Περίτεχνα κοσμήματα.

Κοσμήματα άπό σιδερένιες πόρτες.
(Φωτογραφίες τοῦ 2004) Συνέχεια

Τὰ πρῶτα Ἑλληνικὰ Σώματα ποὺ ἔδρασαν στὸν Βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν

     Τὸ 1903 στὸ βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν δροῦσαν ἤδη τὰ μικρὰ σώματα τοῦ καπετὰν Τζόλα Περήφανου, τοῦ Θεοχάρη Κούγκα, τοῦ καπετὰν Γκόνου, τοῦ Γκραίκου ἢ Νικοτσάρα.

      Ὁ Θεοχάρης Κούγκας ἐργαζόταν ὡς ζωέμπορος καὶ μετέφερε ζῶα ἀπὸ τὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα στὴν Μακεδονία. Στὴν Λάρισα τοῦ ἀνατέθηκε ὑπὸ τοῦ τότε Μακεδονομάχου Δημάρχου Πετρωτοῦ Νικολάου νὰ μεταφέρῃ πολεμικὸ ὑλικὸ κρυφὰ μέσα σὲ κοφίνια μὲ λεμόνια ποὺ τὰ παρέλαβε ἀπὸ τὸ Δερλὶ Λάρισας καὶ τὰ μετέφερε στὸ Κλειδὶ Ἠμαθίας καὶ ἀπὸ ἐκεῖ διοχετεύονταν σὲ ὁλόκληρη τὴ Μακεδονία γιὰ τὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα.

Συνέχεια

Ἡ Κωνσταντινούπολις κατὰ τὴν Ἐπανάστασι τοῦ ’21. R. Walsh

 

Κωνσταντινούπολις 1821

Βιαιότητες τῶν Τούρκων ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων στὴν Κωνσταντινούπολη, μετὰ τὴν κήρυξη τῆς  Ἐπανάστασης τοῦ 1821. Ἄγνωστος χαράκτης, τέλη δεκαετίας 1820.

     Ὁ Ἄγγλος κληρικὸς R. Walsh, βρέθηκε στὴν Πόλη ὅταν ξέσπασε ἡ Ἐπανάσταση, ὡς ἀκόλουθος τοῦ πρεσβευτοῦ τῆς Ἀγγλίας στὴν Κων/λη, λόρδου Stangford. Καὶ ὅταν ἄρχισε ὁ μεγάλος κατατρεγμὸς τῶν Ἑλλήνων, μὲ γενναιότητα καὶ ἀντοχὴ ἔβγαινε κάθε μέρα στοὺς δρόμους καὶ κατέγραφε τὰ γεγονότα.  Κυκλοφοροῦσε στὰ σοκάκια τῆς Πόλης δρασκελίζοντας τὰ ἀποκεφαλισμένα πτώματα τῶν Ἑλλήνων, παρακολούθησε σκοτωμοὺς καὶ βασανισμούς. Ὁ Walsh καταγράφει εὐσυνείδητα ὅ,τι βλέπει καὶ ἀκούει, εἶναι ἐρευνητικὸς καὶ δείχνει ἀντικειμενικότητα.
Στὴν ἀρχή ἦταν ἀδιάφορος καὶ ἀσυγκίνητος μπροστὰ στὴν τραγωδία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὴ φιλοτουρκικὴ ἀγγλικὴ πολιτική. Σιγά-σιγὰ ὅμως, παρακολουθῶντας τὶς ἐξελίξεις, προσεγγίζει τὴν Ἐπανάσταση καὶ ἐκδηλώνει φιλελληνικὰ αἰσθήματα.

Συνέχεια

Ἡ στρατηγικὴ θέση τοῦ βάλτου τῶν Γιαννιτσῶν τὴν περίοδο τοῦ Μ. Ἀ.

      Οἱ Βούλγαροι μετὰ τὴν ἀποτυχία τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ Ἴλιντεν, τὸ 1903, καταδιωκόμενοι ἀπὸ τὰ τουρκικὰ ἀποσπάσματα εὑρῆκαν καταφύγιο στὸ βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν. Ὁ Βάλτος αὐτός ἦταν μία ἀβαθῆς λίμνη, ποὺ ἐκτεινόταν περίπου στὸ χῶρο μεταξύ Γιαννιτσῶν – Κρύας Βρύσης – Ἁγίας Μαρίνης – Νησίου – Ν. Μοναστηρίου καὶ Παραλίμνης, καὶ ἐπικοινωνοῦσε μὲ τὴ θάλασσα μέσω τοῦ Λουδία ποταμοῦ.  Αὐτός ποὺ κυριαρχοῦσε στὸν χῶρο τοῦ Βάλτου, μποροῦσε νὰ ἐλέγχει τὶς δύο ἀρτηρίες Θεσσαλονίκης – Βέροιας καὶ Θεσσαλονίκης – Ἐδέσσης, καθῶς καὶ τὰ γύρω χωριά.  Ἡ ἀπέραντη αὐτὴ ἑλώδης ἔκταση καλυπτόταν ἀπὸ πυκνὴ βλάστηση ὑδροχαρῶν φυτῶν καὶ ἰτιῶν, τὰ ὁποῖα ἔκαναν τὸν βάλτο ἀδιαπέραστο. Σύννεφα ἀπὸ κουνούπια σκέπαζαν ὅλη ἐκείνη τὴν ἔκταση, τὰ νερὰ ἦταν γεμάτα βδέλλες καὶ ἡ ὑγρασία σάπιζε τὰ πάντα.
Συνέχεια

« Α Ε Ρ Α Σ »

Ν.Πετιμεζᾶς (Λαύρας)

Λέξις μαγική, ποὺ δὲν σημαίνει σχεδὸν τίποπα καὶ ὅμως τὰ σημαίνει ὅλα. Τρεῖς συλλαβὲς ποὺ βγῆκαν μιὰν ἡμέρα ἀπὸ τὰ χείλη ἑνὸς ἀπλοϊκοῦ, ἐκεῖ στὰ βουνὰ τῆς Ἠπείρου, ὅταν εἶδε νὰ σκάζουν οἱ ὀβίδες ἐπάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του καὶ νὰ μὴν παθαίνη τίποτε κανείς καὶ ἔκαμαν ἔπειτα τὸ γύρω τους ὅπου συμπλοκή, ὅπου μάχη, ὅπου θάνατος!
Τὴν πῆρε ἡ δόξα μαζὺ μὲ τὰ φτερά της κι ἐγύρισε ὅλους τοὺς κάμπους καὶ ὅλα τὰ βουνὰ καὶ τὰ λαγκάδια. Ὅπου αἷμα, ἐκεῖ κι αὐτή· ὅπου μάχη, θ’ ἀντηχοῦσε κι αὐτή· ὅπου νίκη, βροντόφωνη θὰ ἓβγαινε ἀπὸ τὰ στήθη τῶν πολεμιστῶν καὶ θ’ ἀνέβαινε ψηλὰ σὰν ὕμνος ἐπινίκιος.
Σήμερα δὲν ὑπάρχει χωριό, δὲν εὑρίσκεται σπίτι ἢ καλύβι ποὺ νὰ μὴν ἀντηχῆ μέσα.

Συνέχεια

Ἡ τέταρτη εἴσοδος τοῦ Καούδη στὴν Μακεδονία καὶ ἡ ἔναρξη τῆς ἔνοπλης ἑλληνικῆς ἀντιδράσεως. 1904.

 Ὁ Εὐθύμιος Καούδης μπῆκε στὴν ὑποδουλωμένη ἀπὸ τοὺς Τούρκους Μακεδονία, πέντε φορές. Συνεργάστηκε μὲ ὅλους τοὺς ἐπιφανεῖς ὁπλαρχηγοὺς ἀποκτῶντας τεράστια πολεμικὴ ἐμπειρία ποὺ συνδυαζόμενη μὲ τὶς φυσικές του ἰκανότητες, συνετέλεσαν ὥστε νὰ ἐξελιχθῇ σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἐμπειρότερους Ἕλληνες ὁπλαρχηγοὺς τοῦ Ἀγῶνος.
Ἡ τέταρτη εἴσοδός του στὴν Μακεδονία σηματοδοτεῖ καὶ τὴν ἔναρξη τῆς ἔνοπλης ἑλληνικῆς ἀντιδράσεως στὸν διπλὸ ἑλληνικὸ ἀγώνα, ἐναντια τῆς σλαβικῆς ἐπιβολῆς καὶ τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς.
Συνέχεια