Σωκράτης
Καί ὅσον ἀφορᾶ στόν χρόνον, ἔχομεν ἀρκετόν. Ἄλλωστε τὰ τζιτζίκια ποὺ κατὰ τὴν συνήθειάν των μέσα εἰς τὸν καύσωνα τραγουδοῦν, καὶ συνομιλοῦν ἐπάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι μας, ἔχω τὴν ἐντύπωσιν ὅτι μᾶς βλέπουν. Ἐὰν λοιπὸν μᾶς ἔβλεπον κι᾿ἐμᾶς τοὺς δύο, ὅπως τὸν πολὺν κόσμον, τὸ μεσημέρι νὰ μὴν συνομιλοῦμε ἀλλὰ νὰ εἴμαστε νυσταγμένοι, καὶ μ Συνέχεια