Τὶ εἶναι μιά χαμένη εὐκαιρία;
Μιὰ λέξη ποὺ δὲν προφέρθηκε ποτέ…
Ἕνα χέρι ποὺ δὲν ἀπλώθηκε…
Μία  χειρονομία ποὺ πῆγε νὰ γίνει ἀλλὰ τελικὰ δὲν ὁλοκληρώθηκε…
Τόσες στιγμὲς ποὺ ἀπὸ φόβο ἢ δειλία δὲν μεταστρέφουμε τὴν Μοίρα μας…

Παρὰ πολὺ νωρίς, παρὰ πολὺ ἀργὰ ὑπάρχουν ζωὲς ποὺ μένουν ἐξ ὁλοκλήρου στὸ ἀνεκπλήρωτο ἢ βασίζονται στὸ φόνο τῶν δυνατοτήτων τους, μὴν ἀφήνοντάς τες νὰ ἀναπτυχθοῦν.
Ὅμως ἡ πίστη  καὶ ἡ θελήση γιὰ μιὰ καλλίτερη ζωὴ μᾶς  ἐπιτρέπουν νὰ γκρεμίσουμε τὰ τείχη ποὺ  μᾶς φυλακίζουν καὶ νὰ δημιουργήσουμε μέσα στὸ ὑφάδι τοῦ χρόνου μιὰ καλοδεχούμενη ῥωγμή, σαλπάροντας σὲ ἕνα καινούργιο ὑπέροχο πεπρωμένο.

Γιῶτα Σούσουλα