Τὸ κείμενον τοῦ Κωνσταντίνου μὲ συνεκίνησε καὶ μὲ ἐπροβλημάτισε βαθύτατα.
Σὲ ἄλλην περίπτωσι θὰ μὲ τρομοκρατοῦσε. Ἀλλὰ κάτι μέσα μου, κάτι τόσο δά, μικρούλι, μὲ ἔκανε νὰ τὸ σκεφθῶ κάπως διαφορετικά.
Κατ’ ἀρχὰς συμφωνῶ μὲ τὰ ὅσα γράφει ὁ Κωνσταντῖνος.
Ἁπλῶς μοῦ γεννήθηκαν κάποιες σκέψεις, λίγο περίεργες…
Ἀναρωτιόμουν ἐὰν ὅντως κινδυνεύῃ ἡ Θράκη, ἡ Μακεδονία καὶ ἡ Ἤπειρος.
Κατὰ βάσιν, καὶ πάντα μὲ τὴν λογική, θεωρῶ πὼς κινδυνεύουν.
Ἀλλὰ εἴπαμε, κάτι… Τόσο δά….
Ἀναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί δὲν ἔχουν εἰσβάλει ἀκόμη οἱ γείτονες; Γιατί παραμένουν μόνον στὴν προσπάθεια ἢ στὰ λόγια; Τί στό καλὸ τοὺς σταματᾶ καὶ δὲν ὁλοκληρώνουν τά σχέδιά τους;
Τὰ κουδουνισμένα ἔχουν ἀφήσει τὸν στρατό μας δίχως ὅπλα, πυρομαχικὰ καὶ προμήθειες γενικότερα. Ἕνας στρατὸς ποὺ κάτω ἀπὸ ὁποιεσδήποτε συνθῆκες θριαμβεύει. Ἀλλὰ κάτω ἀπὸ συνθῆκες πείνας ἢ ἐλλείψεως καυσίμων ἢ ἐλλείψεως πυρομαχικῶν, τί κάνει; Ὀπισθοχωρεῖ;
Δὲν τό γνωρίζουν αὐτό οἱ γείτονες;
Τό γνωρίζουν.
Γιατί τότε δέν εἰσβάλλουν; Τί τούς σταματᾶ;
Ἄλλο σημεῖον περίεργον.
Ἡ πανίσχυρος Τουρκία, ποὺ ἐλέγχει τὸ Αἰγαῖον, ποὺ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ὁρίσουμε ΑΟΖ ἢ ὑφαλοκρηπίδα.
Τί κάνει στὴν Κύπρο;
Ποιός τήν ἀντιμετωπίζει;
Ἐμεῖς; Τά ἀδέλφια μας οἱ Κύπριοι;
Ἢ κάποιοι ἄλλοι;
Ξέρετε κάτι φίλοι μου; Κάτι μοῦ λέει πὼς αὐτὴν τὴν ὥρα ἐμεῖς πρέπει νὰ ἐπικεντρωθοῦμε μόνον στὸ νὰ διώξουμε τοὺς προδότες ἀπὸ τὸν τόπο. Κυβερνῶντες καὶ μή. Τσιράκια τους καὶ παρατρεχαμένους. Καπελωτὲς καὶ κομματόσκυλα. Τοὺς πᾶντες!
Νὰ κάνουμε τὸν τόπο μας …λαμπει-ρίκο! Πεντακάθαρο! Ἕτοιμο νὰ ἀναστηθῇ σὲ γερὲς καὶ ὑγιεῖς βάσεις.
Λὲς κι ὅλες οἱ δυνάμεις τῆς φύσεως ἔχουν συμμαχήσει ὡςτε νὰ μᾶς δόσουν τὴν πίστωσι τοῦ χρόνου ποὺ χρειαζόμαστε.
Ὄχι πὼς δὲν θὰ ἀντιμετωπίσουμε τοὺς ἐπιδόξους καταπατητές μας.
Ἀλλὰ θὰ τὸ κάνουμε στὸν σωστὸ χρόνο.
Ἐκείνην τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ εἴμαστε ἕτοιμοι γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε, ἐπὶ ἴσοις ὅροις, κάθε δολιοφθορέα.
Ἔτσι μοῦ ἦλθε καὶ σᾶς τὰ εἶπα.
Ἴσως νὰ κάνω λᾶθος.
Ἴσως νὰ εἶμαι ὑπερβολικῶς αἰσιόδοξη.
Ἴσως ὅμως κι ὄχι.
Υ.Γ. Διαβᾶστε τὸν Κωνσταντῖνο. Ἔχει ἀπόλυτον δίκαιον.
Γιατί κανένας δεν μιλάει για την πατρίδα που χάνουμε;
Ζώντας κοσμοϊστορικές στιγμές που διαδραματίζονται σε οικονομικό επίπεδο τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο πλανήτη κι ενώ τέθηκε ευθέως από επίσημα ευρωπαϊκά χείλη θέμα μείωσης της εθνικής μας κυριαρχίας, η κυβέρνηση Παπανδρέου αλλά και οι συναγελαζόμενοι με αυτήν εκδότες – δημοσιογράφοι και άλλοι τραγικοί, τηρούν στάση άκρας σιωπής για την άμεση απειλή μείωσης της εθνικής μας κυριαρχίας (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, σίγουρα μόνο καλό δεν είναι).
Είναι, άραγε, το οικονομικό θέμα – πρόβλημα το μέγιστο θέμα που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας; Οι εξελίξεις ανά τον πλανήτη αποδεικνύουν πως στην Ελλάδα εκδηλώθηκε πιο γρήγορα (γιατί άραγε;) από ότι σε άλλες χώρες…
Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Μόνο, που, στην Ελλάδα και μόνο προς την Ελλάδα εκτοξεύθηκε η προειδοποίηση – απειλή περί μείωσης της εθνικής μας κυριαρχίας!!! Και ο βραβευμένος σκεπτόμενος υπο-πρωθυπουργεύων δεν σκέφτηκε καν να ρωτήσει τι εννοούσαν τα θλιβερά ευρω-ανθρωποειδή όταν ξεστόμισαν αυτού του είδους την απειλή για την Ελλάδα. Προτίμησε να σιωπήσει (αλλά και να μιλούσε τι θα έλεγε άραγε πέρα από κάποιο ακόμη ψέμα;) και να συνεχίσει να ζει τον μύθο του σε μία πατρίδα που εκ των πράξεών του αποδεικνύει πως δεν την νοιάζεται…
Μαζί με τον τύποις πρωθυπουργεύοντα έτρεξαν να συνταχθούν όλα τα παπαγαλάκια, που αίφνης αποφάσισαν να τηρήσουν την γνώριμη στάση της ομερτά, δηλαδή την άκρα του τάφου σιωπή…
Η Ελλάδα απειλήθηκε με συρρίκνωση και με απώλεια εθνικής κυριαρχίας της, αλλά κανείς λαλίστατος κομπορημονούντας δεν βρέθηκε να θέσει ένα έστω ερώτημα προς τους «εταίρους» – δανειστές και «διασώστες» μας:
Τι εννοείτε κύριοι με τα λεγόμενά σας;
Πόθεν ισχύει απώλεια εθνικής κυριαρχίας για λόγους οικονομίας;
Μήπως εσείς κύριε Ρομπάι, κύριε Σαρκοζί, κυρία Μέρκελ…, έχετε τακτοποιημένα τα οικονομικά της δικής σας πατρίδας και είστε άνευ χρεών;
Γιατί δεν ξεκινάτε από τους μεγάλους χρεώστες και προτιμάτε να επιτεθείτε σε μία χώρα η οποία επί σειρά δεκαετιών έχει πέσει θύμα ασύδοτων κλεπτών, που άλλοτε φέρουν την μορφή του πολιτικού σωτήρα και άλλοτε φέρουν την μορφή στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής;Ερχόμενοι, όμως, στο ζητούμενο, δηλαδή την απειλή απώλειας εθνικής κυριαρχίας, μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε τι εννοούν λέγοντάς του αυτό οι σαπρόμυαλοι της Ευρώπης και τα σημαίνει η σιωπή των ολίγιστων και ριψάσπιδων των Αθηνών;
Λέτε να κινδυνεύει η Αττική;
Μήπως η Πελοπόννησος, που τόσο φαιδρά χρησιμοποιήθηκε από την κυβερνητική προπαγάνδα ως «αντικείμενο» πώλησης;
Μήπως, αναρωτιέμαι, κινδυνεύει να απωλέσει την εθνική της κυριαρχία η Κρήτη, το προπύργιο και η βασική δεξαμενή ψήφων του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου;
Λέτε, να κινδυνεύει η Θεσσαλία ή μήπως τα Επτάνησα;
Φυσικά όχι!
Ο κίνδυνος απώλειας εθνικής κυριαρχίας, είναι εκείνος ο κίνδυνος περί γεωγραφικής μείωσης της Ελλάδας που ανέφερε η Ψαρούδα Μπενάκη προς τον Κάρολο Παπούλια όταν αυτός πρωτοαναλάμβανε την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας (και που -ω! του θαύματος-, κανείς δεν ρώτησε ποτέ την κυρία Ψαρούδα Μπενάκη, αλλά ούτε και τον Κάρολο Παπούλια, τι σήμαιναν τα λόγια εκείνα…!) και που αφορά την εσχατιά αυτής της μικρής, αλλά ταυτόχρονα και τόσο μεγάλης, χώρας.Εύκολα μπορούν να προσδιοριστούν τα γεωγραφικά διαμερίσματα που βάλλονται έξωθεν και έχουν εγκαταλειφθεί λόγω ανικανότητας (ή σκοπιμότητας;) της εξωτερικής πολιτικής που γίνεται από ερασιτέχνες μάγους, απολύτως αδαών επί των εθνικών θεμάτων αλλά κυρίως με μηδενικό αυτοσεβασμό περί των εθνικών και του έθνους…
Με θέματα ανοιχτά στην Ήπειρο και την Θεσπρωτία με τους Τσάμηδες…
Με θέματα ανοιχτά στην Δυτική Μακεδονία και δη στην Φλώρινα με τους Σκοπιανούς…
Με θέματα ανοιχτά στην Θράκη και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με τους Τούρκους…
Με τεράστια θέματα ανοιχτά στα Δωδεκάνησα και ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή του Καστελόριζου…
Με τόσα, λοιπόν, ανοιχτά θέματα, με ανθρώπους που φωνάζουν για τους κινδύνους που επελαύνουν, αλλά κανείς υπεύθυνος εκ του κράτους των Αθηνών δεν ακούει, απορίας άξιο είναι πως κανένας δεν αναρωτήθηκε τι σημαίνει η απειλή των εταίρων μας, αλλά και άλλων ετέρων που προφανώς παρεδόθησαν στις ορέξεις φίλων και εχθρών…Κάθε μέρα η Αθήνα απομακρύνεται…
Κάθε μέρα που περνά, όλο και μακρύτερα βρίσκεται το Καστελόριζο, όλο και πλησιέστερα βρίσκονται οι Τσάμηδες, όλο και απειλητικότεροι δείχνουν οι Τούρκοι…
Αλλά, το κράτος των Αθηνών, πρωθυπουργοί, υπουργοί και οι λοιποί αυλικοί, κόλακες και γελωτοποιοί, τηρούν άκρα σιωπή.
Είναι άραγε μαθητευόμενοι μάγοι ή επαγγελματίες μεσίτες;
Τι από τα δύο είναι άραγε όλοι εκείνοι που σιωπούν ενώ γνωρίζουν πολύ καλά, ξέρουν, βλέπουν και ακούνε όλα όσα διαδραματίζονται στις ακριτικές περιοχές της χώρας μας;
Πώς μπορεί να χαρακτηρίσει ένας νηφάλιος αυτή την κραυγαλέα «σιωπή των αμνών» που στην πραγματικότητα είναι ύαινες που περιμένουν υπομονετικά και «νομοτελειακά» να απολαύσουν τα απομεινάρια της άνανδρης σιωπής τους;
- Γιατί κανείς δεν βλέπει τι γίνεται στην Θράκη, που οργώνεται από πράκτορες και βρίσκεται ένα (μικρό) βήμα πριν από την Κοσοβοποίησή της;
- Γιατί κανείς δεν μας λέει ποιοι, πότε και γιατί επισκέπτονται από αέρος ή θαλάσσης το Καστελόριζο;
- Γιατί κανείς δεν παίρνει μέτρα καταστολής στην ασυδοσία που έχει επιβληθεί στα Ελληνοαλβανικά σύνορα, αλλά και στο λιμάνι της Θεσπρωτίας;
- Γιατί έχει ξεχαστεί ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων;
Τι γίνεται, επιτέλους, σε αυτή τη χώρα και η σιωπή έχει πάρει κυρίαρχη θέση απέναντι στις εξελίξεις που μας πλησιάζουν ραγδαία και απειλούν να μας τραυματίσουν πολύ σοβαρά ως έθνος;
Γιατί δεν ακούγεται ένα (έστω ένα) μέτρο υπέρ των εθνικών μας ζητημάτων;
Ποιοι είναι αυτοί που τολμούν να σιωπούν και ουσιαστικά να αποδέχονται μία μικρότερη Ελλάδα;
Ποιόν Έλληνα ρώτησαν και πήραν καταφατική απάντηση να διαχειριστούν την λογική του, την αξιοπρέπειά του, την ιστορία του και κυρίως την ηθική του;
Σε ποιο βιβλίο είναι γραμμένο πως οι άρχοντες μπορούν μέσα από συμφωνίες να εγκαταλείπουν την πατρίδα και τους ανθρώπους της;
Ποιοί φασίστες και υπάνθρωποι τολμούν να δίνουν και να παίρνουν αυτά που ποτέ δεν μπορούν (και με κανέναν τρόπο) να αποκτήσουν;Αυτή η χώρα, η πατρίδα η δικιά μου και η δικιά σας, δέχτηκε απειλή.
Μία σαφέστατη απειλή που έμεινε αναπάντητη (στην ουσία την “κατάπιαν” αμάσητη) επειδή υπήρξαν άλλες προτεραιότητες, όπως κανό, κολύμβηση, διακοπές…
Και το δυστυχέστερο είναι πως όλα αυτά δεν τα έκαναν μόνο οι ολίγιστοι κακοί λογιστές που μετράνε και πουλάνε τις ζωές μας στα παζάρια των τραπεζών…
Αυτή την αδιάφορη στάση απέναντι στην ευθεία απειλή κρατήσαμε όλοι μας και γίναμε ένα με τους σύγχρονους νενέκους…
- Επειδή προτιμήσαμε τις διακοπές μας από το να βγούμε στους δρόμους και να φοβίσουμε τους δαίμονες που μας απειλούν…
- Επειδή προτιμήσαμε να κλείσουμε τους διακόπτες του μυαλού μας για να απολαύσουμε τις χαρές που μας προσφέρει ετούτη η πατρίδα, ξεχνώντας πως το δικό μας χρέος απέναντί της είναι να την κρατάμε ελεύθερη…
- Επειδή προτιμήσαμε να αναβάλλουμε τους αγώνες, λόγω καύσωνα, ξεχνώντας την φωτιά που μπροστά μας βάζουν κάποιοι στα σπιτικά μας…
- Επειδή προτιμήσαμε και πάλι τα μικρά προσωπικά μας από τα μεγάλα που απαιτούν οι καιροί…
- Επειδή προτιμήσαμε να σωπάσουμε και να παρασυρθούμε (για μία ακόμη φορά) από εκείνους που μόνιμα εκμεταλλεύονται εμάς και την πατρίδα μας…
- Επειδή περιμέναμε το κακό να έρθει στον καθένα μας προσωπικά για να αντιδράσουμε…
Μην βλαστημάτε, λοιπόν, εκείνους που σας ξεπουλούν όσο-όσο…
Πρώτοι εσείς δεν διαμαρτυρηθήκατε όταν σας κρέμασαν στο λαιμό το πωλητήριο εκείνο που σας μετέτρεψε σε δούλους…
Η σιωπή των αμνών ταιριάζει σήμερα απόλυτα με την σιωπή των λύκων και των χαρούμενων σαρκοβόρων που μας έχουν περικυκλώσει…
Άξιοι της μοίρας μας και ανάξιοι των προγόνων και των επιγόνων μας, γινήκαμε βορά στα πλούσια τραπέζια των μεγάλων αφεντικών, της Νέας Τάξης…
Δεν φταίνε αυτοί που μας βάζουνε στο ζύγι της αισχροκέρδειάς τους…
Φταίμε εμείς, που βουβά δεχόμαστε τους τιποτένιους να ορίζουν το μυαλό και την ζωή μας…
Σαν λαός έχουμε γίνει το ζωντανό παράδειγμα πως «δεν φταίει πάντα ο φονιάς, αλλά κάποιες φορές φταίει και ο φονεμένος…».
Έχουμε, άραγε, αναρωτηθεί πόσο απέχουμε από το να μεταμορφωθούμε σε περιφερόμενους νεκροζώντανους;
Αν όχι, ίσως θα έπρεπε να το κάνουμε, ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή…
Βρισκόμαστε ήδη στο μεταίχμιο, στο οριακό εκείνο σημείο, που ακολουθεί η απόλυτη δυστυχία και η καταστροφή μας…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Ο Κωνσταντινος ειναι σωστοτατος Φιλονοη,αλλα ποτε θα βρουμε τον καταλληλο χρονο να αντιδρασουμε; Μηπως οταν πλεον θα ειναι πολυ αργα; Ειμαι αισιοδοξο ατομα, αλλα φοβαμαι πως αργισαμε πολυ να αντιδρασουμε. Ο Μαιος του 2010 ηταν μια μεγαλη ευκαιρια, τοτε που και οι τροικανοι περιμεναν αντιδραση του ελληνικου λαου, αλλα μας φοβησαν οι νεκροι. Ομως θα πρεπει να ξερουμε οτι τα αγαθα με κοπο αποκτωνται. Μετα τους δωσαμε την ευκαιρια να οργανωθουνε και με τις γνωστες προβοκατσιες μας αποσυντονισαν και τωρα τα πραγματα γινονται τραγικα δυσκολα. Παρολου που δεν χανω την αισιοδοξια μου, πιστευω πως θα περασουν πολλα χρονια για να αποκτησουμε ξανα την ανεξαρτησια μας. Αραγε μηπως την ειχαμε ποτε;
Εχω την πεποιθηση πως το κρατος στηθηκε στραβα 190 χρονια πριν και ακομα στραβα αρμενιζει, γιατι ετσι θελησαν τοτε οι μεγαλοι μας “συμμαχοι” τοποθετοντας στην ηγεσια Μαυροκορδατους, Κωλετηδες μεχρι τους σημερινους λοιμοκοντορους Ραγουσιδοπαπανδεοκαστανιδηδες και βαλε!!
Καποιοι σαν και σενα, σαν τον Κωνσταντινο, σαν και μερικες χιλιαδες ακομη θα την πληρωσουν την νυφη…. εως οτου βρεθουν αλλοι που θα αναψουν την σπιθα της λευτεριας για νεους αγωνες του ελληνικου εθνους που θα μας δωσουν την αληθινη ανεξαρτησιας μας.
Μακαρι να την αναζητησουν οι σημερινοι Ελληνες, αλλα φοβαμαι πως ειναι λιγο μεταλλαγμενοι. Αν ομως πεφτω εξω στις εκτιμησεις μου, τοτε παρολο το εξηντα μου χρονια, θα ειμαι και εγω μεσα στους αγωνες με ολες τις δυναμεις μου.
Συνεχιστε τον αγωνα σας απο τα δικα σας μετεριζια!!
Ἄγγελε, δὲν ἰσχυρίστηκα πὼς ἔχει ἄδικο ὁ Κωνσταντῖνος. Ἄλλως τε δὲν θὰ δημοσίευα ποτὲ κάποιο κείμενον μὲ τὸ ὁποῖο θὰ διαφωνοῦσα, (Ἐκτὸς ἐὰν θεωρήσω πὼς διαφωνῶ ἀπόλυτα. Τότε τὸ κάνω γιὰ νὰ καταδείξω τὰ σημεῖα διαφωνίας μου.)
Πᾶμε ὅμως στὸ ζητούμενον.
Ποῦ εἶδες ἐσύ τὴν ἀπαραίτητον ὁμοψυχία; Ποῦ εἶδες τὴν ἀπαραίτητον κοινή στάσι; Τὸν κοινό προβληματισμό; Τὴν ἀναγνώρισι τοῦ κοινοῦ προβλήματος;
Ἄλλος κατέβηκε γιατί ἔμεινε ἄνεργος. Ἄλλος γιατί τὸν ἔκλεψαν. Ἄλλος γιατί τοῦ γέμισαν τὴν Πατρίδα ΛΑΘΡΟεποίκους. Ἄλλος γιατί ἔτσι, τοῦ ἦλθε. Ἄλλος γιατί θέλει νὰ πάρῃ τὴν θέσι τῶν χαλίφηδων. Ἄλλος γιατί δὲν τόν διόρισαν. Ἄλλος γιατὶ τὸν ἀδίκησαν… Πόσοι κατέβηκαν; Κάθε ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς κι ἕνας διαφορετικὸς λόγος.
Ὑπῆρχε κάτι κοινό; Κάποια κοινή στόχευσις ὅλων αὐτῶν; (Πλὴν τῆς φυγῆς τῶν ἀδίκων. Ἀλλὰ κι αὐτὸ ἀσαφές.)
Ἐγὼ αὐτὰ ποὺ εἶδα ἦταν θυμός, ἀγανάκτησι, σφυρίγματα, μοῦτζες, βρισιές…..
Ἀλλὰ ποὐθενὰ δὲν εἶδα ὁμοψυχία, ταὐτισι, κοινόν δρόμο.
Αὐτὸ δὲν σημαίνει πὼς δὲν θὰ ὑπάρξῃ.
Ἀντιθέτως θὰ ἔλεγα!
Ἀλλὰ θὰ ὑπάρξῃ μόνον τότε ποὺ θὰ ἔχουμε ἀποβάλλει παντελῶς τοὺς καπελωτές, τοὺς καθοδηγητές καὶ ὅλους αὐτοὺς ποὺ μᾶς κάνουν νὰ γινόμαστε ὑπήκοοι.
Εἶμαι βεβαία, ὄχι αἰσιόδοξη, πὼς θὰ ἀλλάξουμε τά πάντα. Ἀλλὰ θὰ πρέπῃ νὰ τὸ κάνουμε ὅλοι κι ὄχι λίγοι. Καὶ πρὸς τοῦτο χρειαζόμαστε χρόνο γιὰ τὴν αὐτοσυνειδητοποίησι.
Το οτι ο Κωνσταντίνος είναι σωστότατος δεν ηταν παρατήρηση, αλλά απλή επιβεβαίωση φίλτατη, Φιλονόη.
Οσο για αυτά που αναφέρεις, περί μη ύπαρξης ομοψυχίας, κοινού στόχου κ.τ.λ. είμαι απόλυτα σύμφωνος μαζί σου.
Εκείνο, όμως που δεν καταλαβαίνω είναι η βεβαιότητα σου, οτι όλα θα αλλάξουν. Από ποιούς; Πότε; Γιατί όπως φαίνεται και στο κείμενο του Κων/νου χρειάζεται άμεση δράση και πλήρη ανατροπή του παρόντος σκηνικού τώρα πριν είναι πολύ αργά. Και συμφωνώ σ’ αυτό.
Ποιοι ή τι είναι εκείνο που θα εμπνεύσει ολους εμάς για να αποκτήσουμε ξαφνικά ομοψυχία, εθνικό παλμό, συλλογικότητα, αγάπη για την πατρίδα και θα μας οδηγήσει στο να απελευθερωθούμε από αυτόν τον νέο ζυγό.
Κάπου διάβασα πρόσφατα, ένα πολύ ωραίο. “Αν δεν βρείς κάτι στην ζωή σου για το οποίο πρέπει να πεθάνεις, τότε δεν αξίζεις να ζεις”.
Είναι δύσκολο, πιστεύω, οι σημερινοί μεταλλαγμένοι Ελληνες να βρούνε κάτι τι τόσο γρήγορα, που θα τους κάνει να πεθάνουν για την απόκτησή του. Για αυτό νομίζω πως θα περάσουν αρκετές δεκαετίες για να συμβεί αυτό. Και οχι κάποια χρόνια! Εύχομαι να διαψευστώ στις διαπιστώσεις μου αυτές, αλλά πολύ φοβάμαι πως όχι.
Ομως δεν θα πρέπει να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε από κάθε σκοπιά ο καθένας για να γίνουμε όσο γίνεται γρήγορα οι λίγοι πολλοί.
Επειδή διαβάζω αρκετά άρθρα στο διαδίκτυο και συζητάω με πολύ κόσμο, όλων των ηλικιών,το συμπέρασμά μου είναι ότι όλοι περιμένουν-μαζί τους κι εγώ-κάποιον,κάτι,κάπου,τώρα,στο μέλλον,ένα θαύμα βρε αδερφέ…
Τελικά το θαύμα είναι ότι κανείς δεν κάνει τίποτα,διότι όλοι περιμένουμε τον κάποιον,το κάτι,το κάπου,στο τώρα,στο μέλλον.
Η απάντηση σε όλα αυτά τα “θα” που ακούω και ακούτε,είναι να το αποφασίσει μία ομάδα έστω λίγων ανθρώπων,να το κοινοποιήσουν και είμαι σίγουρη ότι θα ακολουθήσουν στρατιές ανθρώπων με ομοψυχία και στόχο να φύγουν οι σάπιες ψυχές.
Άντε λοιπόν,τι περιμένεις εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές και ήδη έχεις μία ομάδα ανθρώπων ετοιμοπόλεμη?
Μην περιμένεις το θαύμα,κάντο εσύ.
Ἀκριβῶς Σοφία. Δὲν ὑπάρχουν μεσίαι ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον χρειάζεται εἶναι νὰ θέτωμεν τὸν νοῦ μας νὰ σκέπτεατι, τὰ χέρια μας νὰ ἐργάζονται, νὰ μὴ εἴμεθα ὁπαδοὶ κομμάτων ἀλλὰ ἁπλοὶ καὶ κατὰ περίστασιν ψηφοφόροι καί, τὸ σπουδαιότερονν νὰ εἴμεθα ὁπλῖται τῆς πατρίδος (ὁπλῖται βεβαίως ὄχι μόνον μὲ τὴν στενὴν .εννοιαν τοῦ ὁπλοφόρου) ἐφ’ ὅρου ζωῆς.
Καὶ κάτι ἄλλο βρὲ Σοφία, διότι ἔμπλεξες μὲ γλωσσαμύντορα. Κατανοῶ τὴν ἀπουσίαν τόνου καὶ πνεύματος εἰς τὸν λόγον σου διότι ἴσως νὰ μὴ ἐδιδάχθης, ἄν καὶ τοῦτο δὲν ἀποτελεῖ δικαιολογίαν. Ἀλλὰ βρὲ παιδί μου (συγγνώμην διὰ τὸ θάρρος) αὐτὴν τὴν ἀκαλαίσθητον λαβὴν τῆς γκλίτσας εἰς τὴν θέσιν τοῦ ἐρωτηματικοῦ τὶ τὴν θέλεις; ἀντὶ τοῦ ὡραίου καὶ καλαισθήτου σημείου τῆς ἑλληνικῆς γραφῆς; Καιρὸς νὰ ἀρχίσωμεν νὰ ἀποβαρβαρώμεθα.
Νικόλαε,ούτε να διάβαζες το μυαλό μου,ευτυχώς διδάχθηκα τα λατρεμένα πνεύματα και τόνους,αλλά δυστυχώς τα έχω ξεχάσει.Όμως,ευτυχώς ήμουν και είμαι ορθογράφος,διότι είμαι υπερήφανη για τη γλώσσα μου και την προσέχω.Όσο για το παλιοερωτηματικό,ζητώ την επιείκια όλων όσων το δουν,μου ξέφυγε και με νευρίασα για το λάθος μου.Όσο για τους μεσίες που αναφέρεις,σαφώς και δεν τους περιμένω,αντιθέτως,περιμένω ανθρώπους με ψυχή και αγάπη για την Ελλάδα μας,οι οποίοι θα μας κάνουν νόημα να πάμε.Περιμένω.
ΣΟΦΙΑ, αρκετοί κοινοποίησαν το σκοπό τους για εξέγερση και άλλα τοιαύτα (βλέπε Σπιθα, ΠΑ.Μ -Καζάκης, ΠΑ.ΜΕ κ.τ.λ.) αλλά φύλλο δεν κουνιέται. Αν διάβασες από την αρχή τις απόψεις μου θα πρέπει να κατανοήσεις οτι υπάρχει μια νοοτροπία πολλών ετών (190 και βάλε) που δεν αλλάζει έτσι εύκολα. Η μετάλλαξη του Ελληνα έχει πετύχει τέλεια και θα χρειαστούν πολλά χρόνια – με αλλαγή πλεύσης – να αλλάξει. Θα ήταν ευχής εργον να γίνει κανένα θαύμα, όπως αναφέρεις, αλλά δυστυχώς τα θαύματα μας τελείωσαν.
Λοιπόν δουλειά από εμάς και ισως κάποιοι απόγονοί μας να πετύχουν αυτό που εμείς επιθυμούμε τώρα. Η Φιλική Εταιρεία θα σου λέει κάτι φαντάζομαι.
Με αγωνιστικά και ελληνικά αισθήματα.
Άγγελε,όλα αυτά τα ΣΠΙΘΑ,ΣΠΑΘΑ,ΠΑΜΕ,ΠΟΥ ΠΑΜΕ κ.λπ πραγματικά δεν έχουν κουνήσει φύλλο.Αυτό δε μου λέει τίποτα και δε χάνω την ελπίδα μου ότι θα βρεθούν άνθρωποι μορφωμένοι και όχι παραμορφωμένοι να δημιουργήσουν την κατάλληλη ομάδα, η οποία θα κάνει τις κατάλληλες κινήσεις για να τελειώνουμε με το θέατρο του παραλόγου.
Επίσης,θα σου φέρω αντίρρηση για τη μετάλλαξη του Έλληνα.
Με τον πολύ κόσμο που συζητάω,όπως γράφω στο πρώτο σχόλιό μου,διαπιστώνω ευχάριστα ότι είναι Πατριώτες και έχουν μεγάλο βάρος στις ψυχές τους με την κατάσταση που βιώνουν.
Στο λόγο μου,περιμένουν όλοι τη ΘΡΥΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ!
Αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἔχεις ξεχάσει φιλτάτη Σοφία, ἰδοὺ, ἔχεις τὴν εὐκαιρίαν νὰ τὰ ξαναθυμηθῆς ἐὰν τὸ θελήσῃς. Διὰ νὰ σὲ διευκολύνω δὲ εἰς αὐτὸ τὸ ὁποῖον περιμένεις (καὶ περιμένουμε), τοῦ ἑαυτοῦ σου (μας) συμπεριλαμβανομένου σοῦ ἀφιερώνω μερικοὺς ἀπὸ τοὺς ἀθανάτους λόγους τοῦ Περικλέους Γιαννοπούλου -Χαιρέτη:
«ΕΛΛΗΝΑΔΕΣ. Μπακαλευόμενοι παντοῦ τῆς γῆς, ἄν δ ὲ ν ξ α ν α β ρ ε θ ε ῖ τ ε γ ρ ή γ ο ρ α σ ὲ ἀ ν ά λ ο γ ο ν ὑ ψ η λ ὴ μ ὲ τ ὴν Β υ ζ α ν τ ι ν ὴ Θέσι: ΕΙΣΘΕ ΧΑΜΕΝΟΙ. Δὲν εἶναι στὸ χέρι σας νὰ ἐκλέξετε τίποτα. Ἤ θὰ εἶσθε εἰς τὴν πρώτην Γραμμὴ τοῦ Πολιτισμοῦ μεταξὺ τῶν Π ρ ώ τ ω ν Π ρ ω τ α γ ω ν ι σ τ ῶ ν ἤ στὸν ΠΑΤΟ τῆς Οἰκουμένης καὶ ὁ κάθε Βούλγαρος θὰ καβαλικεύει τὸν Ἕλληνα γιὰ νὰ κάμῃ τὸν δρόμο του, σὰν γαϊδουράκι γιὰ περίπατο.
Μὴ μουγκρίζετε. Δ ι ὰ ν ὰ σ ω θ ε ῖ τ ε πρέπει νὰ ταπεινωθεῖτε μόνοι Σας νὰ ἀπογυμνωθεῖτε μόνοι Σας ἀπὸ ὅλες τὶς Ψ ε υ τ ι ὲ ς καὶ τὰ Φ ο ύ μ α ρ α καὶ νὰ ίδεῖτε ἀληθινὰ καὶ κατάβαθα τὰ τ ρ ι σ ε λ ε ε ι ν ά Σας ΧΑΛΙΑ καὶ τὴν ΚΑΤΑΝΤΙΑ τῆς Φυλῆς.
Ἀπὸ τῆς Πτώσεως τῆς Πόλεως, Μοιρολογᾶτε Ἐθνικῶς καὶ κάνετε τὶς δουλίτσες Σας περίφημα ἀτομικῶς• Ἀπὸ δὲ τῆς Ἐλευθερώσεως τῆς Ἑλλαδούλας, ἐφορτώσατε τὰ πάντα στὸ Χ ά ρ τ ι ν ο α ὐ τ ὸ Κ ο κ ο ρ ά κ ι καὶ πάλι κάνετε τὶς δουλίτσες Σας, δηλαδή:καὶ πάλι καὶ μόνο ΜΠΑΚΑΛΕΥΕΣΘΕ».
Καλησπέρα,το είδα και το στέλνω σε σας να το δημοσιεύσετε αν μπορείτε στην αρχική σελίδα.
Ευχαριστώ
Πως και γιατί η Eurogendfor μπορεί να μπει στην Ελλάδα
H Eurogendfor έχει στρατιωτική δομή (αν και παρουσιάζεται ως “αστυνομία”) και δεν έχει όρια στην δράση της…
Όντως υπάρχει πρόβλημα στην Ελλάδα και την Eurogendfor. Το ότι η ξένη αυτή αστυνομία βρίσκεται σε αποστολή στην Ελλάδα είναι μόνο η αρχή. Όπως ανέφερε ο Golem XIV στο άρθρο του, όλα είναι δυνατά λόγω της Συνθήκης της Λισσαβόνας. Άλλα υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα με αυτή τη συνθήκη: προβλέπει την θανατική ποινή σε περιπτώσεις ταραχών και εξεγέρσεων. Κοιτάξτε εδώ.
Μέχρι στιγμής, η στρατηγική τους μοιάζει να έχει μια λογική συνάφεια. Πρώτα φτιάχνουν τη νομοθεσία (τη συνθήκη, εν προκειμένω) που τους επιτρέπει να καταφέρονται εναντίον οποιωνδήποτε πολιτών της ΕΕ είναι δυσαρεστημένοι με τις πολιτικές της κυβέρνησής τους.
Μετά φτιάχνουν την ειδικά εκπαιδευμένη αστυνομία και στη συνέχεια δημιουργούν την κρίση.
Ο λαός φτωχαίνει όλο και περισσότερο, χάνει την ψυχραιμία του, πέφτει σε κατάθλιψη και εξοργίζεται.
Το επόμενο βήμα είναι να δημιουργήσουν ένα γενικό κύμα διαδηλώσεων που τελικά γίνεται κίνημα διαμαρτυρίας, και έτσι χτίζουν το φόντο των εξεγέρσεων που θα επακολουθήσουν.
Χρησιμοποιούν την στρατοχωροφυλακή της ΕΕ, διαλέγοντας στρατιώτες από μια χώρα και στέλλοντάς τους να υπηρετήσουν σε μια άλλη. Είναι γνωστό ότι για τα μέλη ενός σώματος στρατονομίας είναι δύσκολο να επιτίθενται εναντίον συμπατριωτών τους, γι αυτό και έχουν οργανώσει αυτές τις διασυνοριακές αποστολές.
Η Συνθήκη της Λισσαβόνας τους δίνει το δικαίωμα να εφαρμόζουν την θανατική ποινή σε ορισμένες περιπτώσεις, τις οποίες οι ίδιοι επινόησαν εσκεμμένα.
Ελέγχουν τα συμβατικά ΜΜΕ, με αποτέλεσμα να ελέγχουν το μεγάλο μέρος της ροής των πληροφοριών.
Τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες, όλες οι νομοθεσίες που ψηφίστηκαν τόσο σε μεμονωμένα κράτη-μέλη της ΕΕ όσο και στην ίδια την Ευρωβουλή τροποποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταβάλουν τον τρόπο σκέψης των πολιτών όσον αφορά τις αντιδράσεις τους σε περιορισμούς των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους.
Στόχοι αυτών των συστηματικών αλλαγών ήταν κυρίως:
Στόχος 1ος: Να απομονώσουν τους πολίτες τον έναν από τον άλλο και να τους εμπνεύσουν φόβο, έτσι ώστε να τους κυριεύσει το συναίσθημα της απογοήτευσης, της οργής ΚΑΙ… τελικά της απροθυμίας να γνωριστούν μεταξύ τους, να συμπορευθούν και να αγωνιστούν ειρηνικά, σύμφωνα με τα δικαιώματα που τους παρέχει το Σύνταγμα της χώρας τους, δηλαδή υπερασπίζοντας τα δικαιώματά τους μέσω διαδηλώσεων και άλλων μορφών πάλης ενάντια στο σύστημα των έμμισθων κρατικών λειτουργών, της εξαγορασμένης δικαιοσύνης, των τραπεζών κλπ.
Όταν, για παράδειγμα, μερικοί Ρουμάνοι πολίτες άσκησαν αγωγή εναντίον κάποιων τραπεζών, υπήρξε άμεση παρέμβαση του ΔΝΤ, το οποίο υπερασπίστηκε τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να πέσουν οι δικαστικές υποθέσεις στο κενό. Ο βασικός μηχανισμός του οποίου κάνουν χρήση είναι αυτός που εμφυτεύει σκέψεις στο μυαλό του πολίτη όπως: “Είναι μάταιος κόπος”. “Δεν πρόκειται να κερδίσεις”.
“Είμαστε υπερβολικά λίγοι”.
“Είναι αήττητοι”.
“Πρέπει να υπακούσουμε”.
Η εφαρμογή αυτού του μοντέλου σκέψης γίνεται εύκολα σαφής αν παρατηρήσει κανείς τις στατιστικές έρευνες που έγιναν μέσα στις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Εκεί θα δει κανείς ότι, σε ερωτήσεις όπως: “Πιστεύετε ότι εσείς (μόνος ή με τη βοήθεια άλλων) μπορείτε να κάνετε κάτι να αλλάξετε τη χώρα σας;” το ποσοστό που απάντησε καταφατικά μειώθηκε από 70-95% σε 10-15% σε όλες τις χώρες της ΕΕ μέσα στα τελευταία 20 χρόνια.
Οι πιο αμετάβλητες και “πεισματάρες” χώρες ήταν η Ιρλανδία, η Ελλάδα και η Βρετανία.
Γι αυτό άρχισαν με την Ελλάδα…
Στόχος 2ος: Να κάνουν τους πολίτες να συνηθίσουν στην ιδέα ότι η οικονομική ελίτ είναι νομικά άτρωτη και δεν ευθύνεται για τις ίδιες τις πράξεις της. Άρα οι πολίτες δεν θα πρέπει να ασκούν διώξεις εναντίον της.
Στόχος 3ος: Να κάνουν τους πολίτες να πιστέψουν ότι η απλή αποστολή γραπτών αιτήσεων προς την κυβέρνηση αρκεί ως τρόπος άσκησης των δικαιωμάτων τους και είναι ένας τρόπος εφαρμογής της Δημοκρατίας.
Με αυτό τον τρόπο ελπίζουν ότι οι πολίτες θα παραιτηθούν από άλλους τρόπους, που είναι και αναφαίρετα δικαιώματά τους: τα δημοψηφίσματα, τις πολιτικές πρωτοβουλίες, τις διαδικασίες ανάκλησης, τις αγωγές εναντίον ατόμων τα οποία ευθύνονται για την προώθηση διαφόρων νομοσχεδίων και μέτρων που έπληξαν με οποιονδήποτε τρόπο την εθνική κυριαρχία της χώρας τους και στάθηκαν εμπόδιο στην ευημερία και την άσκηση των δικαιωμάτων των πολιτών.
Από ψυχολογική άποψη, η προώθηση αυτών των πολιτικών οδηγεί τον λαό σε ένα πλαίσιο σκέψης, όπου το κύριο ζητούμενο είναι να τους αναγκάσουν να κάνουν σκέψεις όπως:
“Αυτοί έχουν την εξουσία”.
“Δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία”.
“Αφού δεν είμαστε ελεύθεροι και κυρίαρχοι, πρέπει να τους υπακούμε”.
Η ύπαρξη ενός τέτοιου περιβάλλοντος προϋποθέτει την μεταφορά εξουσίας από τον λαό σε μια πολιτική και οικονομική τάξη ολιγαρχών. Αυτή η μεταφορά εξουσίας έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.
Όπως έχουν τα πράγματα μέχρι στιγμής, τα Συντάγματα των χωρών-μελών της ΕΕ εξακολουθούν να επιτρέπουν τις συλλογικές και ατομικές δράσεις των πολιτών, πράγμα που σημαίνει ότι οι λαοί έχουν ακόμη περιθώριο να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, ΑΛΛΑ με την προϋπόθεση θα υπάρξει συνεννόηση μεταξύ τους για κοινή δράση.
Και αυτό το είδαμε ήδη στην πράξη, όταν σε κάποιες χώρες μερικοί “τρελοί” πολίτες είχαν την “τρελή” ιδέα να κινήσουν ομαδικές αγωγές εναντίον τραπεζών.
Είδαμε γονείς να αγωνίζονται στα δικαστήρια να κερδίσουν δίκες που οδήγησαν τελικά στην απόσυρση νομοσχεδίων που είχαν να κάνουν με τη δημόσια υγεία (βλέπε την περίπτωση ενός ζευγαριού στο Βέλγιο που ξεκίνησε αγώνα εναντίον του υποχρεωτικού εμβολιασμού των παιδιών, που είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας στο Βέλγιο).
Είδαμε τους “τρελούς” Ιρλανδούς να ψηφίζουν “όχι” στο πρώτο δημοψήφισμα για την επικύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας, πράγμα που υποχρέωσε τους ολιγάρχες της ΕΕ να καταβάλουν μεγάλα ποσά και προσπάθειες ώστε να εκφοβίσουν τελικά τον λαό της Ιρλανδίας αρκετά ώστε να πει “ναι” στο δεύτερο δημοψήφισμα.
Είδαμε κάποιους “τρελούς” κινηματογραφιστές, φοιτητές και μπλόγκερς να ξεκινούν εκστρατεία με το σύνθημα “Η αποπληρωμή του δημόσιου χρέος δεν είναι υπόθεση των ανυπεράσπιστων λαών”.
Τα παραδείγματα αυτά, και τα πλείστα άλλα, που δεν μου επιτρέπει η περίσταση να αναφέρω, αποδεικνύουν ότι οι πολίτες έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούνται, έχουν αρχίσει να ξυπνούν, να συνεννοούνται και να οργανώνονται σε ομάδες.
Έτσι εξηγείται η βιασύνη των κυβερνώντων να ψηφίζουν νόμους που καταστρατηγούν τα Συντάγματα και παραβιάζουν τα δικαιώματα των πολιτών.
Έτσι εξηγείται η αύξηση των βίαιων επεισοδίων στις πόλεις στις Ευρώπης και η διασυνοριακή δράση του σώματος της στρατοχωροφυλακής τους.
Πρέπει πάση θυσία να προλάβουν να εγκαθιδρύσουν το καθεστώς της ΕΕ προτού οι πολίτες κατορθώσουν να επαναδιεκδικήσουν την εξουσία που δικαιωματικά τους ανήκει.
Μέχρι στιγμής, η εφαρμογή του όλου σχεδίου είναι ακόμη πολύ “ευάλωτη”. Εάν οι λαοί ξυπνήσουν και συσπειρωθούν έγκαιρα, εάν τα ιστολόγια αναλάβουν τη δράση που απαιτείται ώστε να επιδράσουν ως καταλύτες στη διαδικασία, όλα είναι αναστρέψιμα. Ας μην ξεχνάμε ότι στην περίπτωση της Ιρλανδίας, όταν η ΕΕ προσπαθούσε να βρει τρόπους να μεταπείσει τους Ιρλανδούς να ψηφίσουν διαφορετικά τη δεύτερη φορά, αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί και να αλλάξει στρατηγική λόγω της “επικίνδυνης επίδρασης των ιστολογίων” -όπως την αποκαλούσαν οι ολιγάρχες- τα οποία δρούσαν ως καταλύτες στη δημιουργία κινημάτων στο διαδίκτυο, που αργότερα οδηγούσαν σε αγωγές και ανατροπές.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η ΕΕ μπήκε στον κόπο να κάνει ολόκληρη μελέτη σχετική με την επίδραση των ιστολογίων, η οποία δημοσιεύτηκε αμέσως μετά το πρώτο δημοψήφισμα στην Ιρλανδία, από το οποίο εξαρτιόταν η επικύρωση ή μη της Συνθήκης της Λισσαβόνας. —
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/11/eurogendfor.html#ixzz1cV4FXXq8
Κατ’ ἀρχὰς εὐχαριστοῦμε πολύ.
Εἴχαμε δημοσιεύσει κάτι ἀνάλογον Σοφία ἐδῶ: http://filonohpontou.com/2011/10/14/mpampoulas/
Ἐμέναν ὅμως ἄλλο μὲ προβληματίζει πλέον.
Πιστεύω πὼς αὐτοὶ ἔφθασαν ἔως ἐδῶ γιὰ ἄλλους λόγους.
Λόγους τοὺς ὁποίους θὰ ἀνακαλύψουμε στὸ μέλλον.
Πάντως, γιὰ νὰ μὴν σὲ ἀποπροσανατολίζω, ῥίξε μίαν ματιὰ στὰ ὅσα οἱ γείτονες ἐποφθαλμιοῦν καὶ στὸ ποιοί ἔχουν ἀναλάβει τὴν προάσπισι τῶν δικῶν μας συμφερόντων. Ἴσως σοῦ ἔδοσα μίαν κατεύθυνσι.