25 Ἰουλίου 1943. Τὸ ὁλοκαύτωμα τῆς Μουσιωτίτσας.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΩΤΙΤΣΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

ΜΟΥΣΙΩΤΙΤΣΑ ΗΠΕΙΡΟΥ [25 Ἰουλίου 1943] ΜΙΑ ΣΦΑΓΗ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ


Το δράμα της Μουσιωτίτσας Κάτω Λάκκας Σουλίου

Ιούλιος 1943. Δυσοίωνα νέα έφταναν για το χωριό μας σύμφωνα με τα οποία οι Γερμανοί, υπό τον τότε Διοικητή του Γερμανικού σώματος Στρατού Λάντς, από τα Γιάννενα περνώντας τα Δωδωνοχώρια, είχαν φτάσει στη Ζόριστα (Πεντόλακκο), την οποία βρήκαν έρημη από τους κατοίκους που πρόλαβαν και κρύφτηκαν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, σειρά είχε το χωριό μας. Φοβισμένοι οι κάτοικοι του Μαχαλά έσπευσαν να αναζητήσουν καταφύγιο στη θέση «Σπιθάρι», τον τόπο όπου και παλιότερα, επί τουρκοκρατίας, έβρισκαν ασφαλή για να γιορτάσουν την Ανάσταση, χωρίς οι Τούρκοι να τους αντιληφθούν.
Την 24η Ιουλίου 1943 ανηφόρισαν από τον δρόμο Άρτας-Ιωαννίνων περί τα 30-50 στρατιωτικά Γερμανικά αυτοκίνητα. Την ίδια ημέρα γερμανικό αεροπλάνο, εκτελώντας χαμηλή πτήση πάνω από το χωριό, πετούσε προκηρύξεις, γραμμένες στα ελληνικά, που καλούσαν τους κατοίκους του χωριού μας για να μη φύγουν από τα σπίτια τους. Περνώντας πάνω από τη θέση «Σπιθάρι» άφησε μαύρους καπνούς, άγνωστο για πιο λόγο, πιθανό για να προσδιορίσει τη θέση των κρυμμένων συγχωριανών μας. Συνέχεια

Ὁ στρατιωτικὸς συνεργάτης τῶν Γερμανῶν.

Ο Γεώργιος Πούλος.

«Ἀπὸ τὴν διεξαγωγὴν τῆς πολυκρότου δίκης τῆς σπείρας Πούλου καὶ Σία […] συνάγεται ὅτι οἱ δικαζόμενοι αὐτοὶ ἐγκληματίαι τοῦ λαοῦ τῆς Μακεδονικῆς ἰδία ὑπαίθρου, ἀποπειρῶνται νὰ συγκαλυφθοῦν ὑπὸ τὸν μανδύαν τὸν ἀντικομμουνιστικόν. Οὐδὲν ψευδέστερον τούτου καὶ οὐδὲν συκοφαντικώτερον τῆς μνήμης τῶν ἀθῴων θυμάτων των, τὰ ὁποῖα σήπονται εἰς τὰ ξηροπήγαδα τῆς Μακεδονικῆς ὑπαίθρου μὲ τὰ συρματόσχοινα πισθάγκωνα δεμένα […], τὰ φρικιαστικὰ ἐγκλήματα τῆς ὁποίας εἶναι ἐφάμιλλα μὲ τὰ ἐπακολουθήσαντα φρικαλέα Δεκεμβριανά. Κατὰ κανόνα, τὰ θύματά των ᾖσαν κάθε ἄλλο παρὰ Κομμουνισταὶ…» Συνέχεια

Οἱ καπάτσοι…!!!

«Διὰ μίαν ἀκόμη φορὰ διέλαμψε ἡ Ἑλληνικὴ κουτοπονηριά, τὴν ὁποία λογιοτίζοντες καὶ μή, ὀνομάζομεν ἀθάνατον δαιμόνιον τῆς φυλῆς. Ἰδοὺ λ.χ. ὄκνον τῆς μαστιζούσης τὸν τόπον ἀπὸ μιᾶς εἰκοσαετίας ἐπιτηδιοκρατίας, ἐπεζήτησε καὶ ἐπέτυχε νὰ σφηνωθῇὶ σωρηδὸν καὶ ἀδιακρίτως, εἰς ὅλας σχεδὸν τάς ἀνωνύμους ἐταιρείας καὶ ἰδιαιτέρως τάς τραπεζικάς, ὑπὸ τὸν εὔηχον τίτλον τοῦ νομικοῦ συμβούλου, μὲ ἀποτέλεσμα να εἰσπράττῃ καθόλον τὸ διαρεύσαν μέχρι τῆς Κατοχῆς, ἀλλὰ καὶ μετ΄ αὐτήν, καὶ ἡμεῖς δεν ἠξεύρωμεν πόσα κατὰ μῆνα, πάντως ὅμως πολὺ περισσότερα τῶν ὅσων, κατὰ τὸ ἰσόχρονον διάστημα, εἰσέπραξε λόγω μισθοῦ, τὸ σύνολον τῶν ἀπαρτιζόντων τὸ ἀνώτατον ἡμῶν δικαστήριον, τὸν Ἄρειον Πάγον, δικαστῶν συνυπολογιζομένων καὶ τῶν ὑπαλλήλων των. Συνέχεια

Ὁ Ἐμβέρ Χότζα ἦταν Ἕλλην;

Μετὰ τὴν καταγγελία τοῦ Γεωργίου Μεταξᾶ, μὲ τίτλο:

Τί σχέσις ὑπάρχει ἀνάμεσα στόν Μαυραγάνη καί στόν Ἐμβέρ Χότζα;

ἔλαβα ὡς σχόλιον τὸ κείμενον ποὺ θὰ σᾶς παρουσιάσω παρακάτω.
Πρὶν σᾶς τὸ παρουσιάσῳ ὅμως θὰ ἤθελα νὰ καταθέσῳ τὶς σκέψεις-ἀπορίες μου, ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως ἀνακύπτουν ἀπὸ τὶς πληροφορίες ποὺ διαρκῶς βλέπουν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος. Συνέχεια

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;4«Ακόμη πιο σαφής ήταν ο Μεταξάς όταν εξηγούσε τη θέση της Ελλάδας απέναντι στην Αγγλία – και σ’ ό,τι αφορούσε την περιβόητη ουδετερότητα – μιλώντας στις αρχές Μάη του ’40 με το Βρετανό δημοσιογράφο Αρθουρ Μάρτον και ενώ ήδη η Γερμανία είχε εξαπολύσει τον πόλεμο: «Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές, ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης»(«Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις», εκδόσεις
«Πάπυρος», σελ. 76).»
Συνέχεια

Παλαμᾶς.

Τὸ ποίημα διάβασε γιὰ πρώτη φορὰ ὁ ἴδιος ὁ Σικελιανός, στὶς 28 Φεβρουαρίου 1943, μπροστὰ στὸν νεκρὸ Παλαμᾶ, στὸν λαὸ τῆς Ἀθήνας καὶ στὴ φρουρὰ τοῦ Γερμανοῦ κατακτητή…

Ἠχῆστε οἱ σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές, Συνέχεια