Γίνονται καλοὶ ἄνθρωποι, κακοὶ ἄνθρωποι…
Γίνονται μεγάλοι ἐπιστήμονες ἤ μεγάλοι ἐγκληματίες.
Γίνονται ἔνθεοι ἤ ἄθεοι.
Γίνονται τὰ πάντα…
Γίνονται μεγάλοι… Δῆλα δὴ ὅλα αὐτὰ ποὺ εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἐνήλικες σήμερα. 
Χωρᾶ ἀπὸ ὅλα ἐτοῦτος ὁ πλανήτης.

Ὁ Χίτλερ κάποτε ἦταν παιδί. 

Ὅπως ἐπίσης κι ὁ Στάλιν.
Ἡ Ἀνγκέλα ἦταν κάποτε παιδί. Ὅπως κι ὁ Σαμαρᾶς.
Κι ὁ Ὠνάσης ἦταν κάποτε παιδί. Ὅπως κι ὁ Νιάρχος. Κι ὁ Λάτσης.
Ἦταν παιδὶ καὶ ὁ Ἀινστάιν.  Ἀλλὰ κι ὁ Καραθοδωρῆς.
Ἦταν παιδὶ κι ὁ Γκαγκάριν.  Ἀλλὰ παιδὶ ἦταν κι ὁ Παπανικολάου.
Κι ὁ Καντάρης ἦταν κάποτε παιδί. Ὅμως παιδὶ κάποτε ἦταν κι ὁ δολοφόνος του.
Παιδὶ ἦταν κάποτε κι ὁ βιαστὴς τῆς Μυρτούλας ποὺ τὴν σακάτεψε. Ὅπως ἐπίσης παιδὶ ἦταν κι ὁ κάθε βιαστής, καθῶς ἐπίσης κι ὁ κάθε δολοφόνος.
Παιδὶ ἦταν κάποτε ἔξυπνος καὶ ὁ ἠλίθιος, ὁ ξεπουλημένος καὶ δοσίλογος, ὁ βολεμένος καὶ τὸ τομάρι τοῦ κερατᾶ. Παιδὶ ἦταν κι ὁ Σόρος ἀλλὰ κι ὁ Σῶρρας.
Παιδὶ ἦταν κι ὁ κάθε ἀγνὸς  πατριώτης Ἕλλην. Παιδὶ ὅμως ἦταν κάποτε κι ὁ κάθε πολέμιος τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἔτσι δέν εἶναι;
Ὅλοι μας κάποτε παιδιά δέν ἤμασταν;

Βέβαια, παιδὶ ἀπὸ παιδὶ διαφέρει. Ὑπάρχει τὸ παιδὶ ποὺ ἔχει τὶς ὑποδομὲς γιὰ νὰ γίνῃ ἄνθρωπος καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει τὶς ὑποδομὲς γιὰ νὰ γίνῃ κτῆνος.Θα μοῦ πεῖτε ἴσως πὼς ζωγράφος ἐπάσκιζε νὰ γίνῃ ὁ Χίτλερ.
Ναί, ἀλλά σέ ποιό περιβάλλον ἐμεγάλωσε; Σέ ἕνα περιβάλλον πού ἀξιοποιεῖ τούς ἀνθρώπους ἤ πού τούς θεωρεῖ ἐργαλεῖα του; Δούλους  του; Μήπως ἡ ἧττα τῆς Γερμανίας στόν Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο ἦταν τόσο βαρειά πού τελικῶς κατάφεραν αὐτές οἱ κοινωνικές συνθῆκες νά γεννήσουν τόσους μικρούς καί μεγάλους Χίτλερ; Λέτε; 
Καί γιατί δέν ἔγιναν ὅλοι μέσα στήν Γερμανία Χίτλερ;
Ἔγιναν καλέ… Ὅλοι σχεδὸν μικρὰ ἀντίγραφά του ἦταν.
Ἐὰν ἐξαιρέσουμε κάτι λίγες περιπτώσεις, ποὺ μᾶλλον δὲν τοὺς ἐπιασε ὁ …ἐμβολιασμὸς τῆς ἐποχῆς, λόγῳ κάποιας ἰδιόμορφης ἀνοσίας, ναί, ὅλοι οἱ Γερμανοί, Δυτικοί, Ἀνατολικοί, Κεντρῶοι μικροὶ καὶ μεγάλοι Χίτλερ ἔγιναν. Ποιός δέν τόν κατάλαβε; Καί γιατί κρυβόμαστε πίσω ἀπό τό δάκτυλό μας; Συγχωρήσαμε τήν Γερμανία γιά τά ἐγκλήματά της;
Λᾶθος. Δὲν συγχωρήσαμε τίποτα!
Μᾶς ὑπεχρέωσαν σὲ δουλικὲς συναλλαγὲς μαζύ της καὶ συνηθίσαμε.
Ὅπως συνηθίζονται ἄλλως τὲ ὅλα τὰ καλὰ καὶ τὰ κακά.

Ἀπὸ τὴν ἄλλην… Ξέρετε… Δεῖξε μου τὸν χῶρο ποὺ μεγαλώνει ἕνα παιδὶ καὶ θὰ σοῦ ἐξηγήσω ἀναλυτικότατα τὸ τὶ θὰ γίνῃ ὅταν μεγαλώσῃ. Ὄχι τὸ ἐπάγγελμά του. Ἄλλο θὰ σοῦ ἐξηγήσω. Τὸ τὶ εἶδος θὰ γίνῃ Φονιάς; Βουλευτής; Ποῦ μεγαλώνουν αὐτά τά παιδιά; Σέ τί περιβάλλον; Σέ τί συνθῆκες; Μέ τί ὄνειρα; Ὁδηγεῖ τά βήματά του ἡ ἀνάγκη, ἡ μίμησις ἤ τό ἦθος; 

Διαβιοῦμε σὲ κοινωνίες ἄνευ ἤθους, ἄνευ ὀνείρων κι ἄνευ λογικῆς. 
Τί παιδιά θά παρουσιάσουμε αὔριο; 
Ξέρουμε… Βλέπουμε… Ἔχουμε πρὸ πολλοῦ συνειδητοποιήσῃ τὸ τὶ κοινωνίες θὰ δομήσουν… Κι ἄς μὴν θέλουμε νὰ τὸ ἀποδεκτοῦμε.

Ἀλλάζει αὐτό;
Ἴσως ναί, ἴσως κι ὄχι. 
Ἀπὸ ἐμᾶς ἐξαρτᾶται. Μόνον!
Ὅταν κυττᾶμε στὰ μάτια τὸν γείτονά μας ἤ τὸ συνάδελφό μας ἤ τὸν περαστικὸ καὶ διαπιστώνουμε πὼς τὰ ὄνειρα ἔσβησαν ἀπὸ τὸ βλέμμα τους, πῶς θά μπορέσουμε νά δομήσουμε ἐμεῖς ὄνειρα; Κι ἐάν ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά δομήσουμε ὄνειρα, πῶς θά μπορέσουμε νά φτιάξουμε παιδιά μέ ἀξίες καί ἄξιες κοινωνίες;

Ὅλα τὰ παιδιὰ κάποτε μεγαλώνουν. 
Ἄλλα γίνονται ἐγκληματίες, ἄλλα φυτοζωοῦν κι ἐλάχιστα γίνονται Ἄνθρωποι. 
Τὸ τὶ θὰ γίνουν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ διδάχθηκαν. Τὸ τὶ ἔζησαν. Τὸ ποιὸς ἦταν ἐκεῖ ὄταν μεγάλωναν. 

Φιλονόη. 

Σημείωσις. 

Δὲν θεωρῶ πλέον ἀθῶα τὰ παιδιά, ἄν καὶ παραμένῃ γιὰ ἐμέναν τὸ κέντρο τοῦ κόσμου μας ποὺ πρέπει νὰ προστατεύσουμε. 
Πιστεύω πὼς ἤδη ἔχουν προδιαγράψῃ, ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς γεννήσεώς τους σχεδόν, τὸ πῶς θὰ πορευθοῦν. 
Σκληρό, ἀλλὰ δυστυχῶς, ἀληθές. 
Ναί, τὰ παιδιὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ ἐλπὶς τοῦ πλανήτου, ἀλλὰ δὲν εἶναι. 
Τὰ παιδιὰ τῶν «πολιτικῶν μας», γιὰ παράδειγμα, εἶναι χαμένες ὑποθέσεις, στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων. Ὄχι ἀπαραιτήτως διότι ἡ Φύσις τους ἦταν αὐτή, ἀλλὰ διότι μεγαλώνουν μέσα στὴν βεβαιότητα πὼς γιὰ κάθε ἀνομία ὑπάρχει ἀτιμωρησία. Ὅταν ἕνα παιδὶ λοιπὸν προσλαμβάνῃ τέτοιες εἰκόνες, τότε εἶναι σχεδὸν βέβαιον πὼς μεγαλώνοντας θὰ τὶς ἀναπαράξῃ. 
Σαφῶς καὶ δὲν πέφτει πάντα τὸ μῆλο κάτω ἀπὸ τὴν μηλιά. Σαφῶς κι ἀπὸ ῥόδον βγαίνει ἀγκάθι. Ἀλλὰ εἶναι πολὺ περισσότερες οἱ πιθανότητες νὰ γίνῃ χειρότερος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸν μεγάλωσαν. Μία ματιὰ στὰ «πολιτικὰ» δρώμενα τοῦ τόπου θὰ μᾶς πείσῃ. 

Ὅταν λοιπὸν τὰ παιδιὰ κρατοῦν ἀπὸ τὰ γεννοφάσκια τους ὅπλα,  αὐτὸ θὰ γίνουν. Δολοφόνοι. 
Ὅταν ἀπὸ τὰ γεννοφάσκια τους διαβιοῦν μέσα στὴν βλακεία, ἠλίθια θὰ γίνουν.
Κι ὅταν ἀπὸ τὰ γεννοφάσκια τους διαβιοῦν μέσα στὴν Ἀνάγκη, Ὀδυσσεῖς θὰ γίνουν. 

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ κι ἐδῶ,