Ἐπίκουρος. (Περὶ ἡδονῆς)

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ.
ΚΥΡΙΑΙ ΔΟΞΑΙ 3 & 5 (περί ηδονής)

– «ὃρος τοῦ μεγέθους τῶν ἠδονών ἡ τοῦ ἀλγοῦντος ἃπαντος ὑπεξαίρεσις. οἷς δ’ ἄν τὸ ἠδόμενον ἑνῆ, καθ’ ὃν ἂν χρόνον ἦ οὐκ ἂν ἒτι ὀχλοῖντο τῷ ἀλγοῦντι ἤ λυπουμένῳ ἤ συναμφοτέρῳ».

Ὅταν λείψῃ κάθε εἴδους πόνος ἢ δυσαρέσκεια, τότε φθάνουμε στὸ ἀνώτατον σημεῖον τῆς εὐαρέστου διαθέσεως κι ὅσοι ἔχουν φθάσει ἐκεῖ κι ὅσον χρόνον αὐτὴ διαρκεῖ, δὲν ἐνοχλῶνται ἀπὸ πόνο ἢ λύπη ἢ κι ἀπὸ τὰ δύο.

************************************************************************************************

-«Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως, οὐδέ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὃτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει, οὐκ᾽ ἔστι τοῦτο ἡδέως ζῆν».

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ζῇς εὐχάριστα, χωρὶς φρονιμάδα, καλοσύνη καὶ δικαιοσύνη, οὔτε νὰ ζῇς μὲ φρόνηση, καλοσύνη καὶ δικαιοσύνη, χωρὶς χαρά· ἐὰν αὐτὰ δὲν ὑπάρχουν, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ζῇς εὐτυχισμένος.

Νεφέλη Ὠκεανίς

Ἐπίκουρος Πάντα Ἐπίκαιρος: Ἀνοχὴ σημαίνει ὑποταγή!

Η διδασκαλία του Επίκουρου είναι μία φιλοσοφία με καθαρά πρακτικές εφαρμογές στην ζωή των ανθρώπων. Ένα από τα πρώτα και βασικά που μαθαίνουμε είναι η αντιμετώπιση του φόβου. Ειδικότερα των φόβων που η κάθε εξουσία εκμεταλλεύεται για να υποδουλώνει, εξαφανίζοντας κάθε είδος ελευθερίας.

Σοφὰ λόγια, μεγάλων Ἑλλήνων ἀνδρῶν…

Ο ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ….

Κῦττα νὰ συνηθίσῃς στὴν ἰδέα, ὅτι ὁ θάνατος γιὰ ἐμᾶς εἶναι ἕνα τίποτα. Κάθε καλὸ καὶ κάθε κακὸ εὑρίσκεται στὴν αἴσθησί μας…όμως θάνατος σημαίνει στέρησις τῆς αἰσθήσεως.Γι’ αὐτὸ ἡ σωστὴ ἐκτίμησις ὅτι ὁ θάνατος δὲν σημαίνει τίποτα γιὰ ἐμᾶς, μᾶς βοηθᾶ νὰ χαροῦμε τὴν θνητότητα τοῦ βίου: Ὄχι ἐπειδὴ μᾶς φορτώνει ἀμέτρητα χρόνια, ἀλλὰ γιατί μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὸν πόθο τῆς ἀθανασίας. Συνέχεια

Ἡ συμβολὴ τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων στὴν Χημεία.

Ο προσωκρατικός φιλόσοφος Ζήνων ο Ελεάτης δείχνει στους μαθητές του τις πόρτες της αλήθειας (veritas) και του ψεύδους (falsitas). Τοιχογραφία στη Βιβλιοθήκη El Escorial της Μαδρίτης.

Καί ποῦ δέν ἔχουν συμβάλλει οἱ παπποῦδες μας;
Μόνον ποὺ ἐμεῖς δὲν ἔχουμε κἄν γνώσιν καλὰ καλὰ τῶν ὀνομάτων τους.
Ποῦ νά κάτσουμε νά μελετήσουμε τά ἔργα τους καί νά μάθουμε τό μέγιστον τῆς συμβολῆς τους σέ κάθε ἐπιστήμη;
Δέν νομίζετε ὅμως πώς ἔφθασε πλέον ἡ στιγμή νά τούς βγάλουμε ἀσπροπροσώπους;
Δέν νομίζετε πώς μᾶς ἀξίζει ἀπό τό νά κλαιγόμαστε νά ξαναγίνουμε Ἡγέτες;
Δέν νομίζετε πώς μόνον ἐμεῖς μποροῦμε νά τό κάνουμε;
Φιλονόη Συνέχεια