Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας

17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά!  Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους.  Τώρα, μόνον Νενέκοι……                                                      

 Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή).  Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος.  Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..

Συνέχεια

Ἀόρατες δυνάμεις στήν ἀρχαία Ἑλλάδα;

Ὅποιος μελετᾶ κείμενα ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, ὅποιος ἀσχολεῖται μέ τόν τρόπο ζωῆς των ἤ διαβάζει Ἑλληνική Ἱστορία ἀνακαλύπτει καί μαθαίνει πολλά ἀκόμη καί γιά τόν σημερινό τρόπο ζωῆς ἤ λύνει πολλές ἀπορίες πού γεννοῦνται καθημερινῶς. Τό σίγουρο εἶναι ὅτι οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν πρόγονοι τίποτα δέν ἄφηναν στήν τύχη. Στά πάντα, ὅπως εἶναι γνωστό ὑπῆρχε μιά σχέσις. Εἶναι πολλές οἱ συμπτώσεις γιά νά εἶναι τυχαῖες. Τό παρακάτω ἄρθρο σέ αὐτές τίς συμπτώσεις ἀναφέρεται……   Συνέχεια

Στρατιωτικοποίησις τῆς κοινωνίας

 Μοῦ ἔκανε ἐντύπωσι ἡ παρακάτω εἴδησι καί σκέφτηκα νά τήν μοιραστῶ μαζί σας. Ἔκανα μερικές σκέψεις, ἐπίσης, τίς ὁποῖες παραθέτω στό τέλος τοῦ ἄρθρου. Ἔτσι γιά νά σᾶς ἀφήσω νά τό διαβάσετε ἀνεπηρέαστα.

  Αὐτή τήν ἐποχή τελειώνουν  τά σχολεῖα (καί τά νηπιαγωγεῖα). Γίνονται γυμναστικές ἐπιδείξεις, ἀπαγγελίες ποιημάτων, παιχνίδια, χοροί, τραγούδια κλπ.  Μέ αὐτά, τέλος πάντων, ἀσχολοῦνται τά παιδάκια πού πηγαίνουν γιά πρώτη φορά στό Ἑλληνικό σχολεῖο, πού τώρα τελειώνει τό ἔτος καί θά κάνουν διακοπές. Μέ τί ἀσχολοῦνται ὅμως τά παιδάκια τῆς γειτονιᾶς μας; Συνέχεια

Ἡ κλοπή τῶν γλυπτῶν τῆς Ἀφαίας

Τα γλυπτά που αρπάξανε οι Γερμανοί από τον Ναό της Αφαίας, αποτελούν μία “άγνωστη” ιστορία που για κάποιο λόγο αποφεύγουν να διηγούνται οι γνωρίζοντες αρχαιολόγοι!

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε ΠΟΥ βρίσκονται σήμερα τα κλεμμένα γλυπτά και πόσοι τα έχουμε επισκεφτεί; Γιατί κανείς δεν ζητάει επισήμως την επιστροφή τους;

Η αρπαγή από τους Γερμανούς

Η ιστορία ξεκινάει το 1811, όταν ο αρχιτέκτονας Ch. R. Cockerell και ο φίλος του βαρώνος von Hallerstein, επισκέφθηκαν την Αίγινα και λεηλάτησαν το Ναό Αφαίας. Με αδιαφανείς διαδικασίες και δωροδοκία των ντόπιων προεστών, κρυφά μετέφεραν 17 αγάλματα και πολλά άλλα κομμάτια από τα αετώματα του Ναού στον Πειραιά. Συνέχεια

Πῶς οἱ Σοβιετικοὶ συνετέλεσαν στὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή.

Ἕνα ἄρθρον τοῦ Φιλίστορος ποὺ μᾶς δίδει περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὴν δράσι καὶ τὴν στήριξι τῶν Ῥώσσων στὸν στρατὸ τοῦ Κεμάλ. Ἕνα κομμάτι τῆς ἱστορίας ποὺ ἐμᾶς, τοὺς ἀπογόνους τῶν σφαγέντων καὶ ἐκδιωχθέντων, μᾶς πονᾶ λίγο περισσότερο. Ξυπνᾶ μνῆμες καὶ ξύνει πληγές…

Πάντως,  δὲν μποροῦμε νὰ κατηγοροῦμε μόνον τὸν Κεμάλ. Ὅλοι ἦταν συνεργοί του. Ὅλοι τὸν στήριξαν, τὸν ἐνίσχυσαν καὶ ὅλοι ἔκαναν τὰ στραβὰ μάτια στὶς σφαγές του. Γιὰ ἐμένα ὅλοι τους εἶναι συνεργοὶ καὶ συνυπεύθυνοι.

Φιλονόη.

O Ρωσσικός κομμουνισμός ως ένας από τους βασικούς υπαίτιους της Μικρασιατικής καταστροφής

Ένας από τους βασικότερους συντελεστές της τελικής ήττας του Ελληνικού στρατού και της συνεπακόλουθης Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε η σημαντική μπολσεβικική υλικοστρατιωτική βοήθεια που παρείχαν οι Ρώσσοι κομμουνιστές στον Κεμάλ. Ήδη από τις αρχές του 1919 χάρις την γεωμετρική αριθμητική αύξηση του Κόκκινου στρατού και την επιτυχημένη στιβαρή ηγεσία του Τρότσκι, η αντεπανάσταση των «Λευκών» είχε ουσιαστικά αποτύχει όπως και η συμμαχική εκστρατεία στην Ουκρανία. στην οποία η Ελλάδα συμμετείχε με μια μεραρχία. Έτσι το νέο κομμουνιστικό καθεστώς κατάφερε να στερεωθεί στο εσωτερικό και ξεκίνησε τις επεμβάσεις στο εξωτερικό υποβοηθώντας κομμουνιστικές εξεγέρσεις στην Γερμανία (Σπαρτακιστές) και στην Ουγγαρία το 1920 (Μπέλα Κουν).
Συνέχεια

Οἱ ἑλληνόφωνοι τῆς Κάτω Ἰταλίας. Ἡ «κιβωτός» τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος

«Είσαι Γκρίκο; Εμπα στο σπίτι μον να μπει ο ήλιος».
Μ’ αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι των ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας, υποδέχονται σήμερα τους Ελληνες. Ταυτόχρονα απευθύνουν μια δραματική έκκληση προς κάθε αρμόδια Αρχή της μητέρας Ελλάδας, η οποία φαίνεται συχνά να αγνοεί ακόμη και την ύπαρξη τους. Ομως, οι Γκρεκάνοι φωνάζουν γεμάτοι υπερηφάνεια με όλη τους την ψυχή: «Είμαστε Γκρέτσοι, γιατί έχομε τοίντιο αίμα τσε την ίδια γκλώσσα». Ποιος έχει δικαίωμα να μείνει αδιάφορος αντιμετωπίζοντας αυτό το αγωνιώδες μήνυμα;

Λίγα ταξίδια μπορούν πραγματικά να παρουσιάσουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τους Ελληνες ταξιδιώτες, όσο μια περιήγηση στην Κάτω Ιταλία και στη Σικελία, περιοχές οι οποίες Συνέχεια