Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1919

Ποιός ἐπέβαλε στήν Ἑλλάδα τήν Μικρασιατική ἐκστρατεία;;;

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Ο Ελ. Βενιζέλος μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Πολίτη και τον Ελληνα πρεσβευτή στο Παρίσι Α. Ρωμανό κατά το Συνέδριο της Ειρήνης και αριστερά χειρόγραφες σημειώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού.

Γιατί άραγε εξαφανίσθηκε από την GOOGLE ένα άρθρο από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ,το οποίο δεν …εμφανίζεται ούτε στην αναζήτηση εντός του αρχείου της εφημερίδας;
Το άρθρο αυτό αξίζει να το έχετε και να το αρχειοθετήσετε, καθώς μέσα σε μερικές γραμμές θα καταλάβετε ΠΟΙΟΣ απεφάσισε να εμπλακεί η Ελλάδα σε νέο πόλεμο με την Τουρκία, που είχε ως αποτέλεσμα την Μικρασιατική Καταστροφή και την Χρεωκοπία της χώρας.
Κι εννοείται ότι ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ, που υποτακτικά εκτέλεσε τις εντολές των ξένων κέντρων, όχι μόνον ΔΕΝ πλήρωσε, αλλά το σύστημα κατάφερε να τον καταστήσει στις συνειδήσεις μας ως …ΕΘΝΑΡΧΗ  κι ας μην ήταν καν Έλληνας.
Συνέχεια →

Ἐλπὶς Καλογεροπούλου, ἡ Speranza Calo τῶν Παρισίων…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἡ Ἐλπὶς Καλογεροπούλου γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, στὶς 17 Μαΐου 1885 ὅπου καὶ πέρασε τὴν παιδική της ἡλικία. Ὡς κόρη ζωγράφου, ὁ ὁποῖος διακρίθηκε στὶς προσωπογραφίες καὶ στὶς ἁγιογραφίες, ἡ Ἐλπὶς εἶχε μεγάλη καλλιτεχνικὴ εὐαισθησία ποὺ τὴν ἄφησε νὰ ἐκδηλωθῇ μὲ τὴν ὑπέροχη φωνή της ποὺ ἐκτεινόταν μεταξὺ κοντράλτο καὶ ὑψιφώνου (μεσόφωνος ἢ mezzo-soprano). Ὑπῆρξε μαθήτρια καθηγητῶν τῆς Μεγάλης Σχολῆς τοῦ Γένους καὶ ἡ φωνή της τράβηξε τὴν προσοχὴ τοῦ μουσικοδιδασκάλου Παχτίκου. Συνέχεια →

Γενοκτονία Ποντίων

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

του Παντελή Καρύκα

Ο Ελληνισμός ρίζωσε στην γη του Πόντου από αρχαιοτάτων χρόνων. Ήδη από τον 8ο π.Χ αιώνα, τουλάχιστον, οι μεγάλες ελληνικές μητροπόλεις στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας άνθιζαν. Συνέχεια →

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;4«Ακόμη πιο σαφής ήταν ο Μεταξάς όταν εξηγούσε τη θέση της Ελλάδας απέναντι στην Αγγλία – και σ’ ό,τι αφορούσε την περιβόητη ουδετερότητα – μιλώντας στις αρχές Μάη του ’40 με το Βρετανό δημοσιογράφο Αρθουρ Μάρτον και ενώ ήδη η Γερμανία είχε εξαπολύσει τον πόλεμο: «Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές, ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης»(«Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις», εκδόσεις
«Πάπυρος», σελ. 76).» Συνέχεια →

Οἱ πρῶτοι νεκροί.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Βασίλειος Τσιαβαλιάρης: Ο πρώτος νεκρός Έλληνας στρατιώτης

Ήταν 28 Οκτωβρίου 1940. Ελληνοαλβανικά σύνορα. Ώρα 5η πρωινή. Η ιταλική σφαίρα βρίσκει τον στόχο της: Ο στρατιώτης Βασίλειος Τσιαβαλιάρης ήταν ο πρώτος πεσών του Ελληνικού Έπους. Η σάλπιγγα έδινε το σύνθημα της μάχης ως ένα προσκλητήριο στον υπέρτατον αγώνα για την Ελευθερία. Πίσω από τά σκόπευτρα μέ τό δάκτυλο στήν σκανδάλη οι φρουροί τών προκεχωρημένων φυλακίων προσπαθούσαν νά διαπεράσουν τό σκοτάδι. Απέναντι σέ απόστασι λίγων μέτρων, ο εχθρός μόλις είχε αρχίσει τήν επίθεσί του. Προτού ακόμη εκπνεύσει τό τελεσίγραφό τους, οι Ιταλοί είχαν εξαπολύσει τίς ταξιαρχίες τους καί οι πρώτες σφαίρες έσκιζαν τήν νυκτερινή σιωπή πάνω στά βουνά τής Ηπείρου. Εκεί, στήν γραμμή τών συνόρων σέ ένα απομεμακρυσμένο φυλάκιο, έπεφτε νεκρός ο πρώτος Έλληνας στρατιώτης, ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης. Ένας φαντάρος πού έτυχε νά κάνη τήν πρωινή σκοπιά. Χωρίς ποτέ νά γίνει ήρωας, χωρίς ποτέ νά βγή από τήν ανωνυμία. Σύμφωνα μέ μαρτυρίες, οι τελευταίες λέξεις τού Έλληνος φαντάρου ήταν «τί θ’ απογίνουν τά παιδιά μου;».

Συνέχεια →

Οἱ δώδεκα χειρότερες γενοκτονίες.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Τὸ ἄρθρον ποὺ ἀκολουθεῖ παρουσιάζει πολλὲς πληροφορίες, ἀναφορικῶς μὲ τὶς γενοκτονίες τοῦ πλανήτου μας, ἀλλὰ δυστυχῶς, δὲν μπορεῖ νὰ ἀναλύσῃ, λόγῳ περιορισμένου χώρου, περισσότερες λεπτομέρειες.
Ἐπεὶ δὴ ἡ κάθε περίπτωσις εἶναι διαφορετική, λόγῳ διαφορετικῶν συνθηκῶν, ἠθῶν, ἐθίμων, ἀντιλήψεων, θὰ περιοριστῶ μόνον στὸ νὰ προσθέσω μία σημαντικὴ λεπτομέρεια, γιὰ τὴν ὁποίαν οὐδὲ ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ἀσχολεῖται. Ἡ γενοκτονία στοιχειοθετεῖται ἀπὸ ἀπογόνους, κυρίως, αὐτῶν ποὺ δολοφονήθηκαν. Αὐτὸ σημαίνει πὼς μαρτυρίες ἀπὸ τμήματα τῶν πληθυσμῶν ποὺ κυριολεκτικῶς ἔσβησαν, δίχως ἐπιβίωσι μαρτύρων, ἀγνοοῦνται ἤ δὲν συνυπολογίζονται στὴν ἔκτασι ποὺ ἔλαβαν χώρα. Ἄρα, τὸ πιθανότερον εἶναι νὰ συζητᾶμε μόνον γιὰ τμήματα τῶν πληθυσμῶν, σὲ σχέσι μὲ τὰ πραγματικὰ σύνολα, διότι ἀγνοοῦμε πολλὲς παραμέτρους. Συνέχεια →