Πήγα με τη Μάρω χθες στην έναρξη…

Φοβόμουν τόσο μη δεν έρθει, ελάχιστος ήταν ο κόσμος, η μπάντα έπαιζε και ξανάπαιζε για να γεμίσει τα κενά, η ώρα περνούσε. Βγήκαν και κάτι παρατρεχάμενοι, σκέφτηκα πάει λάκισε η οχιά. Κι όσο έστεκα τόσο φούντωνα. Αλλά ήρθε.. τόλμησε ο θρασύδειλος να βγει μπροστά μας, πάνω σε έδρανο και να μας βγάλει λόγο!!

Πρώτη έσυρε φωνή η Μάρω, μα δεν ήταν φωνή αυτή, αλλά θρήνος, σου σπάραζε την καρδιά. Η δική μου φωνή ήταν σκέτη οργή.

Άκουσα κι άλλες φωνές, ένα παλληκάρι πίσω μου τον πρόγκιξε για τα παγκάκια, θυμάμαι κι άλλον έναν άνθρωπο να στέκει δίπλα μου και να με υπερασπίζεται «την κοπέλα σπρώχνεις, σπρώξε εμένα αν μπορείς» και «ασ’ την να μιλήσει», μέχρι εκεί, δεν θυμάμαι άλλα. Ήμουν ολόκληρη μέσα μου, στο θυμό μου, να φωνάξω, να ακούσει ό,τι είχα να του πω.

Δεν συγκράτησα άλλα λόγια, αυτό που μου έμεινε και θέλω να μοιραστώ είναι μία αίσθηση. Ένοιωθα τον κόσμο γύρω μου να θέλει να του πει μα να μη βρίσκει φωνή… Έστεκαν βουβοί μα το ένοιωθες, ένοιωθες τον πόνο, την οργή για το άδικο να ξεχειλίζει, μα περισσότερο τον ένοιωθα να υποφέρει επειδή δεν μπορεί.

ΣΥΡΕ ΦΩΝΗ ΑΝΘΡΩΠΕ!!!! Σύρε φωνή, θα σκάσεις!!Μην αφήνεις την οργή να σε πνίγει. Στείλε την σ’ αυτούς, να πνίξει αυτούς!!

Διαβάζω Καζαντζάκη, λέει ότι είναι των νειάτων ιδίωμα το να πιστεύεις ότι μπορείς μόνος σου να αλλάξεις τον κόσμο, να τον κάνεις καλύτερο. Κοντεύω τα σαράντα και ποτέ δεν έπαψα να το πιστεύω. Φυσικά και μπορώ, ο καθένας μας μπορεί, να κάνει τον κόσμο τούτο καλύτερο.

Μην απογοητεύεσαι άνθρωπε. Η απογοήτευση και μόνο ευθύνεται, γι’ αυτό δεν σου βγαίνει η φωνή. Μην απογοητεύεσαι, δεν παλεύεις τσάμπα. Ο αγώνας έχει το κέρδος μέσα του. Μίλα, πες αυτό που πιστεύεις και θα νιώσεις ελεύθερος, αντιμάχου το άδικο και θα νιώσεις τίμιος, μην σκύψεις το κεφάλι και θα νιώσεις δυνατός. 

ΣΥΡΕ ΦΩΝΗ ΑΝΘΡΩΠΕ!!!! ΜΑΧΟΥ ΤΟ ΑΔΙΚΟ!!!! ΜΗΝ ΛΙΠΟΨΥΧΑΣ!!!

Το κέρδος όλο το έχει ο αγώνας μέσα του. Νικητής είσαι κάθε μέρα όταν πολεμάς. Και δεν υπάρχει σπουδαιότερος αγώνας απ’ αυτόν για την πατρίδα, για την ελευθερία.

Τυχερή η γενιά μας που της δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστεί για τα ιδανικά της, που της δίνεται η ευκαιρία να παλέψει για την ελευθερία. Ίσως να μην κλείνει αυτό το κεφάλαιο για να δίνεται η δυνατότητα στον άνθρωπο να αγωνιστεί. Δεν υπάρχει υψηλότερο αγαθό από την ελευθερία. Έτσι κατακτάται, παλεύοντας.

(Ο αγώνας κάνει τον άνθρωπο άτρωτο. Δεν τον φοβίζει ούτε ο θάνατος. Αυτός που πολεμά έζησε ελεύθερος, θα πεθάνει ελεύθερος!!)

Ένας πολίτης