Τὸ παρακάτω κείμενον, ἀρκούντως τεκμηριωμένον, τοὐλάχιστον στὰ ὅσα ἀφοροῦν στὸ θέμα τῆς μὴ θεσπίσεως ΑΟΖ, γιὰ τὴν ὥρα, τὸ παραθέτω, ὄχι διότι συμφωνῶ ἀπολύτως μαζύ του, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοποθετηθῶ σὲ κάποια σημεῖα του.
Γιὰ παράδειγμα, ὁ δημοσιογράφος θέτει τὸ ζήτημα τῶν ἐπὶ ξύλου κρεμαμένων ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων, ποὺ σαφῶς καὶ θὰ ἐπιδεινωθοῦν, ἐὰν ἐπιλέξῃ ἡ κυβέρνησις τώρα τὴν θέσπισι τῆς ΑΟΖ.
Ἴσως νὰ ἔχῃ ἀπόλυτον δίκαιον, ἀλλὰ θὰ πρέπῃ ἐπὶ τέλους νὰ ἀποφασίσουμε ὤς χώρα τὸ τὶ θέλουμε νὰ εἴμαστε. Λαός ἀνεξάρτητος ἤ λαός τοῦ κλότσου καί τοῦ μπάτσου; Δῆλα δή τίποτα;
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Κωνσταντακόπουλος Δημήτριος
Ἡ Ἀξιοπρέπεια ὡς Προϋπόθεσις ἐπιβιώσεως.
Ελλάδα, Μνημόνια και Ευρώ
Toυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Είναι βέβαιο ότι επίκειται κάποια «αναθεώρηση» του Μνημονίου. Το αποφάσισαν οι έξω, δεν το ζήτησε η Ελλάδα. Γιατί ξέρουν ότι δεν βγαίνει, γιατί άρχισαν να γεύονται τις πιθανές συνέπειες αυτής της καταστροφής, με πρώτη την παρ’ ολίγον κατάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θέλουν να βοηθήσουν τις φιλικές δυνάμεις τους στην Αθήνα. Θα περιλαμβάνει πιθανώς ένα τράτο ενός ή δύο χρόνων και διάφορα άλλα μικροδωράκια, που θα τα εμφανίσουν ως «μεγάλες εθνικές επιτυχίες» οι άθλιοι του Κολωνακίου και της Εκάλης (αν οι κυβερνήτες μας ήταν Ιάπωνες και όχι ‘Ελληνες, είναι βέβαιο ότι θα είχαν κάνει προ πολλού μαζικό χαρακίρι, αντί να υποδύονται τους σωτήρες από την καταστροφή που προκάλεσαν!) Θα ξεσφίξουν λοιπόν λίγο τη θηλιά, δεν θα την απομακρύνουν όμως από το λαιμό του σταδιακά απαγχονιζόμενου ελληνικού λαού και κράτους. Συνέχεια