Νύκτα «Κρυστάλλων» (κατὰ Ἑλλήνων) στὸ Τορόντο τοῦ 1918.

Μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐπιχειρήσεις γενοκτονίας κατὰ τῶν Ἑλλήνων, μέσα στὴν διάρκεια τῆς ΓΝΩΣΤΗΣ μας ἱστορίας, ἐστάθη καὶ ἡ ἐπιχείρησις ἐκκαθαρίσεως τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὸν Καναδᾶ καὶ τὶς ΗΠΑ.
Μία ἀπὸ τὶς πολλές…
Αὐτὴ συνέβη διότι χρησιμοποιοῦσαν οἱ τότε ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΙ τοὺς Ἕλληνες ὡς ἀπεργοσπάστες.

Μὲ ἀφορμὴ λοιπὸν τὴν χρήσιν τῶν Ἑλλήνων ὡς ἀπεργοσπαστῶν ἐνισχύθη, συνειδητῶς, τὸ μένος κατὰ τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας, στὸ Τορόντο…
Καὶ ἰδοῦ… Μία νύκτα «Κρυστάλλων» μέσα στὴν καρδιὰ τῶν …πεπολιτισμένων «Εὐρωπαίων» ἀποίκων τοῦ Καναδᾶ… Συνέχεια

Σαντορίνη 1707. Ἕνα νησὶ ἀναδύεται!

Santorini, Porcacchi, 1576

Στὶς ἀρχὲς τοῦ ΙΗ’ αἰώνα τὸ ἡφαίστειο τῆς Σαντορίνης ἀφυπνίζεται καὶ πάλι. Τὴν ἔκρηξη τοῦ 1707, ποὺ δημιούργησε τὴ νησίδα Νέα Καμμένη, παρακολούθησε καὶ περιγράφει μὲ δραματικὲς λεπτομέρειες, ἕνας Ἰησουίτης μισσιονάριος περιηγητὴς ἐγκατεστημένος στὴ Σαντορίνη, ὁ πατὴρ Tarillon, σὲ μία ἔκθεση πρὸς τοὺς προϊσταμένους του.

Στὶς 23 Μαΐου 1707 εἶδε νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴ θάλασσα ἕνα καινούργιο νησί, ἀνάμεσα στὴ Μικρὴ καὶ τὴ Μεγάλη Καμμένη, κάπου τριάντα μίλια ἀπὸ τὴ Σαντορίνη.
Συνέχεια

Κι ἐκήρυξαν τὴν Κρήτη ἀνεξάρτητο.


 Αὐτὸ ἦταν πάντα ἡ μεγάλη μας δυστυχία.

Τὸ νὰ μὴν ἐπιτρέπουμε στὶς ἴδιιες δυνάμεις νὰ ἀντιμετωπίζουν τοὺς ὅποιους κινδύνους ὀφείλετο στὸ ὅ,τι πάντα κάποιος ἄλλος, μὲ ἄλλην ἄποψι, μὲ ἄλλην ὀπτική, μὲ ἄλλες φιλοδοξίες ἄφηνε στὴν ἄκρη τὴν Ἀνάγκη γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πατρῖδος καὶ κατεπιάνετο μὲ τὸ πῶς θὰ ἀναδείξῃ τὸ δικό του τομάρι ὑψηλότερα τῶν ἄλλων.
Ἀποτέλεσμα;
Μπῆκαν ἐχθροί, ξαναμπῆκαν, ξαναμπῆκαν… Κι ὅλοι αὐτοὶ διότι συνήντησαν ἀνοικτὲς Κερκόπορτες…
Συνέχεια

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;4«Ακόμη πιο σαφής ήταν ο Μεταξάς όταν εξηγούσε τη θέση της Ελλάδας απέναντι στην Αγγλία – και σ’ ό,τι αφορούσε την περιβόητη ουδετερότητα – μιλώντας στις αρχές Μάη του ’40 με το Βρετανό δημοσιογράφο Αρθουρ Μάρτον και ενώ ήδη η Γερμανία είχε εξαπολύσει τον πόλεμο: «Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές, ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης»(«Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις», εκδόσεις
«Πάπυρος», σελ. 76).»
Συνέχεια

Ὁ ὕμνος τῆς γενοκτονίας ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανούς.

Σχετικὰ πρόσφατα ὁ Obama προσπάθησε νὰ «γλείψῃ»  τοὺς Τούρκους πλέκοντας τὸ ἐγκώμιο τοῦ Τουρκικοῦ λαοῦ, που ἀντιστάθηκε ἡρωικὰ στὴν προσπάθεια ἀναστηλώσεως μιᾶς ἀρχαίας αὐτοκρατορίας (!) ὑπονοῶντας … τὴν Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία! 

Μία ἐκστρατεία ποὺ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ διέταξαν στοὺς ἠγέτες-μαριονέτες τῆς Ἑλλάδος τότε μὲ στόχο τὰ πετρέλαια τῆς Μέσης Ἀνατολῆς πάντα.

Στὸ ἄκουσμα αὐτῆς τῆς συκοφαντίας … οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ … ἔκαναν τὶς ΠΑΠΙΕΣ.
Καμμία ἀντίδρασις, κανένα διάβημα. Συνέχεια

Κάπου στὴν Βόρειο Ἤπειρο…

Εἶναι κάποιες στιγμὲς ποὺ ἐξοργίζομαι, ὅταν διαβάζω κυρίως τὰ ἐπὶ μέρους ἱστορικὰ γεγονότα, ποὺ ἐλάχιστα ἔχουν διασωθῇ ἐξ αὐτῶν, ἀπὸ τὴν ἐπίσημο ἱστορία. Εἶναι λοιπὸν αὐτὲς οἱ στιγμὲς ἄγριες, διότι εἶναι σὰν νὰ «μπαίνω» μέσα στὴν ἱστορία… Εἶναι σὰν νὰ ζῶ μὲ αὐτοὺς τοὺς ἀγαθοὺς ἀνθρώπους, ποὺ μόνον τους κρίμα ἦταν ἡ ἀγαθότητα… Εἶναι σὰν νὰ διαβιῶ ὑπὸ τὶς δικές τους συνθῆκες, μὲ τὰ δικά τους πάθη, μὲ τοὺς δικούς τους πόνους καὶ τὰ δικά τους αἵματα…
Καὶ ναί, ἐκεῖνες τὶς στιγμὲς μὲ πνίγει ἡ ὀργή…
Κάθε ἱστορία καὶ ἕνα καρφί… Συνέχεια