃπλα της, μέ τούς φευγάτους συμμάχους της… Καὶ ἐστάθη ὂρθια! Ὂρθια!!