Κάποτε, ἓνα παιδί ἢθελε νά παίξῃ μέ τόν πατέρα του. Ὁ πατέρας ὃμως ἦταν πολύ ἀπησχολημένος καί προσπαθῶντας νά τό ἀποφύγῃ τοῦ ὑπέδειξε νά ἀσχοληθῇ μέ ἓνα ΠΑΖΛ πού ἀπεικόνιζε τήν γῆ μας, πιστεύοντας πώς ἒτσι θά ἡρεμήσῃ γιά ἀρκετές ὧρες.

Ὃμως τό παιδί σέ λιγότερο χρονικό διάστημα ἀπό μίαν ὧρα ἐπέστρεψε μέ τό ΠΑΖΛ τελειωμένο! Ὁ πατέρας ξαφνιασμένος τό ἐρώτησε πῶς τά κατάφερε καί τό παιδί ἀπήντησε:

«Ἀπό τήν πίσω μεριά ἦταν ἓνας ἂνθρωπος.Ἒφτιαξα τόν ἂνθρωπο κι ἒτσι κατάφερα νά φτιάξω ὃλον τόν κόσμο!»

Αὐτή ἡ ἱστορία παρουσιάζεται ἀπό ἀρκετούς πού διδάσκουν μεθόδους αὐτογνωσίας κι αὐτοβελτιώσεως. Φαίνεται χαριτωμένη καί διασκεδαστική. Καί διόλου δέν μέ ἐνδιαφέρει ἐὰν εἶναι ἀληθινή!

Θέλω μόνον νά σταθῶ στήν πληροφορία του! Θά μποροῦσε νά ἰσχύῃ;

Ὑπάρχει ἓνα κείμενο πού κυκλοφορεῖ στό διαδίκτυο μέ τίτλο “ὁ δεκάλογος τοῦ Ἑλληναρᾶ”**. Ὃποιος τό ἒχει διαβάσει ἒχει θυμώσει ἢ ἒχει χαμογελάσει μέ εἰρωνία. Σαφῶς καί γύρω μας θά πρέπη νά ὑπάρχουν δεκᾶδες Ἑλληναράδων πού ἐφαρμόζουν τόν παραπάνω δεκάλογο καί ὑποσκάπτουν τά θεμέλια τῆς κοινωνίας μας. Καί φυσικά, μέ τήν στάσι τους ἢ μέ τήν ἀνοχή τους διαιωνίζουν γιά πολλές γενεές τήν σαπίλα καί τήν προχειρότητα.

Ὃμως εἶναι ὃλοι ἒτσι; Ἢ ὀρθότερα, εἲμαστε ὃλοι (ἂλλος λιγότερο κι ἂλλος περισσότερο) ἒτσι;

Στό ἐρώτημα δέν θά ἀπαντήσω διότι ὁ κάθε ἓνας ἀπό ἐμᾶς γνωρίζει καλλίτερα τά τοῦ …οἲκου του. Ὃταν κάτι τό κάνουμε μέ τόν “στραβό” τρόπο, δέν χρειαζόμαστε ἐπιτηρητές γιά νά μᾶς τό ὑποδείξουν. Τό ἒχουμε συνειδητοποιήσει πολύ καλά πρίν τό πράξουμε.

Νά τά πιάσουμε ὃμως ἀπό τήν ἀρχή;

Λόγος 1ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που βγαίνει στα κανάλια και φωνάζει ότι πλημμύρισε το σπίτι του εξαιτίας των βουλωμένων φρεατίων, είναι ο ίδιος Ελληνάρας που πετάει το χαρτί από την τυρόπιττα έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου του, ενώ οδηγεί.

Θά συμπληρώσω: εἶναι ὁ ἲδιος πού πετάει τά σκουπίδια του στά ῥεματα,  πού χτίζει στά ῥέματα, πού στήνει τήν μάνδρα του φράζοντας χειμάρους, πού…. , πού…. , ποὺ….  Εἶναι τόσα πολλά καί τόσοι πολλοί! Πρίν ἀρχίσουμε ὃμως ἓνα λογίδριο μέ δεκᾶδες κατηγορῶ, γίνεται νά στραφοῦμε στόν ἐαυτό μας καί νά τοῦ ὑποσχεθοῦμε πώς ΠΟΤΕ πιά δέν θά ἐπαναλάβουμε τέτοιες συμπεριφορές; ΠΟΤΕ πιά δέν θά ἀνεχθοῦμε ἀπό ἂλλους τέτοιες καταχρήσεις; Γιατί ὃσο ὑπεύθυνος εἶναι αὐτός πού διαπράττει τό κάθε μικρό ἢ μεγάλο ἒγκλημα, ἂλλο τόσο ὑπεύθυνος εἶμαι ΕΓΩ πού δέν τό στιγματίζω ἢ πού τό ἀνέχομαι! Γίνεται νά συνειδητοποιήσουμε πώς ὃλο αὐτό πού μᾶς βρωμάει εἶναι δικό μας;  Γίνεται νά γίνουμε ἐπί τέλους ὑπεύθυνοι πολίτες; Νὰ μάθουμε πώς ὀφείλουμε σεβασμό σὲ κάθε μας συμπολίτη και νὰ ἀξιώνουμε σεβασμό ἀπό κάθε μας συμπολίτη;

Γιατί μόνον ὃταν ἐμείς εἲμαστε ὑπεύθυνοι δικαιούμαστε κι ἀξιώνουμε καὶ μίαν Πολιτεία ὑπεύθυνη ἀπέναντι μας!

Λόγος 2ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που κατακρίνει όλους τους βισματούχους, τα green/blue tooth, τα ρουσφέτια, τους φωτογραφικούς διαγωνισμούς και τις προσλήψεις κάτω από το τραπέζι, είναι ο ίδιος Ελληνάρας που αν είχε μπάρμπα έναν υπουργό θα είχε βολέψει τον εαυτό του και όλο του το σόι…

Εἶναι κι ὁ ἲδιος πού καταδικάζει τά φακελλάκια ἀλλά ὃταν φοβᾶται γιά τήν ζωούλα του ἢ γιά τήν ζωή ἀγαπημένων του, τά προσφέρει. Εἶναι ὁ ἲδιος πού «καταδικάζει» τήν αὐθαιρεσία ἀλλά πρό κειμένου νά κάνῃ τήν δουλειά του τά «χώνει». Ἢ χειρότερα. Ἀνέχεται τήν ὓπαρξι αὐτῶν πού τά «χώνουν» γιά νά περνοῦν αὐτοί καλά καί οἱ ἂλλοι ὃλοι χειρότερα. Εἶναι ὁ ἲδιος πού ὃταν γκρεμίζεται ἓνα αὐθαίρετο λυπᾶται. Ἢ πού δέν καταγγέλλει τήν αὐθαιρεσία.

Ἐως πότε ὃμως; Δέν θά πρέπει κάποτε νά παύσῃ; Τί κόσμο θέλουμε γιά τά παιδιά μας; Δέν θά πρέπει κι ἐδῶ νά τοποθετήσουμε τό λιθαράκι μας;

Ἂς  ἐνθυμούμεθα συχνότερα καί ἂς ἐνθαῤῥύνουμε πάντα ὃσους οὐδέποτε ὑπῆρξαν βισματοῦχοι καί βολεψάκηδες. Λίγοι, πολλοί… Νά τούς τιμοῦμε καί νά τούς ἒχουμε ὡς παράδειγμα! Ὃταν κάποιος ἐπιλέγῃ νά μήν βολευθῇ στά εὒκολα τό λιγότερον πού διαθέτει εἶναι ἦθος! Αὐτός μπορεῖ νά λειτουργήσῃ ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν!

Κι αὐτός μπορεῖ νὰ εἶμαι ἐγώ κι ἐσύ! Κι ὁ καθείς! Ἂς γίνω ἐγώ πρῶτος καὶ μόνον τότε μὲ ὁδηγό τὸ δικό μου παράδειγμα, θὰ ἀπαιτήσω κι ἀπό ἂλλους νὰ πράξουν ἀναλόγως! Μόνον τότε!

Λόγος 3ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που κάνει κατάληψη χώρων με πανώ στα χέρια και συνθήματα στα χείλη περί ραδιενέργειας των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, είναι ο ίδιος Ελληνάρας που παραπονιέται ότι στο μετρό (ή όπου αλλού) δεν έχει σήμα το κινητό του.

(Ἐδῶ θά διαφωνήσω ὡς πρός τό πρῶτο σκέλος διότι ἒχω τό δικαίωμα τῆς ἐπιλογῆς στήν ἀκτινοβολία πού δέχομαι. )

Πράγματι ὃμως! Δέν εἶναι δυνατόν νά γινόμεθα ἓρμαια τῆς τεχνολογίας! Δέν εἶναι δυνατόν νά καταστρέφουμε τήν ζωή μας γιά νά μὴ κουνήσουμε ἓνα δάκτυλο. Ἡ σωματική μας ἀδράνεια μᾶς ἒχει ἀχρηστεύσει. Νοῦς ὑγιής ἒλεγαν οἱ πρόγονοί μας ἐν σώματι ὑγιεί. Τό «σώματι» πρό κειμένου νά μὴ ξεβολευθοὺμε τό χάσαμε… Τόν νοῦν ἐπίσης…. Κι ὃλα στόν βωμό τοῦ βολέματος!!! Μήπως νά άναθεωρούσαμε;

Ὑπάρχει καὶ ἡ πλατεία γιὰ νὰ δῶ τοὺς φίλους μου καὶ νὰ συνομιλήσουμε! Ἂς πάω νὰ τοὺς συναντήσω! Δὲν σᾶς ξαφνιάζει πού ἐν ᾦ διαθέτουμε κάθε δυνατή τεχνολογία, ἀνθρώπους δὲν συναναστρεφόμαστε εὒκολα;

Καὶ σὲ τελική ἀνάλυσι, δὲν χρειάζεται τὸ κινητό γιὰ τὰ πάντα! Οἱ παπποῦδες μας καὶ οἱ γονείς μας ποὺ δὲν τὰ εἶχαν, περνοῦσαν χειρότερα; Ἂς μὴν πιάνῃ στὸ βουνό ποὺ θὰ πάω γιὰ περίπατο. Ἂς μὴν πιάνῃ καὶ  στὰ ὑπόγεια τοῦ ἠλεκτρικοῦ σιδηροδρόμου. Ἂς ἒχω λιγότερη ἀκτινοβολία στὸ κεφάλι μου καὶ στὸ κεφάλι τῶν παιδιῶν μου.

Αὐτή ἡ τεχνολογική ἐξάρτησις ποὺ ἒχουμε ὃλοι μας πάθει, μήπως μᾶς ἀχρηστεύει; Μήπως νὰ ἀρχίσουμε λίγο λίγο νὰ ἀποδομοῦμε τοὺς μύθους πού τὴν ἀφοροῦν;

Λόγος 4ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που κατηγορεί τους δημοσίους υπαλλήλους ότι δεν εργάζονται αρκετά, ότι αργοπορούν να πάνε και βιάζονται να φύγουν, ότι λείπουν συνεχώς με άδειες και όταν δεν λείπουν διαβάζουν εφημερίδες και πίνουν καφέ, είναι ο ίδιος ο Ελληνάρας που θα σκότωνε για μια θέση στο δημόσιο, για να κάνει ακριβώς αυτά και χειρότερα.

Λοιπόν, αὐτός ὁ συγκεκριμένος δέν μᾶς κάνει! Καλή ἡ τεμπελιά, καλή ἡ ἀδιαφορία, καλή ἡ ἀνευθυνότης. Ἐὰν ὃμως λειτουργοῦμε ἒτσι, γιατί ἒχουμε τήν ἀπαίτησι νά μᾶς ἀντιμετωπίζῃ ἡ πολιτεία καί οἱ συνάνθρωποί μας ὠς ὂντα μέ νομικά δικαιώματα; Γιατί νά ἒχουμε δικαίωμα στό ἐκλέγειν καί ἐκλέγεσθαι; Γιατί νά ἒχουμε τό δικαίωμα στό ζῇν ἐλευθέρως; Καί τελικῶς γιατί νά ἒχουμε δικαίωμα στήν διαμαρτυρία; Ἡ κατάχρησις ἀμοίβεται μέ κατάχρησι!

Σκληροτάτη ἀπόφασις! Νά πάυσῃς νά ζῆς εἰς βᾶρος τῶν ἂλλων!! Ἀπαράδεκτον!!  Σέ ὃποιον ὃμως δέν ἀρέσει, ὑπάρχει καί ἡ ἒξοδος.  Θέλεις νέες δομές; Ἀναδομήσου!

Λόγος 5ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που καταδικάζει τις μίζες εκατομμυρίων, το «φάγωμα» των χρημάτων των κρατικών ταμείων και τις μαύρες σακούλες μεγαλο-επιχειρηματιών και πολιτικών, είναι ο ίδιος Ελληνάρας που έχει ένα μπακάλικο και πουλάει ένα γάλα χωρίς να κόψει απόδειξη. Μη γελιόμαστε, σε αναλογία τζίρου… το ίδιο πράγμα κάνει και αυτός.

Θά δώσω σέ κάποιους δίκαιον ἐδῶ, ἀνεξαρτήτως ἐάν κατά βάθος ἀντιπαθῶ κάθε ἀνομία. Δέν γίνεται νά ἒχῃς ἓνα κρᾶτος καταχραστή καί νὰ μὴ ἀντιδρᾷς. Ἀλλά πῶς κατήντησε αὐτό τό κρᾶτος νά εἶναι καταχραστής; Μία μικροκομπινίτσα ἀπό ἐμένα γιά νά γλυτώσω μερικά εὐρώπουλα… Μία παραπάνω φορολογία ἀπό τό κρᾶτος γιά νά μὴ ἀναλάβῃ τίς δικές του εὐθῦνες… Ἓνα σφύριγμα ἀδιάφορο ἀπό ὃλους μας… Μία «ἐξυπηρέτησις» ἀπό τόν ἒφορο… Ἓνα ἀκόμη ἀδιάφορο σφύριγμα ἀπό ὃσους τό πῆραν εἲδησι… Νά ἒχουν ὃμως κι ἀπό κοντά τόν ἒφορο γιά μίαν πιθανή μελλοντική δική τους ἀνάγκη… Γιά νά ἒχουν ἓνα ἐπί πλέον ἂλλοθι στίς μελλοντικές δικές τους ἀνομίες… Γιά νά ἐπιβεβαιώσουν τό καθεστῶς τῆς πλήρους συνενοχῆς μέσῳ τὴς ἀδιαφορίας τους!

Αὐτό ἲσως νά πονᾷ περισσότερο ἀπό ὃλα! Ἀλλά ἡ τομή πού χρειάζεται ἡ κοινωνία μας εἶναι τόσο μεγάλη καί τόσο ἀναγκαῖα. Ἢ βουλιάζουμε ἢ κολυμποῦμε!

Γιὰ νὰ μάθῃς ὃμως κολύμπι πρέπει νὰ ξεχάσῃς τὸ βατραχοειδές πλατσούρισμα. Σὰν βάτραχος ἢ σὰν κολυμβητής θὰ περάσῃς στὴν ἂλλην πλευρά;! (Βέβαια οἱ βάτραχοι γιὰ τὸ εἶδος τους κολυμποῦν θαυμάσια!!! Τὸ πρόβλημα εἶναι στὸ ἀνθρώπινον εἶδος ποὺ τοὺς μιμεῖται!)

Ἐὰν πᾶς σὰν βάτραχος ἲσως κάποτε καὶ νὰ φθάσῃς, ἀλλά θὰ εἶναι ἀργά! Ἢ πᾶς λοιπόν στὸν δάσκαλο νὰ σοῦ μάθῃ κολύμπι ἢ περίμενε τὸ ἐπόμενον πλοῖο ποὺ μᾶλλον δὲν θὰ περάσῃ ποτέ!

Λόγος 6ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που διαμαρτύρεται για την κακή ποιότητα των δρόμων και αρνείται να πληρώσει διόδια για ένα απαρχαιωμένο και άκρως επικίνδυνο εθνικό οδικό δίκτυο (και καλά κάνει), είναι ο ίδιος Ελληνάρας που στην Ε.Ο. Κορίνθου – Πατρών κάνει προσπέραση πάνω σε στροφή χωρίς φλας και χωρίς ορατότητα ενώ προηγουμένως σου έχει αναβοσβήσει 50 φορές τους προβολείς του (νομίζοντας προφανώς ότι βρίσκεται σε κάποια πίστα ράλυ).

Ἒχετε ἀντιληφθεῖ κάποιοι πώς ἒχουμε τόσους νεκρούς, ὡς ἂν νά εὑρισκόμεθα σέ πόλεμο; Ἒχετε ἀντιληφθεῖ πώς καλή ἡ μαγκιά ἀλλά γιά νά τό παίζῃς μάγκας θά πρέπει καί νά εἶσαι;

Πήγαινε καλέ μου συμπατριώτη σέ μίαν πραγματική σχολή νά μάθῃς ὀδική συμπεριφορά. Νά μάθῃς σεβασμό! Νά μάθῃς ὃμως πρωτίστως ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΙ!!! Καβαλᾶς τόν γάιδαρο καί τρέχεις σάν νά εἶσαι σέ ἱπποδρομίες! Ὂχι καλέ μου συμπατριώτη! Γάιδαρο καβαλᾶς! Καί σκοτώνεις! Κι ἐὰν δέν τό καταλαβαίνῃς θά πρέπῃ νά σοῦ ἀφαιρεθῇ τό δικαίωμα τοῦ ὀδηγεῖν! Μέ τό λεωφορεῖο ἢ μέ τό τραῖνο ἒως ὃτου νά μάθῃς πώς αὐτό τό ἐργαλεῖο εἶναι γιά ἐξυπηρέτησι κι ὂχι γιά παιχνίδια! Τά παιχνίδια στίς εἰδικές πίστες καί στήν ὀθόνη τοῦ ὑπολογιστοῦ σου!

Κι ἐπεί δή κι ἐγώ ὃταν σέ βλέπω φουντώνω καί σέ παίρνω στό κατόπι γιά νά σοῦ δείξω τόν δικό μου κουβά, θά πρέπει κι ἐγώ νά πάω σέ εἰδικό σχολεῖο πού θά διδάσκῃ ἐγκράτεια καί αὐτοέλεγχο. Καί μετά, ὃταν θά τελειώσουμε μέ τά μαθήματα κι ἐσύ κι ἐγώ, ἐφ’ ὃσον φυσικά ἀντιληφθοῦμε πώς διαθέτουμε κουβᾶδες, τότε μόνον θά ξαναποκτήσουμε τὸ δικαίωμα νά  πάρουμε πίσω τούς κουβᾶδες μας!

Λόγος 7ος.

Αυτός ο Ελληνάρας ο οποίος επιτακτικά αρνείται να ανακυκλώσει τα οικιακά του απορρίματα με την πρόφαση ότι ο “μπλε κάδος” βρίσκεται πολύ μακριά από το σπίτι του (πολύ μακριά ήτοι 2 τετράγωνα), είναι ο ίδιος Ελληνάρας που το καλοκαίρι ξεκινάει από την Κηφισιά για να πάει να διασκεδάσει στην Βάρκιζα διανύοντας 45 χλμ σταμάτα – ξεκίνα, για τουλάχιστον τρεις ώρες.

Ἀνακύκλωσις, ἀνθρώπινον περιβᾶλλον διαβιώσεως,  πόλεις λειτουργικές κι ὂχι κονσερβοκούτια, καθαρός οὐρανός, καθαρή ἀτμόσφαιρα, καθαρή τροφή, καθαρός τρόπος σκέψεως… εἶναι λίγα ἀπό ὃσα ἀπαιτοῦνται γιά νά ζοῦμε ἀξιοπρεπῶς!

Γιά νά τά ἒχω πρέπει κάτι νά δώσω! Ἲσως λίγο περπάτημα ἒως τό ἐπόμενον τετράγωνον.. Ἲσως λίγο χρόνο γιά διάβασμα, συζητήσεις καί σκέψεις… Ἲσως καί λίγο περισσότερο φιλότιμο. Γιατί ἱστορικά ὁ λαός πού ἐγέννησε τήν λέξι φιλότιμο εἲμαστε ἐμείς! Δέν γίνεται νά θαυμάζουμε ἒργα προγόνων καί νά δουλευόμεθα μεταξύ μας! Θέλει λίγο φιλότιμο ἡ ζωή μας. Ὂχι ἀπό τούς ἂλλους! Ἀπό ἐμᾶς… Ἂς ἀλλάξουμε πρώτα ἐμείς καί μετά ἂς ἀπαιτήσουμε κι ἀπό τούς ἂλλους νά ἀλλάξουν.

Ἂς μάθουμε πώς ἐτοῦτος ὁ πλανήτης δὲν μᾶς ἀνήκει ἀλλά τὸν δανειζόμεθα ἀπό ὃλες τὶς ἐπόμενες γενεές…

Ἂς μάθουμε πώς τὸ καφριλίκι πέθανε! Ἐὰν τὸ συνεχίσω ἐγώ κι ἐσύ καὶ ὃλοι οἱ ἂλλοι, θὰ εἶναι πολύ καλά γιατί δὲν θὰ κουραστοῦμε γιὰ κάτι… Ἀλλά θὰ μᾶς ἀρέσῃ; Θὰ μᾶς βολεύῃ;

Λόγος 8^ος.

Αυτός ο Ελληνάρας ο οποίος παραπονιέται για την αναδουλειά, για τις πεσμένες πωλήσεις, για την μειωμένη αγοραστική κίνηση, για την κρίση στην ελληνική αγορά και για τις άδειες τσέπες των καταναλωτών, είναι ο ίδιος ο Ελληνάρας που στους δικούς του υπαλλήλους δίνει μισθούς πείνας, προφανώς με την αίσθηση ότι «αυτοί» δεν είναι καταναλωτές – οι καταναλωτές είναι πάντα κάποιοι άλλοι.

Εἶναι κι αὐτός πού ἐπιλέγει τούς νεωτέρους γιά τήν δουλειά του, διότι οἱ μεγαλύτεροι, πού διαθέτουν τήν ἐμπειρία, θά τοῦ στοιχίσουν ἀκριβότερα. Εἶναι κι αὐτός πού προμηθεύεται κινεζικὰ προϊόντα, τούς ἀλλάζει ἐτικέττα καί τά πουλᾶ ὡς Ἑλληνικά.

Εἶναι κι αὐτός πού περιμένει τόν Τοῦρκο μέ τό γεμᾶτο λαθραῖα ἐμπορεύματα πλοιάριο γιὰ νά ἀγοράσῃ φθηνές περισσευούμενες πραμάτειες!

Λοιπόν κύριοι!

Πονᾶ τώρα ἡ τσέπη; Πονᾶ πού ἡ τράπεζα πῆρε ἢ θά πάρῃ τό σπίτι; Πονᾶ πού τό παιδί μας θά μείνῃ στόν δρόμο; Πονᾶ! Τό ξέρω! Καί  λυποῦμαι!

Γιατί ἐὰν δέν ἀλλάξουμε ἐμείς, τό παιδί μας θά πεθάνῃ ἀπό τήν πείνα.

Γιατί ἐὰν ἐμείς δέν πᾶμε νά στηρίξουμε τόν Ἓλληνα βιοτέχνη, τόν Ἓλληνα κατασκευαστή, τόν Ἓλληνα ἒμπορο, τότε ὃσο κι ἐὰν λυποῦμαι, κατά βᾶθος θά αἰσθανθῶ ἀνακούφισι. Ὂχι γιατί θά τήν πληρώσουν μερικά ἀθῴα παιδιά φυσικά. Ἀλλά γιατί δέν ἒπρεπε νά φθάσουμε σέ ἐτοῦτο τό ἂθλιο ἐπίπεδο! Διότι ὁ λαός μας λέει πώς: «τό ἒνα χέρι νίβει τό ἂλλο καί τά δύο τό πρόσωπο».

Ἐμείς ἀφήσαμε ἂνιπτο τό πρόσωπο γιατί δέν νίψαμε τά χέρια μεταξύ τους. Καί τώρα χάνονται τά πρόσωπα, οἱ ἂνθρωποι καί ἡ κοινωνία μας!

Κι ἐγώ, σιωπηλός συνένοχος στά ἒργα ἐτοῦτα, δέν ἦλθα νά σᾶς τραβήξω ἀπό τό αὐτί.

Δέν ἦλθα νά στηρίξω τήν δική σας ἐπιχείρησι γιατί δέν ἦταν τόσο in τά ἐμπορεύματά σας.

Δέν ἀγόρασα τήν βαμβακερή ἢ τήν μάλλινη Ἑλληνική μπλοῦζα, γιατί ἡ συνθετική κινεζικὴ ἢ ἡ πλαστική ἰταλική ἦταν πιό λαμπερή!

Δέν ἀγόρασα τά χαρτικά μου ἀπό τόν Ἓλληνα βιομήχανο καὶ βιοτέχνη γιατί τά χαρτικά τοῦ Γερμανοῦ ἐμύριζαν καλλίτερα.

Δέν ἀγόρασα τά λαχανικά μου ἀπό τόν μανάβη τῆς γειτονιᾶς μου γιατί τά πλαστικά τοῦ πολυκαταστήματος εἶχαν καλλιτέρα συσκευασία!

Ἐγώ λοιπόν σήμερα πρέπει νά ἀλλάξω! Νά εὕρω (ἐὰν ὑπάρχῃ φυσικά ἀκόμη) τόν Ἓλληνα παραγωγό, βιοτέχνη καί κατασκευαστή γιά νά μπορέσω νά τόν στηρίξω. Κι ἂς τό πληρώσω ἐλαχίστως ἀκριβότερα τό προϊόν του. Αὒριο θά μοῦ «ἐπιστραφῇ» τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιλογῆς μου γιατί κι ἐκεῖνος θά ἒχῃ περισσότερα χρήματα καί θά μπορέσῃ ἐκ νέου νά ξανακαταναλώσῃ.

Γιατί τὸ χρῆμα θὰ μείνῃ ἐδῶ καὶ δὲν θὰ ταξιδεύσῃ σὲ κάποιες ἂγνωστες τσέπες ἀνὰ τὸν πλανήτη ποὺ άδίκως ἢ δικαίως γεμίζουν σήμερα. Δὲν θὰ κάνῃ κάποια πρόσωπα νὰ χαμογελοῦν εἰρωνικά εἰς βᾶρος τῶν  ἀσκέπτων καὶ ἀνευθύνων Ἑλληναράδων.

Καὶ σὲ τελική ἀνάλυσι!

Ἐὰν ἀκόμη κάποιοι Ἑλληναρᾶδες θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ ὑπάρχουν, ἂς εὕρουν ἓναν τρόπο νὰ τὸ κάνουν δίχως νὰ ἐπιβαρύνουν ἢ νὰ ἐνοχλοῦν τοὺς ὑπολοίπους!

Λόγος 9ος.

Αυτός ο Ελληνάρας που ξεσηκώνεται και αντιδρά για τις φωτιές στα δάση και την τεράστια οικολογική καταστροφή, είναι ο ίδιος Ελληνάρας που «ξεχνάει» το πλαστικό του μπουκάλι στην παραλία, που κάνει μπάνιο αφήνοντας ασύστολα το νερό να τρέχει, που μαρσάρει στο φανάρι για να επιδείξει την καινούργια διπλή turbo design εξάτμισή του, που πετάει τις τελειωμένες μπαταρίες του μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια και που αφήνει όλα τα φώτα του σπιτιού του αναμμένα την ώρα που ο ίδιος κάθεται στο μπαλκόνι!

Αὐτό τὸ μηχανικό πλᾶσμα ἂς πεθάνῃ ἐπί τέλους! Ἀπαιτῶ ἀπό τὴν τεχνολογία νὰ μὲ ὑπηρετῇ. Δὲν γίνομαι ὑπηρέτης της!

Σεβασμός! Αὐτοέλεγχος! Μέτρο!

Εἲπαμε! Ὁ πλανήτης δὲν εἶναι κτῆμα μας! Οἱ πηγές του εἶναι ἱκανές νὰ μᾶς προσφέρουν ἓνα ἂριστο ἐπίπεδο διαβιώσεως ἀλλά ἂς μὴ εἲμαστε ὑβριστές! Ἡ φύσις χαρίζει ἀπλόχερα τὰ δῶρα της σὲ κάθε πλᾶσμα ποὺ ζ«γ φυσικῶς! Τὴν κατάχρησι τὴν «τιμωρεῖ» μὲ δικὰ της μέσα καὶ τρόπους!

Ἂς μὴν παραπονοῦμε ὃταν ἡ θερμοκρασία ἒχει φθάσει στοὺς 40 βαθμούς. Δὲν εἶχα καὶ στὸ χωριό μου κλιματιστικά! Κι ἐὰν τέλος πάντων στὸ χωριό μου ἒχει μεγαλύτερες δροσιές, ἂς ἐπιστρέψω ἐκεί!  Θὰ ἒχω καὶ τὸ λαχανάκι μου καὶ τὴν πατατοῦλα μου καὶ τὸ λαδάκι μου καὶ τὶς δροσιές μου!

Εὑρέθημεν οἱ μισοί στὰ τσιμεντένια κουτιὰ κι ἀπαιτοῦμε ἀπό τοὺς ἂλλους μισούς νὰ δουλεύουν γιὰ νὰ μᾶς συντηροῦν!

Παράγουμε τὸ 20% τῆς τροφῆς μας ἐν ᾦ μόλις πρό μερικῶν ἐτῶν τὸ 80%. Σὲ ἓναν «πόλεμο» ἢ πόλεμο θὰ πεθάνουν ἀπό πείνα τοὐλάχιστον οἱ μισοί ἀπό ἐμᾶς! Ἀξίζει;

Ὃταν σέβομαι τὸ περιβᾶλλον καὶ τὸν πλανήτη ὁ σεβασμός «ἐπιστρέφει» σὲ ἐμένα μὲ κᾶθε τρόπο! Δὲν θὰ πρέπη κάποτε νὰ δοκιμάσω ἓναν διαφορετικό δρόμο ἀπό αὐτόν πού ἢξερα; Αὐτός ἒτσι κι ἀλλοιῶς ἀπέτυχε!

Λόγος 10^ος.

Συγγνώμη κιόλας, αλλά αυτός ο Ελληνάρας δεν μπορεί να είναι πάντα «κάποιος άλλος» …. Πόσοι πια είναι αυτοί οι «κάποιοι άλλοι» που κάνουν κουμάντο σε όλους «εμάς» που δεν είμαστε σαν και αυτούς? Φιλική συμβουλή: Το να διαμαρτύρεσαι, να φωνάζεις, να ξεσηκώνεσαι, να αντιστέκεσαι, να αρνείσαι, να επαναστατείς δεν είναι κακό. Αντιθέτως είναι υγειές και επιβάλλεται. Απλά, πριν το κάνεις, συλλογίσου για λίγο, πόσο πολύ πιο διαφορετικός είσαι τελικά ΕΣΥ, από ΑΥΤΟ με το οποίο πραγματικά «τα βάζεις»!!!

Ὁ καθρέπτης μου φωνάζει καὶ δείχνει ἐμένα! Ἐγώ τὰ χάλασα ὃλα. Ἐγώ πρέπει νὰ τὰ φτιάξω ὃλα ἀπό τὴν ἀρχή.

Κι ἂς ἀρχίσω ἀπό αὐτό πού βλέπω στὸν καθρέπτη μου!

Κι ὃταν θὰ ἒχω φτιάξῃ τὸ  πρόσωπο, τότε αὐτό τὸ πρόσωπο θὰ λάμπῃ καὶ μερικοί θὰ τὸ προσέξουν!

Κάποιοι  θὰ τὸ εὕρουν ὂμορφο καὶ θὰ θελήσουν νὰ τοῦ ὁμοιάσουν!

Καὶ μετὰ κάποιοι ἂλλοι θὰ θελήσουν νὰ ὁμοιάσουν σὲ ἐκείνους τοὺς πρώτους ἂλλους!

Μήπως ὃμως τελικῶς φτιάχνοντας τὸν ἂνθρωπο θὰ καταφέρω ΕΓΩ μόνος μου, νὰ φτιάξω ΟΛΟΝ τὸν κόσμο;

Ἐσύ κι ἐγώ! Μόνον!

Φιλονόη.

**Θά ζητήσω μίαν μεγάλη συγγνώμη ἀπό τόν συντάκτη τοῦ ἂρθρου διότι δέν τόν γνωρίζω γιά νὰ τὸν ἀναφέρω. Ἐάν θέλῃ μέ ἐνημερώνει γιά νά προσθέσω τό ὂνομά του στό ἂρθρο.

καί ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπό ἐδῶ