Ὁ σκορπισμένος ναός.

Νὰ μὴν ἀναζητήσουμε τὰ αἴτια κάπου ἀλλοῦ…
Δὲν τον ἐσκόρπισαν οἱ ἄνεμοι… Οὔτε οἱ βροχές… Οὔτε οἱ σεισμοί…
Τὸν ἐσκόρπισαν χέρια, ἄς ποῦμε ἀνθρώπινα… Ἄς ποῦμε…
Διότι αὐτὰ τὰ χέρια μόνον ἀνθρώπων δὲν εἶναι…
Κτήνη, ἀνήθικα καὶ μιαρὰ ὑπανθρώπαρια… Συνέχεια