Τὸ ἐξαιρετικότατον σχόλιον τῶν ἡμερῶν ἦταν αὐτὸ τοῦ κούλλλιιι, ἐντὸς τῆς β(υ)λῆς τους, ποὺ ἰσχυρίσθη πὼς δὲν χρειάζονται φράκτες καὶ τείχη, παρὰ μόνον κανόνες.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: νέον ἀνθρώπινον εἶδος
Βλέπεις Ἀμερικανικὴ Ἡγεμονία καὶ καταλαβαίνεις …Ἀθηναϊκὴ Ἡγεμονία
Ὡς γνωστόν, τοῖς πάσι, ἡ σημερινὴ παντοκρατορία τῶν Η.Π.Α. εἶναι γεγονός. Κι ὄχι μόνον εἶναι γεγονός, ἀλλὰ τώρα πιά, θρασυτάτως, μᾶς ἐπιβάλλουν ἕναν σκασμὸ τρομο-φόρων, ποὺ ἄλλοτε σχετίζονται μὲ τὴν πολυπολιτισμικότητα, ἄλλοτε μὲ τὴν «κλιματικὴ ἀλλαγὴ» καὶ ἄλλοτε μὲ τὴν ἀνοχὴ στὴν «διαφορετικότητα». Κι ὅλα αὐτά, βάσει (ἐπισήμως) τῶν γραμμῶν Ὀμπάμα-Κλίντον, ποὺ ἐνισχύουν τὸ κράτος-κολαστήριον τῶν ἐπιδομάτων καὶ τῶν Μ.Κ.Ο., ὅπου οἱ ἰθαγενεῖς καὶ οἱ νομιμόφρονες καθίστανται εἶδος πρὸς ἐξαφάνισιν, ἐνᾦ οἱ (κάθε λογῆς) παραβατικοὶ ἐνισχύονται καὶ τρομοκρατοῦν τοὺς λοιπούς. Κι αὐτὸ ναὶ μὲν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ δίδυμον Ὀμπάμα-Κλίντον, ἀλλά, παρὰ τὶς ἀντίθετες κραυγές, τοὐλάχιστον σὲ ἐπίπεδον ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, ὑποστηρίζεται κι ἀπὸ τὸν Τρᾶμπ(-άκουλα). Συνέχεια
Θά …σώσουμε τόν πλανήτη κόβοντας τά …καλαμάκια!!!
Ὁ ἀγαπητὸς φίλος τῆς σελίδος μας Λουκᾶς Συμπερᾶς, καθ΄ ὅ,τι γνώστης τοῦ ἀντικειμένου, πολλάκις ἔχει τοποθετηθῆ ἐπὶ τοῦ πλαστικοῦ καὶ μᾶς ἔχει διαφωτίση μὲ τὶς γνώσεις του. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα εἶναι ἡ ἀνάλυσίς του γύρω ἀπὸ τὰ πλαστικὰ καλαμάκια καὶ τὸ ἐάν, πράγματι, ἡ ἀπαγόρευσίς τους θὰ σώση (ἢ ὄχι) τὸν πλανήτη. 
Συνέχεια
Ὑπάρχουν …τυχαία γεγονότα στήν Μυτιλήνη;
Ὕπουλος, βρώμικος καὶ πολυσύνθετος ὁ ὑβριδικὸς πόλεμος ποὺ δεχόμεθα.
Κάποιοι… ἐπεδίωξαν ἐχθές, νὰ ὑπάρξουν νεκροὶ στὴν Μόρια. Νὰ «κτυπήσουν» στὸ συναίσθημα πάλι, τῶν Ἑλλήνων.
Συνέχεια
Διαρκῶς θὰ διογκώνεται (καὶ ΝουΔουλικὰ) ὁ ἐποικισμός…
Ὡς γνωστόν, τὰ πλεῖστα τῶν τΣΥΡΙΖΑιοπάνων, ἦσαν ἐμπλεκόμενα, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα, μὲ διάφορες Μ.Κ.Ο. δουλεμπορίας καὶ ἐκμεταλλεύσεως κατακαϋμένων τοῦ πλανήτου. Διότι ἡ μπίζνα αὐτὴ πρέπει πρῶτα νὰ ὑποστηρίζεται ἀπὸ τὸ (φερόμενο ὡς) κράτος, πρὸ κειμένου νὰ ἔχουν λόγους οἱ (φερόμενοι ὡς) κρατικοὶ λειτουργοὶ νὰ τσιρίζουν κατὰ τῶν «ῤατσιστῶν», τῶν «φασιστῶν» καὶ τῶν «ἐθνικισταράδων». Ἂλλως τε δίχως κέρδος κέρατα δὲν ἔχει…
Συνέχεια
Θρήσκευμα, ταὐτότητες καὶ ἰθαγένεια
Ἐὰν ἐξετάσουμε τὸ θέμα τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος, σὲ ἔνα δημόσιον ἔγγραφον, θὰ καταλήξουμε νὰ φαγωθοῦμε μεταξύ μας …ἀναίτια. Κι αὐτὸ διότι, ὅσο κι ἐὰν κάποιους ξεβολεύῃ, ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὄπως ἀκριβῶς ἡ ψῆφος πρέπει (θεωρητικῶς λέμε!!!) νὰ εἶναι ἀποτέλεσμα ἀτομικῆς ἐπιλογῆς, βάσει κάποιων κριτηρίων σέ, ὑποτίθεται, περίοδον ποὺ τὸ ἄτομον δύναται νὰ κρίνῃ δίχως ἐπιδράσεις, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ τὸ θρήσκευμα θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποφασίζεται ἀπὸ ἄτομα ποὺ θὰ ἔχουν ὅλα τὰ ἀναγκαία στοιχεία γιὰ νὰ κρίνουν καὶ νὰ ἀποφασίσουν κάτι τέτοιο. Μάλιστα, ἐὰν εἴμαστε ἔντιμοι καὶ εἰλικρινεῖς, θὰ ὑποχρεωθοῦμε νὰ συμφωνήσουμε πὼς τελικῶς ἂν καὶ ἡ ψῆφος εἶναι κάτι πρόσκαιρον, ποὺ δύναται νὰ ἀλλάξῃ, κατὰ περίπτωσιν, βάσει τῶν ἑκάστοτε δεδομένων, τὸ θρήσκευμα εἶναι κάτι ποὺ δυσκολότερα ἀλλάζει καί, στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων συνοδεύει τὸ ἄτομον καθ’ ὄλην τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς του. Κατ’ ἐπέκτασιν, κατ’ ἐμέ, τὸ θρήσκευμα εἶναι πολὺ σοβαρότερο καὶ σημαντικότερον γιὰ νὰ τὸ ἐπιλέγουν ἄλλοι γιὰ ἐμᾶς. Μὰ αὐτὰ εἶναι ψιλὰ γράμματα…
Συνέχεια