Καρύων ὥρα!!!
Ἤκει ἤδη ἡ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὥρα, φίλοι, ἐν ᾗ οἱ ἄνθρωποι κάρυα συλλέγουσι. Κύριος ἔγωγε εἰμὶ καρύας τινὸς ἐν χωρίῳ, ὀνόματι Ὅριον. Ὅριον ἐστὶ χωρίον ἐν δεξιᾷ πορευομένῳ εἰς Εὐβοίας Κύμην. Οὕτως ἔδοξε μοι ἐξ ἐωθινοῦ, αἰθρίας τε καί εὐδίας οὔσης τῆς ἡμέρας, κάρυα Εὐβοϊκὰ συλλέξαι δι’ ἐμαυτὸν εἰς θυλάκια. Ἡ καρύα μεγάλη ἐστὶ τό μέγεθος παρέχουσα ἡμῖν ὑπὲρ τὰ τριάκοντα κιλὰ κατ’ ἐνιαυτόν.
Πολίτης τῶν Η.Π.Α., ὁ ὁποῖος ἀνήκει στοὺς «Ἄμις» (*), κατεδικάσθη σὲ ἕξη (6) χρόνια φυλακίσεως, διότι καλλιεργοῦσε καὶ πωλοῦσε γιατροσόφια, τὰ ὅποῖα, ὅπως ἦταν φυσικό, δὲν διέθεταν τὴν …«ἔγκριση» τοῦ Ἀμερικανικοῦ Ὀργανισμοῦ Τροφίμων καὶ Φαρμάκων (F.D.A.).
Δηλαδή… γιὰ νὰ λέμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, τῶν μεγάλων πολυεθνικῶν τῆς Φαρμακοβιομηχανίας καὶ τῆς βιομηχανίας τροφίμων…
Συνέχεια
Γιατί λάδι καρύδας σήμερα;
Γιατί κάποιο προϊόν πού ἐμεῖς δέν παράγουμε;
ΔΙότι πιστεύω πὼς γιὰ κάποια θέματα ὑγείας ἀπαιτοῦνται ἄμεσες λύσεις.
Στὸ μεταξύ, γύρω μας, στὴν Ἑλληνικὴ Φύσι, ὑπάρχουν πολλὰ ἀκόμη δῶρα ποὺ μποροῦμε σιγὰ σιγὰ νὰ ἐξερευνήσουμε καὶ νὰ χρησιμοποιήσουμε, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἔχουμε τὴν καλλιτέρα δυνατὴ ὑγεία, καὶ γιὰ ἐμᾶς καὶ γιὰ τὴν οἰκογένειά μας.
Συνέχεια
Τὴν χρησιμοποιῶ παντοῦ, σὲ κάθε δερματικὸ πρόβλημα καὶ πολλὲς φορές, ἀκόμη καὶ σὲ ἁπλῇ ξηροδερμία. Διότι τὸ κερί, σὰν φυσικὸ λιπαντικό, παρέα μὲ τὸ ἐλαιόλαδο, ἐνισχύουν τὴν κυτταρικὴ μεμβράνη, κάνοντάς την πιὸ ἐλαστική.
Εἶναι κυριολεκτικῶς θαυματουργή!
Ἔχω φτιάξῃ, μαζὺ μὲ φίλους, ἀλλὰ μόνη μου ποτέ. Ἐκεῖνοι ἔβαλαν τὰ ὑλικὰ κι ἐγὼ τὸ …ἀνακάτεμα!
Τώρα ὅμως πιστεύω πὼς εἶναι καιρὸς νὰ καταπιασθοῦμε μόνοι μας μὲ τὴν παρασκευὴ τόσο σημαντικῶν Συνέχεια
Η μαστίχα είναι μια φυσική ρητίνη που βγαίνει από τον κορμό του μαστιχόδεντρου.
Το χρώμα της είναι υπόλευκο – υποκίτρινο και είναι ημιδιαφανής εώς διαφανής.
Το μαστιχόδεντρο ευδοκιμεί αποκλειστικά και μόνο στη Νότια Χίο.
Παίρνει την πλήρη ανάπτυξή του στα 40-50 χρόνια και ζει περίπου 100. Από τον 5ο έως τον 6ο χρόνο δίνει τη ρητίνη και μετά τον 15ο παράγει από 60-250γρ και σε σπάνιες περιπτώσεις 400γρ.
Η αποκλειστική παραγωγή της στο νησί της Χίου οφείλεται σύμφωνα με θεωρίες στο εύκρατο κλίμα της περιοχής και στα υποθαλάσσια ηφαίστεια και στο ασβεστολιθικό έδαφος.
Έχουν γίνει προσπάθειες να καλλιεργηθεί ο μαστιχοφόρος σχίνος και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας καθώς και σε άλλα κράτη, αλλά χωρίς επιτυχία και μάλιστα μόνο στο μισό μέρος του νησιού, στα μαστιχοχώρια.
Η ίδρυση των οικισμών χρονολογείται από την Βυζαντινή περίοδο, όμως στα χρόνια της Γενουατοκρατίας(1346–1566), οπότε και συστηματοποιείται η καλλιέργεια της Mαστίχας, παίρνουν την οριστική τους μορφή και παρά τις φθορές και τις καταστροφές που έχουν υποστεί στο πέρασμα των αιώνων εξακολουθούν να αποτελούν μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σκοπός της ίδρυσης και οργάνωσης των χωριών ήταν η συστηματική εκμετάλλευση του μονοπωλιακού προϊόντος της Μαστίχας.
Καταπολεμά την ανδρική υπογονιμότητα, τονώνει το ανοσοποιητικό, βοηθά μεταξύ άλλων στη χοληστερόλη και μπορεί κάποιος να το καταναλώσει ως αφέψημα ή σε κάψουλα
Συνέχεια
