Ὅταν ἔχῃς αὐτοεκτίμησιν…

Ὅταν ἔχῃς αὐτοεκτίμησι...

Ὅταν ἔχῃς τὴν ἀπαιτουμένη αύτοεκτίμησιν, ὅλα γύρω σου εἶναι διαφορετικά…
Δὲν φοβᾶσαι τὸ ἄγνωστον, διότι γνωρίζεις πὼς πάντα πρὸς τὸ ἄγνωστο βαδίζεις, ἔχοντας τὴν βεβαιότητα πὼς ὅσα κι ἐὰν συμβοῦν, καλὰ ἤ κακά, θὰ ἔχῃς τὴν δύναμιν, τὸ σθένος καὶ τὴν θέλησιν γιὰ νὰ τὰ ἀντιμετωπίσῃς…
Ὅταν ἔχῃς αὐτοεκτίμησιν, ἀνοίγῃ μόνος σου τοὺς δρόμους καὶ οἱ ἄλλοι παρατηροῦν, παρακολουθοῦν… καί, κάποιες φορές, ἀκολουθοῦν ἀπὸ μακρυά.
Ὅταν ὅμως δὲν ἔχῃς αὐτοεκτίμησιν, τότε τὰ δεδομένα ἀλλάζουν…
Δὲν βγαίνεις στὸν δρόμο… Δὲν πορεύεσαι γιὰ κάπου καὶ ἰδίως δὲν δεσμεύεσαι γιὰ νὰ ἐκπληρώσῃς τὰ ὄνειρά σου. Συνέχεια

Αἰῶνες διωγμῶν.

 

Δύο αἰῶνες διωγμῶν κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Σκεφθεῖτε:

-ὀκτὼ σταυροφορίες κατὰ τῆς Κωσνταντινουπόλεως

– Ἱερὰ Συμμαχία (1815) κατὰ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως
– 1914-1930 Σφαγὲς Ἑλλήνων στὴν Μικρὰ Ἀσία, τὸν Πόντο μὲ ἐντολὴ τῶν Γερμανῶν ἀξιωματικῶν στὸν τουρκικὸ στρατὸ τοῦ Κεμᾶλ
– 1941 Κατοχὴ τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὰ ναζιστικὰ στρατεύματα τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ. Συνέχεια

Πῶς ζεῖς δίχως Δικαιοσύνη;

Δὲν μπορῶ χωρὶς τὴν Δικαιοσύνη…
Εἶναι κάτι ποὺ μὲ διακρίνει ἀπὸ μικρή, ἀνεπιφύλακτα καὶ χωρὶς διακρίσεις…
Δύσκολος ὁ δρόμος της, παρὰ τὰ διάφορα ἐμπόδια ποὺ συναντᾶς ὅμως, ἔχεις τὶς δυνάμεις ποὺ ἀπαιτοῦνται, ὅταν τὸν κάθε λόγο σου τὸν ὑπαγορεύει ἡ μεγάλη αὐτὴ Θεά. Συνέχεια

Ἡ Μνήμη…

Ἡ Μνήμη!
Χωρὶς αὐτήν, κάθε λαὸς χάνει, ἀργὰ ἀργὰ τὸν ἑαυτόν του.
Ὁ Νοῦς πρέπει νὰ γυμνώνεται ἐλεύθερος, γιὰ νὰ λουσθῇ τοὺς ἀνέμους τῆς Γνώσεως.
Συνέχεια

«Νὰ δημιουργῇς καὶ δημιουργῶντας νὰ δημιουργεῖσαι….»

Ὁ Ἀριστοτέλης λέει:

«Νὰ δημιουργῇς καὶ δημιουργῶντας νὰ δημιουργεῖσαι καὶ νὰ μὴν εἶσαι τίποτα ἄλλο ἀπὸ τὴν δημιουργία σου..»

Ἂς τὸ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας καὶ ἂς κάνουμε ἐπιλογὲς στὸ τί εἶναι καλλίτερο γιὰ τὴν καλλιέργεια τὴν πνευματικὴ καὶ τὴν ψυχική μας. Γιατί φυσικὰ καὶ δημιουργεῖς… θέτεις τὶς βάσεις ἔστω γιὰ τὰ δημιουργήματά σου… ὅταν ἐπιλέγεις τὸ ὀρθόν, τὸ ἄριστον.

Συνέχεια

Ὁ φίλος μου ὁ ἑαυτός μου….


μεγάλη μου γάπη εναι οἱ …ναμνήσεις μου.
Τ βιώματά μου.
ζω ποζησα.. Κι ατ πο θ ζήσω…
Μλα τ λάθη μου κα τρθά μου.  
Τ μεγαλύτερό μου μως πόκτημα εναι αυτός μου.
Σύντροφος, φίλος, δελφός…
κε πάντα, λλοτε σοβαρός, λλοτε στεος, λλοτε στν …κόσμο του… 
Μ πάντα μαζύ μου….

Πς θά μποροσα λοιπόν σήμερα νά τόν περιγελάσω; νά τόν γελοιοποιήσω; κόμη καί νά τόν παξιώσω;
χω  πολλ ν συζητήσω μαζύ του… Συνέχεια