Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Θεσσαλία

Το τέλος της Μακεδονίας

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Γ΄ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
 
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΥΔΝΑΣ   22 ΙΟΥΝΙΟΥ 168 π.Χ.

Γράφει ο Νίκος Τοπούζης.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Ο Δέυτερος Μακεδονικός Πόλεμος (200-196π.Χ.) έληξε με τον θρίαμβο της Ρώμης και των Ελλήνων συμμάχων της επί του Φιλίππου του Ε΄ στις Κυνός Κεφαλές το 197π.Χ. Με αυτή τη νίκη οι Ρωμαίοι διασφάλισαν τον περιορισμό της Μακεδονίας εντός της επικρατείας της και τον περαιτέρω πολιτικό και στρατηγικό κατακερματισμό του Ελληνικού κόσμου. Το Μακεδονικό βασίλειο είχε ακόμη πολλές αντοχές και ήταν πρακτικά αδύνατον για τη Ρώμη να το κατακτήσει αλλά μετά από αυτή την ήττα είχε στρωθεί ο δρόμος για την οριστική επικράτηση των Λατίνων. Συνέχεια →

Οἱ γυναῖκες τῶν Κοπατσάρηδων!

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Μία παρουσίασις τῆς ἱστορίας τῶν Κοπατσάρηδων μᾶς κάνει σήμερα ὁ Γιῶργος Λεκάκης. Νομίζω πὼς ἀξίζει νὰ τὴν γνωρίζουμε.
Κοπατσάρηδες! Μακεδόνες! Πολεμιστές!
Ἔχει τόση σχέσι μὲ αὐτὰ ποὺ ζοῦμε, ποὺ μᾶλλον θὰ μᾶς δώσῃ κάποιες ἰδέες πολὺ ἐνδιαφέρουσες.

Συνέχεια →

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Χιμάρας. (5 Νοεμβρίου 1912)

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Μέσα στὴν ταχύτητα μὲ τὴν ὁποίαν προσλαμβάνουμε πλέον πληροφορίες μᾶς διέφυγε μία σημαντικὴ ἐπέτειος. Αὐτὴ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Χιμάρας. 

Τό λιγότερον ποὺ ὀφείλουμε εἶναι μία στιγμή μας. Μία σκέψις μας. Κι ἕνα εὐχαριστῶ μας. Συνέχεια →

27η Αὐγούστου 479 π.χ. Μάχη τῶν Πλαταιῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

4

Στα 479 π.Χ. έγινε στις Πλαταιές η μεγάλη, ένδοξη για τους Έλληνες μάχη, που στάθηκε η τελευταία των μηδικών πολέμων στην αρχαία Ελλάδα..

Μετά απ’ την ατυχία του στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Ξέρξης, αφήνοντας το Μαρδόνιο στη Θεσσαλία, έφυγε για την Περσία. Ο Μαρδόνιος προσπάθησε να συνεννοηθεί με τους ΑΘηναίους, προτείνοντάς τους να συμμαχήσουν μαζί του με διάφορα ανταλλάγματα. Οι Αθηναίοι όμως αρνήθηκαν περήφανα κι έτσι ο Μαρδόνιος με τους 300.000 στρατιώτες του στρατοπέδεψε στην κοιλάδα του Ασωπού, κοντά στις Πλαταιές. Συνέχεια →

Οἱ κολλῆγοι.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἀνέφερα πρό μερικῶν ἡμερῶν στὸ σημείωμα:  Πόσο θλιβεροὶ εἶναι, τοὺς διαλόγους ποὺ διεξήχθῃσαν στὴν βουλὴ τοῦ 1910, μετὰ τὰ γεγονότα στὸ Κιλελέρ. Σήμερα, πρὶν παρουσιάσω μίαν γενικὴ ἄποψι τῶν τότε γεγονότων (ἀπὸ τὸ ἱστολόγιον σὰν σήμερα) θὰ προσθέσω κάποιες ἀκόμη πληροφορίες, ποὺ ἀντλῶ ἀπό τὸ σύγγραμα τοῦ Σπύρου Μελᾶ, Ὁ γιὸς τοῦ Ψηλορείτη.

Συνέχεια →

Πόσο θλιβεροὶ εἶναι….

ἀπὸ τὸν/τὴν

5

Τὸ 1910 πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδος, ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ στρατιωτικοῦ συνδέσμου, ἦταν ὁ Στέφανος Δραγούμης. Στὴν Θεσσαλία οἱ ἀγρότες (κολίγοι) ἐβίουν ὡς δοῦλοι. Ἦταν κυριολεκτικῶς σκλάβοι τῶν τσιφλικάδων. 

Τότε λοιπὸν, μετὰ ἀπὸ μίαν μᾶλλον πρόχειρο ὀργάνωσιν, ἐξεκίνησε ἡ ἐπανάστασίς τους. Μέσα στὶς πρῶτες ἀντιδράσεις τῆς κυβερνήσεως, συγκαταλέγεται ἡ ἐπέμβασις τοῦ στρατοῦ, σὲ ἕνα Συνέχεια →