Τὰ ἀπαραίτητα…

Καὶ τὰ ἀναγκαῖα…
Μόνον αὐτὰ νὰ μάθουμε νὰ ἔχουμε μαζύ μας…
Λίγα, σημαντικά, χρήσιμα, σπουδαῖα, πολύτιμα, μονάκριβα…
Ἐὰν σκεφτοῦμε πὼς ἴσως, γιὰ μίαν στιγμή, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποφασίσουμε τὸ τὶ θὰ πέρναμε μαζύ μας, ἐὰν παρίστατο ἀνάγκη, τότε αὐτομάτως τὸ μυαλό μας, ἀφοῦ ἀφήσῃ πίσω του τὸν τρόμο, θὰ ἀρχίση σιγὰ σιγὰ νὰ «ξεγυμνώνῃ» τὴν πραγματικότητά μας ἀπὸ ἀμέτρητα περιττά. Καὶ αὐτὰ τὰ περιττά, ποὺ δείχνουν νὰ ὀμορφαίνουν τὴν ζωή, ἀλλὰ ποὺ στὴν οὐσία τὴν βαραίνουν, εἶναι ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν χρειαζόμαστε. Συνέχεια

Φυσικὴ ἐπιλογὴ καὶ Ἐπιβίωσις!!!

Κάποιος φίλος ἔλεγε πρὸ ἡμερῶν πὼς «ἡ φυσικὴ ἐπιλογὴ καθορίζεται ἀπὸ τὸν θάνατο»!!!
Χαμογέλασα, διότι, κατὰ βάθος, συμφωνοῦσα ἀπολύτως μαζύ του.

Ὁ Θάνατος, ὅταν μᾶς ἀπειλῇ, τότε εἶναι ποὺ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ, μὲ ὅλες μας τὶς αἰσθήσεις, γιὰ τὸ ἐὰν θὰ παλέψουμε γιὰ τὴν ζωή μας ἤ γιὰ τὸ ἐὰν θὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ τὴν ζωή. Καὶ οἰ σημερινὲς συνθῆκες διαβιώσεώς μας, σταδιακῶς, μᾶς ὀδηγοῦν σὲ ἐκεῖνο τὸ ὅριον ποὺ θὰ πρέπη νὰ ἐπιλέξουμε γιὰ τὸ ἐὰν θὰ παραδοθοῦμε στὸν παράγοντα …«τύχη», καὶ μᾶλλον στὸν Θάνατο, ἤ ἐὰν θὰ διεκδικήσουμε τὴν ζωή. Συνέχεια

Πικροὶ σπόροι

Η αφίσα των «Πικρών Σπόρων».

Ένα ντοκιμαντέρ που αληθινά μας συγκλόνισε στην πρεμιέρα του στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης υπήρξε το «Πικροί Σπόροι» του Μίτσα Εξ Πέλεντ. Πρόκειται για το τελευταίο μέρος της «Τριλογίας της Παγκοσμιοποιήσεως», που συμπεριλαμβάνει τα «Store Wars» για την Wal Mart και το «China Blue» για τα εργοστάσια-κάτεργα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου (sweatshops).
H καινούργια ταινία μιλάει για το πρόβλημα των μεταλλαγμένων της «Μονσάντο», μέσα από την τραγωδία της «επιδημίας αυτοκτονίας» των Ινδών αγροτών.
Συνέχεια

Διαφορετικότης;

Διαφορετικότητα, στὶς ἡμέρες μας, σημαίνει κάτι …ἀκραῖο. Κάτι ἔξω ἀπὸ τὴν Φύσιν, τὴν Λογικὴ καὶ τὰ ἤθη μας.
Αὐτὸ ποὺ ἀποκαλοῦν σήμερα διαφορετικότητα δὲν εἶναι κάτι ποὺ χρειάζεται ὁ πλανήτης ἀλλὰ ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετον.
Σὲ κοινωνίες, σὰν τὶς δικές μας, ποὺ ἔχουν φθαρεῖ καὶ ποὺ ἀρνῶνται νὰ ἀποκτήσουν κοινοὺς στόχους, ἡ διαφορετικότης δὲν ὑφίσταται, μὲ τὴν πραγματική της ἔννοια. Ἁπλῶς κάθε φορὰ ἐκφράζεται τὸ παλαιὸ μὲ νέα ἐνδύματα. Συνέχεια

Εἶναι σημαντικοτέρα ἡ ζωή τῶν δημοσίων λειτουργῶν ἀπό τήν δική μας;

Σὲ αὐτὸ τὸ διάγραμμα ὁ James M. Buchanan μᾶς δείχνει ὅ,τι ξέρει ὁ κάθε φυσιολογικὸς ἄνθρωπος.
Ὅ,τι ἡ ζωὴ ἡ δική μας, ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκογενείας μας, ἀξίζει γιὰ τὸν κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς,  περισσότερο ἀπὸ τῶν ὑπολοίπων. Αὐτὴ μάλιστα ἡ ἀξία μικραίνει ὄσο ὁ ἄλλος μᾶς εἶναι πιὸ μακρινὸς καὶ ἀπρόσωπος. Συνέχεια

Νὰ σώσουμε τὶς ντόπιες ποικιλίες.

Τὰ ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης..

Να σώσουμε τις ντόπιες ποικιλίες

.Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι καλλιεργητές, «κατ’ επάγγελμα» ή κατ’ οίκον, φύτευαν κάθε χρόνο αποκλειστικά τους σπόρους που είχαν φροντίσει να φυλάξουν από τις προηγούμενες σοδειές. Και αν τους έλειπε κάτι, το αντάλλασσαν ή το ζητούσαν από κάποιο γείτονα ή συντοπίτη τους. Ήταν εκείνες οι εποχές που αρέσει στους παλιότερους να τις θυμούνται γιατί «τα φρούτα και τα λαχανικά είχαν άρωμα και γεύση» και το κάθε τι τρωγόταν στον καιρό του: οι ντομάτες το καλοκαίρι, τα λάχανα το χειμώνα και ούτω καθ’ εξής… Συνέχεια