Κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἄνευ σχολίων, λόγῳ μεγάλης θλίψεως…
Δυστυχῶς τὸ νὰ φέρνῃ κάποιος λάχανα ἀπὸ τὴν Κίνα ἀποδεικνύεται πὼς εἶναι πολὺ πιὸ οἰκονομικὸ καὶ συμφέρον!!
Ἐπίσης ἀποδεικνύεται, γιὰ ἀκόμη μία φορά, πὼς αὐτὸ τὸ κράτος πρέπει νὰ καταῤῥεύσῃ διὰ παντός.
Καὶ τέλος, ἐὰν δὲν τὸ ἔχουμε ἀντιληφθεῖ, εἶναι κωμικοτραγικὸν τὸ νὰ ….ἀναβαπτίζονται ΟΛΑ τὰ προϊόντα τοῦ πλανήτου ἑλληνικά, πρὸ κειμένου νὰ …προτιμηθοῦν ἀπὸ τοὺς καταναλωτές.
Κατὰ πῶς φαίνεται, τώρα τελευταῖα, ἔως καὶ ἑλληνικὴ …σημαία κρεμοῦν ἔξω ἀπὸ τὰ καταστήματά τους κάποιοι, πρὸ κειμένου νὰ δηλώσουν πὼς πρόκειται γιὰ ἑλληνικὲς ἐπιχειρήσεις. Μὰ ἡ οὐσία, ποὺ ἀφορᾶ στὴν ἁλυσίδα τῆς ἀγορᾶς, ἀποδεικνύει πὼς ΜΟΝΟΝ κατ’ ὄνομα εἶναι ἑλληνικὰ τὰ ὅποια προϊόντα.
Στὴν πραγματικότητα εἶναι στὴν καλλιτέρα τῶν περιπτώσεων …ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!!!
Κι ὅλα αὐτὰ διότι μᾶλλον κι ἐμᾶς …σκουπίδια μᾶς θεωροῦν κάποιοι!!!
Το πως ονομάζεται ενα προϊον δεν έχει σχέση με την προέλευσή του. Το “κινέζικο” δε σημαίνει ότι η καλλιέργεια έγινε στην Κίνα
Ναί, θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι κινεζικὸς ὁ σπόρος.
Τὸ πρόβλημα ὅμως ποὺ παραμένει εἶναι στὴν οὐσία. Τὰ δικά μας προϊόντα καταλήγουν στὶς χωματερές, ἐὰν ὑπάρχουν, διότι συμφέρει περισσότερο ἡ εἰσαγωγή τους. Δὲς γιὰ παράδειγμα τὰ λεμόνια Ἀργεντινῆς ἤ τὰ σκόρδα Κίνας ἤ τὰ ἀμύγδαλα Τουρκίας ἤ τὶς πατᾶτες Αἰγύπτου.
Σαφῶς κι ἔχουμε ἐπάρκεια στὰ παραπάνω, ἀλλὰ εἶναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ ἡ ἀγορά τους πλέον.