Κι άλλος δισεκατομμυριούχος κάτοικος Αθηνών, που έχει άποψη για το Μακεδονκό.
Όλοι μιλούν στην τηλεόραση για τη Μακεδονία εκτός από τους ίδιους τους Μακεδόνες.
Για όλα τα παιδιά του Soros υπάρχει πάντα άφθονος χρόνος και χώρος στα ΜΜΕ να επιβάλλουν την προπαγάνδα τους. 
Εκτός μένουν πάντα αυτοί που η ζωή τους και τα συμφέροντά τους βρίσκονται στη Μακεδονία.

Ο κύριος καλλιτέχνης, που έφυγε από τον Soro-Οικολόγους,  για να πάει με τον Soro-Καμίνη, έγινε ειδικός και στο Μακεδονικό, δια της …τηλεπάθειας από τη βίλα (;) στην Αθήνα και μας παραδίδει μαθήματα αυτοπροσδιορισμού!
…Αυτοπροσδιορισμό όμως που ΔΕΝ δικαιούται η πλειοψηφία των γηγενών κατοίκων της Μακεδονίας αλλά που δικαιούνται ξένοι έποικοι στην Μακεδονία, που όμως εμφανίστηκαν μετά το 1870.

Προσπαθεί να πείσει το κοινό του, ειδικά τους ΜΗ Μακεδόνες, ότι η υπόθεση του ονόματος είναι θέμα …αυτοπροσδιορισμού κι ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και φυσικά ο χώρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (βλέπε Soros) εννοείται ότι είναι πλήρως ελεγχόμενος από τους πιο αηδιαστικούς ρατσιστές και δολοφόνους της ανθρωπότητας, που είναι οι Σιωνιστές.

Επειδή τα 4/5 των Ελλήνων ΔΕΝ ζουν στη Μακεδονία, καταλαβαίνετε πόσο ύπουλος είναι ο λόγος, που οι γελοίες απόψεις του άσχετου Καφετζόπουλου δεν μπορούν ποτέ να απαντηθούν από τους σχετικούς με το θέμα.

Η άλλη άποψη  δεν βολεύει τον Soros, δεν βολεύει το Ισραήλ και είναι κομμένη από τα ΜΜΕ.
Είναι πάνω από 1.000.000 οι γηγενείς Μακεδόνες  και δεν είναι ούτε το 0,3% των γηγενών αυτοί που περιγράφει ο Καφετζόπουλος,  που όμως θέλουν τα Σκόπια να ονομάζονται Μακεδονία.
Και βέβαια είναι πολύ της μόδας η αθλιότητα του να συκοφαντεί τους Έλληνες, εφόσον τ’ αφεντικά σου είναι σιωνιστές.
Αυτοί που καταπίεσαν τους σλαβόφωνους, τους βλάχους, τους αρβανίτες, τους Πομάκους δεν ήταν παρά οι υπηρέτριες του Σιωνισμού των περασμένων δεκαετιών.

Τα γιουσουφάκια του Κίσινγκερ καταπίεζαν όσους μπορούσαν να θεωρηθούν σλαβικής επιρροής  κι όχι οι Έλληνες πολίτες.
Ελληνόφωνοι Γενίτσαροι καταπίεζαν τους Έλληνες .κι οχι οι Έλληνες τους Μακεδόνες (λες και οι Μακεδόνες δεν αισθάνονταν Έλληνες ή δεν πολέμησαν για την ένωση με την Ελλάδα)…

Αρχι-άσχετε Καφετζόπουλε…
Κοινέ συκοφάντη της δεκάρας.
Τα τσιράκια του ίδιου του Κίσινγκερ σήμερα καταπιέζουν και ληστεύουν όλους τους κατοίκους της Ελλάδας,   είτε είναι δίγλωσσοι, είτε είναι ξένοι  κι από πάνω μας βρίζουν και μας συκοφαντούν.
Με την τακτική αυτή τα χάνουμε και δεν ξέρουμε πως να αντιδράσουμε στο κάθε λαμόγιο, φοροφυγά που μας κουνάει και το δάχτυλο.
Βλέπετε εμείς οι κοινοί  θνητοί έχουμε κάποιες αρχές και κάποιες αξίες… ενώ οι πετυχημένοι, μέσα σ’αυτό τα τόσο σάπιο σύστημα, τι αξίες μπορεί να έχουν;
Ο καλλίτερος από αυτούς δεν αξίζει ούτε τον αέρα που αναπνέει… αλλά έχουν βρει τρόπο να μας κάθονται στο σβέρκο, να θησαυρίζουν με ματωμένο δημόσιο χρήμα και από πάνω να μας πουλάνε και πνεύμα…
Μην τολμήσουμε και σηκώσουμε κεφάλι και καταλάβουμε το μεγάλο κόλπο.

Σίγμα

Υ.Γ.1.  Περισσότεροι από 2500 ήταν οι γηγενείς καταγεγραμμένοι Μακεδονομάχοι και πολλοί Μακεδόνες συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821, κατεβάζοντας τάγματα για να πολεμήσουν στη Νότια Ελλάδα…
Καφετζοπουλε εξυπνάκια… αυτόκλητε υπερασπιστή των «καταπιεσμένων» Μακεδόνων…

Υ.Γ.2.Ο Αγγελής Γάτσος έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της επανάστασης, πολεμώντας στη Μακεδονία, στη Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια των Σαρακηνών. Ο πατέρας του λέγονταν Δημήτριος (Μήτρος) και είχε τρεις γιους: τον Αγγελή, τον Πέτρο και έναν μικρότερο, και μία κόρη την Πέρση. Ο Αγγελής για βιοποριστικούς λόγους εγκατέλειψε τη γενέτειρά του σε ηλικία 16 ετών (το 1787) και μετέβη στο Πόζαρ (Λουτράκι) της κοιλάδας της Αλμωπίας. Εκεί, διατέλεσε φύλακας σε κοπάδια βουβαλιών του προύχοντα Ντουρνταβάκη. Όταν, έμαθε ότι ο μπέης της περιοχής επρόκειτο να επισκεφτεί τον Ντουρνταβάκη με εχθρικούς σκοπούς, αποφάσισε να τον εξοντώσει, όπως και έκανε. Στη συνέχεια προμηθεύτηκε οπλισμό και διέφυγε μέσω του γειτονικού Τεχόβου (Καρυδιάς) στο Βέρμιο, όπου ακολούθησε κλέφτικη δράση. Τελικά εγκατέστησε την έδρα του στο Περισώρι[Σημ. 1].[1] Η οικογένειά του αποτελούνταν από τη σύζυγό του Πρώια (ήταν χήρα από τους Σαρακηνούς την οποία νυμφεύτηκε ο Αγγελής Γάτσος), τις πέντε κόρες του, το γιο του Νικόλαο και τον υιοθετημένο γιο του Δημήτριο.[2]

Σε ηλικία 20 ετών, κατατάσσεται στο κλέφτικο σώμα του Αναστάσιου Καρατάσου που δρούσε στο Βέρμιο. Οι Οθωμανοί τον επικηρύσσουν και αιχμαλωτίζουν τη γυναίκα του, που καταλήγει να πωλείται ως σκλάβα στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν από την εξέγερση της Νάουσας (αρχές Φεβρουαρίου του 1822) ο Αγγελής Γάτσος μετέφερε την οικογένειά του στη Νάουσα για λόγους ασφαλείας. Ο Αγγελής Γάτσος συμμετείχε στα γεγονότα της Νάουσας με τους Αναστάσιο Καρατάσο, και το Γεώργιο Συρόπουλο. Προσπάθησε να καταλάβει τη Βέροια, επικεφαλής αποσπάσματος, με υπαρχηγούς τους Δημήτριο Σιουγκάρα και Λάζαρο Ραμαντάνη αλλά μετά την ισχυρή στρατιωτική επέμβαση των Οθωμανών, οι επιχειρήσεις απέτυχαν πλήρως, με αποκορύφωμα την καταστροφή της Νάουσας. Κατά την είσοδο του Οθωμανικού στρατού στη Νάουσα, αιχμαλωτίστηκε ο γιος του, Νικόλαος, η σύζυγός του και οι κόρες του. Η σύζυγός του μάλιστα, έγκυος ούσα, γέννησε στις φυλακές. Στη συνέχεια η οικογένειά του μεταφέρθηκε στις φυλακές της Γιάφας. Μετά την αποτυχία, ο Γάτσος ακολούθησε, ως υπαρχηγός, το σώμα του Καρατάσου στην περιοχή Ασπροποτάμου της Θεσσαλίας, μαζί με τους Κωνσταντίνο Δουμπιώτη, Γ. Συρόπουλο, Τόλιο Λάζο και Κότα. Τον ακολούθησε επίσης, και ο υιοθετημένος (συγγενής του) Μήτσος.

Στις μάχες που διεξήχθησαν, σκοτώθηκε ο αδερφός του Πέτρος, στην Πλάκα Πραμάντων, την 30η Ιουλίου του 1822. Ως υπαρχηγός του Καρατάσου πολέμησε στη μάχη του Πέτα ένα μήνα μετά (τον Αύγουστο του 1822) και κατόπιν, επικεφαλής 100 Μακεδόνων, πολέμησε στη μάχη των Δερβενακίων υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ο υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη, Φ. Χρυσανθακόπουλος ανέφερε μετά τη μάχη “Ο περίφημος καπετάνιος Γάτσος, ων εις τα όπλα εκ γενετής και σύ­ντροφος αχώριστος του Ολύμπου και οι στρατιώτες του Μακεδόνες επολέμησαν εις τα Βασιλικά και τα Δερβενάκια γεwαίως και οι Πελοποννήσιοι ευχαριστήθηκαν πολύ, διότι είδον άνδρας έχοντας ζήλον και εθνισμόν μέγαν”.
Αγγελής Γάτσος

Το 1823 συμμετέχει στις επιχειρήσεις της Σκιάθου και του Ευρίπου με τους Αν. Καρατάσο και Διαμαντή Νικολάου. Το ίδιο έτος πολέμησε στην Πελοπόννησο με τους Αν. Καρατάσο, Χατζηχρήστο και Κοντογιάννη, προτάσσωντας άμυνα στον Αιγυπτιακό στρατό. Το 1826 συγκρότησε δικό του σώμα με τους Κ. Δουμπιώτη και Κωνσταντίνο Μπίνο, στον Εύριπο. Το ίδιο έτος, επικεφαλής σώματος 500 ανδρών έδωσε σφοδρές μάχες στην περιοχή της Αταλάντης με τις Οθωμανικές δυνάμεις. Το 1827 συμετείχε στην επιχείρηση κατάληψης του Τρικερίου υπό τον Καρατάσο, μαζί με τους Μπίνο, Μήτρο Λιακόπουλο, Αποστολάρα Βασιλείου (από το Γομάτι Χαλκιδικής) και Γεώργιο Βελέντζα (από τον Αλμυρό).

Το 1830, με τη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης, κατόρθωσε να απελευθερώσει το γιο του, Νικόλαο, ο οποίος στάλθηκε τελικά από τον Όθωνα, στο Μόναχο για στρατιωτική εκπαίδευση. Ο Αγγελής Γάτσος πολέμησε επίσης στο Κομπότι, στην Ύδρα, στο Μεσολόγγι και στην Ακρόπολη. Διακρίθηκε στην Καλαμάτα, όπου το σώμα των Μακεδόνων πέτυχε την πρώτη νίκη των Ελλήνων κατά του Ιμπραήμ. Μετά την απελευθέρωση, εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη Φθιώτιδας, όπου και πέθανε πάμπτωχος, με τον τιμητικό βαθμό του συνταγματάρχη.

Ο υιοθετημένος του Αγγελή, Μήτσος Γάτσος, έφτασε τελικά, έως το βαθμό του αντιστράτηγου.

wikipedia.