Ἡ ἠθική τοῦ χρέους ἤ τό ἠθικόν χρέος;

Ἡ ἠθική τοῦ χρέους ἤ τό ἠθικόν χρέος;

Τὰ τελευταῖα χρόνια, τὰ ὁποῖα ἀντιμετωπίζουμε ἕναν κυκεῶνα ἀλλαγῶν καί διαφοροποιήσεως τῶν παγιωθέντων ἐπὶ χιλιετίες, χαρακτηριστικῶν τῆς φυλῆς μας, ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ποὺ κατοικοῦμε καὶ ἔχουμε τὴν τύχη νὰ ἔχουμε κληρονομήσει αὐτὸν τὸν τόπο τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος, ποὺ ὀνομάζουμε Πατρίδα μας, διαπιστώνουμε μὲ ἰδιαίτερα ἐμφατικὸ τρόπο, μία μόνιμη ἐπωδό, ποὺ συνοδεύει τὴν «ἀναγκαιότητα» γιὰ τὶς κάθε λογῆς θυσίες ποὺ ἀπαιτοῦν ἀπό ἐμᾶς, οἱ ἐκάστοτε κυβερνῶντες. Συνέχεια

Κι ὅμως δὲν εἶναι οἱ ἀριθμοί…

Ἀκόμη καὶ ἂν ἔχουν ἀντικειμενικὰ δίκιο, σὲ ἐπίπεδο ἀριθμῶν, ὅσοι ἐπιμένουν ὅτι ἡ πραγματικὴ τραγωδία τώρα ἀρχίζει, εἶναι ἐπειδὴ ξέρουν νὰ σκέπτονται μόνο μὲ ἀριθμοὺς καὶ νὰ μιλοῦν μόνο γιὰ ἀριθμούς.
Δὲν ἔχουν τὴν παραμικρὴ ἰδέα ἀπὸ ἀνθρώπους.

Ἡ κρίσις τῶν τελευταίων πέντε ἐτῶν ἄνοιξε τίς πόρτες γιὰ τὴν ἀνάδυσι τῶν πλέον ἀρχεγόνων ἀνθρωπίνων ἐνστίκτων.

Τὸ πρόβλημά μας δὲν ἦταν παρὰ ἐλάχιστα οἰκονομικό. Ἦταν πρωτίστως καὶ κυρίως ἠθικό. Καὶ ἀντί ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς κρίσεως νὰ θέσουμε μιὰ καὶ μόνο προτεραιότητα, αὐτὴν τῆς δικαιοσύνης, ἀφήσαμε τὴν δικαιοσύνη νὰ κοιμᾶται, ἱερουργῶντας στὴν εὐημερία τῶν ἀριθμῶν καὶ μάλιστα ὑπὸ τὸν ὅρο τῆς ἀπολύτου προτεραιότητός τους. Γιὰ τὸ καλό της δὲν παραμελήσαμε ἁπλᾶ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς θεωρήσαμε ἀναλωσίμους. Ὑλικὸ γιὰ θυσίες. Συνέχεια

Στὴν ἐποχὴ μας ἔχει ἀντικατασταθεῖ πλήρως ἡ ἠθικὴ ἀπὸ τὴν ἀντι-ἠθική…

Στὴν ἐποχὴ μας λοιπὸν ἔχει ἀντικατασταθεῖ πλήρως ἡ ἠθικὴ ἀπὸ τὴν ἀντι-ἠθική, δηλαδὴ τὴν κατασκευὴ καὶ ὑπαγόρευση τυχαρπάστων ἰδεολογικῶν μοδῶν. Μὲ ἀποτέλεσμα τοὺς ἀμέτρητους χαχόλους ποὺ πιστεύουν ὅτι εἶναι ἠθικοὶ ἐπειδὴ ἀπλῶς ἔχουν ἀποδεχθεῖ τὴν ἐτοιματζήδικη ἀντι-ἠθικὴ τῆς τρέχουσας μόδας…
Συνέχεια

Ἄγραφοι ἀνθρώπινοι νόμοι;

Διαβάζω στήν ΖΟΥΓΚΛΑ σήμερα κάτι πολύ ἐνδιαφέρον!

Πατέρας κατάφερε καὶ κέρδισε σὲ Ἀστικό  δικαστήριο μίαν πρωτοφανή, γιὰ τὴν λογική τῆς ἐποχῆς μας, ἀπόφασι!!

Ἡ ἀπόφασις;

Ὁ υἱὸς του ὀφείλει νὰ τὸν συντηρῇ, καταβάλλοντάς του μηνιαίως 900 εὐρώ, διότι ὁ γέρων δὲν ἔχει τὴν οἰκονομική δυνατότητα  (καὶ τὴν σωματική ἱκανότητα) νὰ αὐτοσυντηρηθῇ. Ποῦ βασίζεται ἡ ἀπόφασις; Στὴν λογική τοῦ «ἀδυνάμου»!!

Συνέχεια