Μεγάλωσε ἕνα ἀγαπημένο μου «πνευματικὸ παιδί»…

Καὶ προχώρησε στὴν δευτέρα ἔκδοσή του…..

Συνέχεια

Γιατί ὁ Μακάριος δέν ἀπέτρεψε τήν εἰσβολή;

Σὰν σήμερα, στὶς 3 Αὐγούστου τοῦ 1977, ἄφησε αὐτὸν τὸν μάταιο κόσμο ὁ ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, ὁ πρῶτος πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας…

Τὴν γνώμη μου γιὰ τόν, κατ’ ἄλλους «Ἐθνάρχη» (ἀλήθεια, ποίου Ἔθνους;;;) καὶ κατ΄ ἄλλους «σατανόπαπα», τὴν ἔχω γράψῃ λεπτομερῶς στὸ βιβλίο μου: «Κύπρος 1974- Ἡ Μεγάλη Προδοσία». 

Ἔγκειται σὲ ἐσᾶς νὰ ἀντιληφθεῖτε τὰ σκοτεινὰ σημεῖα τῆς προσωπικότητός του, διαβάζοντας τὶς ἐπόμενες γραμμές…

«Τὸ ἐρώτημα εἶναι ἀφοῦ ὅλοι ἤξεραν ὅτι ἡ Τουρκία θὰ εἰσέβαλε στὴν Κύπρο μετὰ τὸ πραξικόπημα, γιατί ὁ Μακάριος δέν ἔκανε ὁποιανδήποτε προσπάθεια νά ἀποτρέψῃ τήν σίγουρη τουρκική στρατιωτική παρέμβαση στήν Κύπρο;
Ἡ ἀπάντησις εἶναι στὸ ὅτι ὁ Μακάριος: Συνέχεια

Ἱστορίας ἐκμάθησις ἐκ τῆς μυθιστορίας γίνεται;

Θεωρητικῶς ὄχι…
…ἀλλά, σὲ κάποιες εἰδικὲς περιπτώσεις, ναί, γίνεται…!!!

Σήμερα τὸ θέμα μας ἡ ἱστορία τῆς Μικρασιατικῆς Ἐκστρατείας, τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς καὶ τὰ πέριξ αὐτῶν γεγονότα, ποὺ ἔχουν, στὴν πραγματικότητα, παγιώση μίαν εἰδικὴ συμπεριφορὰ ῥαγιαδισμοῦ στὶς μετέπειτα (φερόμενες ὡς) κυβερνήσεις τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν. Καὶ αὐτὴν τὴν μυθιστορία, ποὺ μᾶς ταξειδεύει μὲ ἰδιαιτέρα φροντίδα στὰ ἱστορικὰ γεγονότα, τὴν ὑπογράφει ὁ φίλος καὶ φίλος τῆς σελίδος μας Δημητριάδης Κωνσταντῖνος, μέσα ἀπὸ τὸ τελευταῖο του πόνημα «Τὸ ὄνειρο πνίγηκε στὸν Σαγγάριο» (ἐκδόσεις Πελασγός, Ἰωάννου Γιαννάκενα). Συνέχεια

Βιβλιοπαρουσιάζουμε τὸ «Ὄνειρο Πνίγηκε στὸν Σαγγάριο»

Τὴν Δευτέρα 5 Μαρτίου καὶ ὥρα 18:30 (6:30 μ.μ.), στὸν πολυχῶρο «Polis Art Cafe – Αἴθριον τῆς Στοᾶς Βιβλίου» (Πεσματζόγλου 5), παρουσιάζουμε τὸ νέο βιβλίο μου μὲ τίτλο «Τὸ ὄνειρο πνίγηκε στὸν Σαγγάριο».

Συνέχεια

Βιβλιο-παρουσιάζοντας ἕνα «πνευματικὸ παιδί» μου!!!

Ἡ ἱκανοποίησις τοῦ δημιουργοῦ….

Τὸ νέο μου βιβλίο εἶναι γεγονός!!! Συνέχεια

Διοικητὲς Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ αἰχμάλωτοι τοῦ Κεμᾶλ

Οἱ Διοικητὲς τοῦ Α’ καὶ Β’ Σώματος Στρατοῦ, Στρατηγοὶ Τρικούπης καὶ Διγενής, παραδίδονται στοὺς Τούρκους στὸ Ἁλῆ Βεράν. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ συνταγματάρχης Δημαρᾶς. Δὲν ἐφρόντισαν, τοὐλάχιστον, κὰν τὰ ξίφη τους νὰ καταστρέψουν, ὥστε σήμερα νὰ μὴν εὑρίσκονται αὐτὰ σὲ βιτρίνες-ἐκθετήρια στὸ Τουρκικὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο, ὅπως φυσικὰ καὶ τὰ παράσημα-διάσημά τους. Συνέχεια