Πρὸ μερικῶν μηνῶν (Αὔγουστος ἦταν) ἄκουγα κάτι γείτονες νὰ συζητοῦν (φωνασκώντες) γιὰ τὶς ἐπερχόμενες ἐκλογὲς τοῦ Σεπτεμβρίου.
Ἔλεγε ὁ πάτερ-φαμίλιας σὲ κάποιον στὸ τηλέφωνο: «Ἐγὼ τὸν ἐμπιστεύομαι τὸν τσίπρα. Θὰ τοῦ δόσω μίαν εὐκαιρία ἀκόμη».
Ἔτσι πίστευε, ἔτσι ἔλεγε κι ἔτσι, μαζὺ μὲ μερικὲς ἀκόμη χιλιάδες ἀπελπισμένων καὶ λοβοτομημένων καὶ ἀπολύτως ἐλεγχομένων ψηφοφόρων, μᾶς ἔφεραν στὸ ἐδῶ καὶ τώρα…
(Δὲν ἐξαιρῶ τοὺς φανατικοὺς καὶ πορωμένους ψηφοφόρους κάθε κόμματος σὲ αὐτὴν τὴν διαπίστωσιν!!!)

Ὅλη τους ἡ οἰκογένεια μέσα στὴν τρελλὴ χαρὰ ποὺ ἐστήριζαν τΣΥΡΙΖΑ.
Καὶ νὰ ἀπὸ ἐδῶ οἱ προπαγάνδες… Καὶ νὰ ἀπὸ ἐκεῖ οἱ προσβολές, κατὰ ὅσων δὲν συμφωνοῦσαν… Καὶ νὰ παρὰ πέρα οἱ ὕβρεις, τὰ κουτσομπολιά, οἱ ἀπειλές… Ἀπὸ ἐμπρός, στὴν βιτρίνα τους, καθῶς πρέπει κυρίες καὶ κύριοι, μὲ καλλιέργεια, μὲ κοινωνικὰ πρόσωπα, μὲ πτυχία, μὲ ἐπιχειρήσεις  κι ἀπὸ πίσω, στὰ ἐνδότερα, ἕνα μάτσο (κυριολεκτικῶς) βρωμεροὶ ἀλῆτες, ποὺ ὀνειρεύονταν ΟΥΛΕΝ καὶ ξερονήσια καὶ θανατώσεις μὲ βασανιστήρια γιὰ τοὺς φερομένους ὡς «ἰδεολογικούς» τους ἀντιπάλους.
Ἐχθρός τους δὲν ἦταν ὁ ἀντιπολιτευόμενος πολιτευτὴς ἀλλὰ ὁ ψηφοφόρος του. Δῆλα δὴ ὁ συγγενής, ὁ γείτονας, ὁ συνάδελφος…
Ἡ λέξις κρεμάλα σὲ κάθε δέκα προτάσεις. Ὄχι φυσικὰ διότι κάποιος, ἀπὸ ὅσους ἔπιαναν στὸ στόμα του, εἶχε διαπράξη πραγματικὴ ἐθνομειοδοσία, (λέξις ποὺ δὲν ἀφῳροῦσε σὲ αὐτούς, ἐφ΄ ὅσον πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ τὰ πάντα ἦταν τὸ κόμμα) ἀλλὰ διότι ἁπλῶς κάποιος δὲν …συμφωνοῦσε μὲ τὶς γραμμὲς τοῦ soro-ΣΥΡΙΖΑ τους ἤ ἀπεκάλυπτε τὶς βρωμιὲς τῶν ἰνδαλμάτων τους!!!
Ἐπίπεδον πατσαβούρας ποὺ ἔκρυβαν τὴν μικρότητά τους, τὴν  κακία τους, τὴν κουτοπονηριά τους, τὴν βρωμιὰ τῶν (πίσω ἀπὸ τὶς βιτρίνες) ἀντιλήψεών τους καὶ τὸν μισανθρωπισμό τους κάτω ἀπὸ (βιτρίνες) ἰδεολογήματα, δίχως πραγματικὲς καὶ λογικὲς βάσεις.
Καὶ φυσικὰ εὐκόλως, μὲ στοιχειώδη ἀποδεικτικὰ ἐπιχειρήματα, ἀποδομούμενες ὅλων τῶν εἰδῶν οἱ κραυγές τους.
Στὴν πραγματικότητα, ἐὰν κάποιος γιὰ λίγα λεπτὰ τῆς ὥρας, σὲ τυχαῖα χρονικὰ διαστήματα, παρακολουθοῦσε, ἄθελά του συνήθως, τὰ ὅσο συνέβαιναν μὲ αὐτὴν τὴνοἰκογένεια, πολὺ σύντομα θὰ ἔνοιωθε ντροπὴ γιὰ τὸ ἀνθρώπινο εἶδος.

Πανευτυχεῖς. Βρῆκαν ἰδεολογικὸ λιμάνι… λέει!!!
Κι ἐμεῖς, ποὺ δίχως τὴν θέλησίν μας, τοὺς ἀκούγαμε νυχθημερὸν νὰ παπαγαλίζουν ἀερολογίες, κοτσανολογίες, ἀμπελοφιλοσοφίες κραυγάζοντας, τοὺς κυττούσαμε μὲ θλίψι, πίκρα, ἀηδία… Πῶς κατάφερνε καί φώλιαζε τόση βλακεία καί τόσος φανατισμός καί τόση κακία μέσα σέ ἕνα σπιτικό;
Καί ἦσαν οἱ μόνοι;
Στρατιὲς ὁλόκληρες φανατικῶν κατέκλυσαν τὴν χώρα, ὑπὸ τὴν πορτοκαλὶ σημαία τοῦ Soros, μὲ τὸ ὄνομα τΣΥΡΙΖΑ κι ΑΝΕΛ τώρα, ἐχθὲς ΝουΔουλάρα, πρὸ χθὲς μΠατΣοΚ, αὔριο ΛΑΕ, παραμεθαύριο χρυσῆ αὐγή… Ὅ,τι νἄναι κάθε φορὰ καὶ ὅσοι διαφωνοῦν στὴν πυρά…

Αὔγουστος μῆνας, παράθυρα ἀνοικτά, ὁ κόσμος στοὺς ἐξῶστες καὶ οἱ φανατικοὶ σὲ παροξυσμό…
Τὰ συσσίτια, ἐκείνην τὴν ὥρα, δὲν ἀφῳροῦσαν σὲ αὐτούς!!!
Ἀριστερά, γιὰ τὴν ὥρα, νὰ εἶναι κι ἄς εἶναι σκατά…
Αὐτὸ τὸ ἐπίπεδον γιὰ κάθε φανατικὸ καὶ πορωμένο ψηφοφόρο, ποὺ πρῶτα κι ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα, διὰ τὸ προσωπικόν του βόλεμα, τοποθετεῖ τὸ κόμμα καὶ τοὺς μηχανισμούς του…
…καὶ ἴσως, στὸ βάθος βάθος τοῦ ἀνυπάρκτου μυαλοῦ του, μία θεσοῦλα, γιὰ νὰ κυττᾶ τοὺς ἄλλους, τοὺς …«ἐχθρούς» καὶ νὰ καπνίζῃ μακάριος τὴν πουράκλα του ἤ τὴν πίπα του.

Ἡ ἐν λόγῳ οἰκογένεια φυσικὰ γιὰ χρόνια στήριζε ἀνδρέα καὶ τὴν λοιπὴ συμμορία του, μὰ κατὰ βάθος ἦταν ἀριστερῶν πεποιθήσεων, θέσεων (γιὰ τοὺς ἄλλους) καὶ ἰδεοληψιῶν. Δὲν ἔχει σημασία ποὺ συμπεριεφέροντο καπιταλιστικὰ καὶ ἀκόμη καὶ σήμερα, ποὺ ὅλα τὸ ἀντίθετον καταμαρτυροῦν, ἐλπίζουν σὲ ἐπαναφορὰ τῆς οἰκονομίας σὲ πρὸ μνημονίων ἐπίπεδα. Ἀριστερὰ νὰ εἶναι, κατ’ ὄνομα, ἀλλὰ ὁ κομμουνισμὸς νὰ ἀφορᾶ στοὺς ἄλλους, ὄχι σὲ αὐτούς.
Μία περίεργη ἰδεοληψία, ἀποτέλεσμα μαγειρέματος παπαρολογιῶν καὶ εὐχολογίων. Θεωρίες ἄνευ οὐσίας, ἐνδεδυμένες μὲ ἐλπίδες ποὺ οὐδέποτε χωροῦσε μέσα τους ἡ κοινὴ λογική.

Τὸ ἐὰν ἦσαν, ἤ ὄχι, βολεμένοι τὸ ἀγνοῶ καὶ δὲν μὲ ἀφορᾶ.
Αὐτὸ ποὺ συνειδητοποιῶ, χρόνια μετά, εἶναι πὼς τότε ἤθελαν ἀνδρέα καὶ ὅσοι διαφωνοῦσαν αὐτομάτως μετετρέποντο σὲ ἐχθρούς τους. Ἦσαν φασίστες οἱ μὴ συμφωνοῦντες…
Ἀδιακρίτως καὶ καθολικῶς… (Θεῖος μου, πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν, ἐδέχθη ἰσχυρὰ ἐπίθεσιν, στὰ ὅρια ἀπειλῆς τῆς ζωῆς του, ὄχι διότι διεφώνησε μὲ τὸν πάτερ-φαμίλια, ἀλλὰ διότι, μέσα στὸ ΔΙΚΟ ΜΑΣ σπίτι, ἐδήλωσε ὁ ἀνθρωπάκος …πατριώτης. Πατριώτης, γιὰ τὸ λεξιλόγιον τοῦ παπαρογείτονός μου σημαίνει φασίστας. Εἶναι ἀπερίγραπτον τὸ τὶ ἐπηκολούθησε.)
Ἄρα διέθεταν ἀπὸ τότε τὸ …παπικὸν ἀλάθητον, ἀλλὰ ἐμεῖς, οἱ ἄσχετοι, δὲν τὸ ἀναγνωρίζαμε καὶ δὲν τὸ σεβόμασταν.
Ἀσεβεῖς γάρ…

Ἀπὸ τότε καὶ μετὰ κύλησαν χρόνια γιὰ νὰ φθάσουμε σήμερα στὸ ἀλεξέι.
Τὸ ἀλεξέι ποὺ ἐν μέσῳ θέρους μᾶς ἔφερε τὸ σκληρότερον μνημόνιον τῆς τελευταίας ἑκατονταετίας.
Παρ΄ ὅλα αὐτὰ ὁ  γείτονας πάτερ-φαμίλιας, ὅπως καὶ χιλιάδες ἄλλοι σὰν τὰ μοῦτρα του, ἔκαναν προεκλογικὸ ἀγῶνα γιὰ νὰ τὴν …φᾶμε ἀκόμη μία φορά, διότι δὲν ἦσαν, κατ’ αὐτόν, ἀρκετὲς οἱ εὐκαιρίες ποὺ εἶχε ἡ «πρώτη φορὰ ἀριστερά», πρὸ κειμένου νὰ μᾶς …«πηδήξουν» καλλιτεχνικοραστιστερίστικα, παρέα μὲ τὸ μοσχαναθρεμμένο τὸ καμμένο!!!

Τώρα, ὅλη αὐτὴ ἡ στρατιὰ τῶν ἀποτυχημένων ψηφοφόρων, κλαίει καὶ κτυπιέται… Μαζύ της κι ὁ γηραιός μου γείτων…
Μόλις συνειδητοποίησε κι αὐτός, ὁ ἀρχιπαπάρας, πὼς αὐτὰ ποὺ ὑπεγράφησαν τὸ καλοκαίρι ἰσχύουν ΚΑΙ γιὰ αὐτόν, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ παιδιά του, ὅπως καὶ γιὰ τὰ ἐγγόνια του.
Δὲν ἔχασε τὸ …παπικὸν ἀλάθητον ὅμως!!! Ἀκόμη τὸ διατηρεῖ κι ἄς ἔχῃ πέσει ἔξω σὲ κάθε του ἐπιλογή, ψῆφο, προτίμησιν.
Κι ἐννοεῖται πὼς οἱ διαφωνοῦντες μαζύ του, καθὼς καὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του, ἐξακολουθοῦν νὰ εἶναι φασίστες, ἀντιδημοκράτες, ὑπάνθρωποι…
(Καλὴν ὥρα ἐγώ, γιὰ παράδειγμα…!!!)
Ὅμως, εὐκαιρίας δοθείσης, κυκλοφορεῖ ἔνθεν κακεῖθεν, παρέα μὲ τὰ παιδιά του, γιὰ νὰ προπαγανδίσῃ ἀπεργιακὲς κινητοποιήσεις κατὰ τῆς τΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛΙκῆς συμμορίας.
Ἀριστερὸς μέν, ἀλάθητον παπικὸν ἐπίσης, ἀντιφρονῶν δέ.
Ποῦ ἀλλοῦ τόση παράνοια;

Τὴν αὐτὴν περίοδο, Αὔγουστο μῆνα, ἡ θυγάτηρ οἰκογενειακῆς φίλης ἀξίωσε ἀπὸ τὴν μητέρα της νὰ ψηφίσῃ τΣΥΡΙΖΑ.
Ἡ μητέρα ἠρνήθη τὴν ἐμπλοκὴ τῆς θυγατρός της στὰ προσωπικά της δεδομένα κι ἀπὸ τότε ἡ θυγάτηρ, ἡ …δημοκράτισσα κι ἀριστερίζουσα καὶ προοδευτική, πέταξε τὴν γηραιὰ κυρία ἀπὸ τὴν ζωή της, ἀπηγορεύοντάς της ἀκόμη καὶ τὰ ἐγγόνια της νὰ ξανα-συναντήσῃ. (Πόσοι μῆνες εἴπαμε πέρασαν; Ἔ, τόσους μῆνες ἰσχύει ἡ «ἐντολὴ ἀκυρώσεως τῆς ἰδιότητος τῆς γιαγιᾶς»!!!)
Ἦταν τὸ τίμημα τῆς προσωπικῆς ἐπιλογῆς καὶ  τῆς αὐτονοήτου προασπίσεως τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα... Ὁ δημοκρατισμὸς καὶ ὁ φασισμός, τὴν σήμερον, εἶναι τόσο …σχετικὰ μεταξύ τους, ποὺ ἀλληλοκαλύπτονται καὶ σπεύδουν νὰ ἀλληλοκατασπαραχθοῦν!!! Γιὰ τόλμα νὰ πῇς πὼς διαφωνεῖς…
Ἀπὸ φασίστας ἔως …πτῶμα θὰ καταλήξης.
Ἀφῆστε ποὺ κι ἐδῶ τὸ γνωστό μας …παπικὸν ἀλάθητον ὑπερισχύει τῆς κοινῆς λογικῆς καὶ τοῦ δικαιώματος τῆς αὐτοδιαθέσεως!!!

Σήμερα ἡ ἐν λόγῳ πανηλιθία θυγάτηρ, τῆς οἰκογενειακῆς φίλης, προσπαθεῖ νὰ κινητοποιήσῃ κόσμο νὰ ἀπεργήσῃ, νὰ ἀντισταθῇ, νὰ ἐνεργοποιηθῇ τέλος πάντων, γιὰ νὰ μὴν περάσῃ τὸ νέο, ἀπολύτως γενοκτονικό, ἰδίως γιὰ αὐτήν, ἀσφαλιστικό. Ἀλλὰ παραμένει πανευτυχὴς τΣΥΡΙΖΑία, διατηρώντας πάντα τὸ  …παπικόν της ἀλάθητον, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἡ μητέρα της εἶναι …φασιστικὸ ἀπολίθωμα, παραμένει ἀποκομμένη ἀπὸ τὴν οἰκογένειά της καὶ διασύρεται, ἀπὸ τὴν …ἀλάθητη θυγατέρα της στὸ οἰκογενειακό της καὶ στὸ φιλικό της περιβάλλον!!!
Κι ἐὰν κάποιος ἀρνηθῆ νὰ συμπράξῃ, νὰ συμφωνήσῃ, νὰ συνεργασθῇ μαζύ της, ἐπίσης, γιὰ ἀκόμη μία φορά, περνᾶ σὲ ἐχθρικό, κατ’ αὐτήν, στρατόπεδον, εἶναι φασίστας, ἀνεγκέφαλος, ὑπάνθρωπος, εἶδος πρὸς ἐξαφάνισιν, ἐχθρὸς τῆς κοινωνίας κι ἄλλα τέτοια κουλά, σὰν τὴν …ἀντίληψιν τῆς μανδᾶμ-θυγατρός-προοδευτιΚΟΥΛΑΣ*!!!

Τὰ δύο αὐτά, πραγματικὰ παραδείγματα-περιστατικά, ἀπὸ τὴν καθημερινότητά μου, ποὺ σὲ ἀμέτρητες ἄλλες ἐκδοχὲς ἐπαναλαμβάνονται ὁπουδήποτε στὸ ἑλλαδοκαφριστὰν τοῦ σήμερα, ἔρχονται, γιὰ μίαν ἀκόμη φορά, νὰ ἐπιβεβαιώσουν πὼς εἶναι θαυμασία εὐκαιρία, γιὰ ἐμᾶς, ὡς κοινωνία, τὴν ὥρα ποὺ …«ἀπολαμβάνουμε», μὲ ὅλες μας τὶς αἰσθήσεις, τὴν «Α’ καὶ Β φορὰ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ἀριστερά» τῶν πρώην μΠατΣοΚων ποὺ μετηλλάχθησαν σὲ τΣΥΡΙΖΑ καὶ τῶν παρ’ ὁλίγων -καμμενο-Μπατριωτῶν, νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς αὐτὴ ἡ πλευρὰ τῆς κοινωνίας μας, ἡ διχαστική, ἡ ὠχαδελφιστική, ἡ κατὰ τόπους πολὺ βολεμένη, μὲ τὰ μισάνθρωπα συναισθήματα, μὲ τὴν ἀπουσία κοινῆς λογικῆς, μὲ τὴν εὐκολία τῆς μετακινήσεώς της σὲ κομματικὰ στρατόπεδα, πάντα-ἀνθελληνικά, μὲ τὴν προχειρότητα τῆς ψήφου της, μὲ τὸ μῖσος της γιὰ τὴν ποιότητα καὶ μὲ τὸν μιμητισμὸ τῆς ποταπότητος, πρέπει ἐπὶ τέλους νὰ σταματήσῃ νὰ ἀσκῇ κάθε εἴδους ἐξουσίας ἐπάνω στὰ ὑπόλοιπα τμήματα τῆς κοινωνίας μας.
Πρέπει νὰ καταστραφῇ. Νὰ τελειώνουμε μὲ αὐτὴν τὴν πλευρά μας, ποὺ ἴσως νὰ κουβαλοῦμε ὅλοι μέσα μας, καὶ νὰ ἀναζητήσουμε τρόπους ἀλλαγῆς νοοτροπίας καὶ ὀπτικῆς.
Βαλτώσαμε… Ἀνάγκη πλέον ἡ ἀναζήτησις δρόμων πραγματικῆς ἀνόδου ἠθικῆς καὶ (οὐσιαστικά) πολιτικῆς καὶ πολιτισμικῆς!
Ἀνάγκη πλέον νὰ γίνῃ ὁ Ἄνθρωπος καὶ τὰ ἔργα του τὸ ἐπίκεντρον τοῦ κόσμου μας καὶ νὰ πεθάνῃ ὑπ-ἄνθρωπος, παρέα μὲ τὶς βρωμιές του.
Εἶτε αὐτὸς εἶναι γύρω μας εἶτε μέσα μας.

Τώρα πιά, θέλουμε δὲν θέλουμε, μᾶς ἀρέσει δὲν μᾶς ἀρέσει, αὐτὸ τὸ τμῆμα τῆς κοινωνίας μας, ποὺ διαρκῶς ἐξαπλώνεται, στὴν πραγματικότητα ἀπογυμνώνει τὴν ἐσωτερική μας βρωμιά, τὴν ἐκθέτει στὸ φῶς καὶ τὴν ἀποδομεῖ. Οἱ μάσκες πέφτουν, τὰ σούργελα, ἄν καὶ φαινομενικῶς ὑπερισχύουν, ἐν τούτοις φαντάζουν διαρκῶς καὶ πιὸ γελοῖα στὰ μάτια μας καὶ ὁλοένα ἀπομειώνονται σὲ βαρύτητα καὶ ἀξία, μὲ ἀποτέλεσμα σιγὰ σιγὰ νὰ ὀδηγούμεθα ἐκεῖ ποὺ δὲν ἔχει …παρὰ πέρα!!!
Ὅπου κι ἐὰν ἀγγίξουμε, στὸν δημόσιο καὶ ἰδιωτικὸ βίο τῆς χώρας, σπυριὰ γεμάτα πῦον, ποὺ σπάζουν καὶ πλημμυρίζουν τὰ πάντα γύρω τους μὲ μπόχα καὶ δυσωδία. Καὶ πίσω ἀπὸ αὐτὰ τὰ σπυριὰ στρατιὲς πανηλιθίων, φανατικῶν, πρακτόρων, πληρωμένων, καθαρμάτων, ὑπανθρώπων ποὺ ἐνδιαφέρονται μόνον γιὰ τὰ μικρά τους, προσωπικὰ βολέματα.
Καὶ εἶναι πλέον θέμα στιγμῆς, κακῆς γιὰ αὐτοὺς σίγουρα, νὰ αὐτοκατασπαραχθοῦν, μὴν ἔχοντας ἄλλες σάρκες (δικές μας) νὰ κατασπαράξουν.
Κι ἐὰν ἐξαιρέσουμε (μὲ ὅποιο κόστος συναισθηματικό) τὴν καταστροφὴ τῆς χώρας, ποὺ σαφῶς ἀκόμη πονᾶ πολὺ κάποιους, κατὰ βάθος ἔχω ἀρχίσει καὶ πιστεύω πὼς μόνον ἡ ὁλοσχερὴς καταστροφὴ θὰ μηδενίση τὰ πάντα καὶ θὰ ἀκυρώση τὰ «παπικὰ ἀλάθητα», ποὺ τόσες δεκαετίες μᾶς ἐπιβάλλονται, ἐτσι-θελικά, μᾶς βρωμίζουν, μᾶς κομματιάζουν, μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τοὺς στόχους μας, μᾶς ἀποδιοργανώνουν, μᾶς δηλητηριάζουν καὶ μᾶς σκοτώνουν.
Καὶ μαζὺ μὲ αὐτὰ καὶ ὅλα τὰ ἀνεγκέφαλα φερέφωνα τῶν ἀκολούθων ψηφοφόρων τους-παπαγάλων, ποὺ λειτουργοῦν ὡς πραγματικοί μας δυνάστες.
 
Εἶναι ἡ μεγάλη μας εὐκαιρία νὰ συνειδητοποιήσουμε, γιὰ πρώτη φορὰ στὴν σύγχρονη ἱστορία μας, τὴν παραμυθολογία τοῦ «δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος»,  τὴν πλαστότητα τῶν «δημοκρατικῶν κυβερνήσεών» μας, τὴν βλακεία τῶν ψηφοφόρων τους μὲ τὸ …παπικὸ ἀλάθητο, τὴν ἀκόμη μεγαλυτέρα συμφορὰ τῆς ἐπιπτώσεως τῶν ἐπιλογῶν τους, μὰ πρῶτα κι ἐπάνω ἀπ’ ὅλα τὰ πραγματικά μας δικαιώματα καὶ τὸ πῶς αὐτὰ καταπατῶνται στὸν βωμὸ τῶν «ἐπενδύσεων» καὶ τῶν «γραμμῶν» ποὺ δίδονται ἀπὸ ἀλλότρια κέντρα ἐξουσίας καὶ στηρίζονται ἀπὸ στρατιὲς λοβοτομημένων ψηφοφόρων.
Διότι κάθε φορὰ ποὺ ἕνα κόμμα προβάλλεται ὡς «ἐθνοσωτήριο» οἱ ἐπιπτώσεις αὐτῆς τῆς ἐθνοσωτηρίας ἁλυσοδένουν μερικὲς ἀκόμη γενεὲς (ἰσοβίως!!!).
Κι ἐπεὶ δὴ στὸ σύμπαν τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο πράγματα ποὺ εἶναι ἀπέραντο εἶναι ἡ βλακεία, ἄς ἀρχίσουμε, σιγὰ σιγά, νὰ συνειδητοποιοῦμε πὼς εἴμαστε θύματα τῆς δικῆς μας καὶ μόνον βλακείας.
Μίας βλακείας ποὺ γίνεται εὔκολα χειραγωγήσιμη καὶ κατευθύνεται κατὰ πῶς ἄλλους βολεύει καὶ κατὰ πῶς ἐμᾶς, τοὺς ἐκφραστές της, ἐξολοθρεύει.

Ἡ εὐκαρία μας εἶναι ἐδῶ.
Δὲν μᾶς ἀρέσει αὐτὸ ποὺ συμβαίνει κι ἄς προσπαθοῦν κάποιοι, πραγματικοὶ μονόφθαλμοι, μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια, νὰ παραμείνουμε σὲ αὐτὴν τὴν ἀηδιαστικὴ κατάστασιν τῆς μικρότητος καὶ τῆς μετριότητος, ἐφ΄ ὅσον γνωρίζουν πὼς στοὺς τυφλοὺς ὁ μονόφθαλμος βασιλεύει.
Ἄς ἀρχίσουμε, ἐπὶ τέλους, νὰ ἀνακτοῦμε τὴν ὄρασίν μας, μὲ ὅποιο κόστος, ἐὰν θέλουμε, διὰ παντός, νὰ τελειώνουμε μὲ τὴν πλέμπα, τοὺς δοσιλόγους καὶ τὰ καθάρματα.
Κι ὅλο αὐτό, ποὺ φαντάζει νὰ εἶναι τὸ τέλος, στὴν πραγματικότητα εἶναι ἡ ἀρχή.
Διότι κάθε γέννα πραγματοποιεῖται μέσα ἀπὸ τὸ αἷμα.
Ὅμως γιὰ νὰ ὑπάρξῃ ἡ γέννα καὶ νὰ βιώσουμε τὰ ἀποτελέσματά της, πρέπει νὰ ἀποκοποῦμε, διὰ παντός, ἀπὸ τὰ στημένα παιχνίδια τῶν ἀνικάνων κι ἀποτυχημένων ψηφοφόρων.
Τὰ παρὰ φύσιν ὑβρίδια ὁλοκληρώνουν τὸν κύκλο τους…
…κι ἐμεῖς ἐπιλέγουμε ἐὰν θὰ παραμείνουμε ἐγκλωβισμένοι σὲ ἕναν κύκλο ποὺ κλείνει ἤ ἐὰν θὰ μεταπηδήσουμε σὲ ἕναν ἄλλον, ποὺ μόλις ἀνοίγει.

Φιλονόη

Σημείωσις

Ἀφορμὴ γιὰ τὸ σημερινὸ σημείωμα ἦταν τὸ ἀσφαλιστικό, γιὰ τὸ ὁποῖον οἱ δύο πανηλίθιοι, ποὺ σᾶς προανέφερα, οἱ ὁποῖοι ἐξακολουθοῦν νὰ ἔχουν δικαίωμα ψήφου, μαζὺ μὲ τὶς οἰκογένειές τους-παπαγάλους τους,  ξεκίνησαν ἀγῶνα ἀκυρώσεώς του.
Ἀπὸ μία ὀπτική, ἐὰν δοῦμε τὰ γεγονότα ἐν τελῶς ψυχρά, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε πὼς ἡ πραγματικὴ τιμωρία, ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνεγκεφάλων (οἱουδήποτε κομματικοῦ προσανατολισμοῦ) τώρα ἔρχεται. Δυστυχῶς ὅμως ἡ δική τους τιμωρία περιλαμβάνει καὶ τὴν τιμωρία αὐτῶν ποὺ δὲν συμμετεῖχαν καὶ δὲν στήριξαν ὅλα αὐτὰ τὰ ἐκτρώματα-κυβερνήσεις.
Δυστυχῶς ἡ τιμωρία τῶν …ξερῶν, ποὺ οὔτε ἤ ἄλλως καίγονται, περιλαμβάνει καὶ τὴν τιμωρία τῶν …χλωρῶν, ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ καοῦν. Κι αὐτὸ εἶναι πολὺ σκληρὸ γιὰ ὅλους μας.
Μετέχοντες ἤ μή.

Ἐν τούτοις, ἐφ΄ ὅσον κάποιος ἐπιλέγῃ νὰ παραμείνῃ σὲ αὐτὴν τὴν δημοκρατικὴ χώρα, μὲ τὴν κομμουνιστική της κυβέρνησιν καὶ τοὺς ἑκατομμυριούχους κυβερνῶντες, γνωρίζει ταὐτοχρόνως πὼς θὰ συμπαρασυρθῆ στὴν πορεία τῶν ὑπολοίπων.
Ἤ θὰ μείνη ἐδῶ, σκλάβος τῶν …δημοκρατικῶν κομμουνιστικῶν διαδικασιῶν ἤ θὰ μεταναστεύση.
Ἐὰν μεταναστεύσῃ τὸ θέμα κλείνει.
Ἐὰν ὄχι, πληρώνει τὰ λάθη τῶν δικῶν του ἐπιλογῶν τῆς παραμονῆς.

Σήμερα λοιπὸν καλούμεθα νὰ ἀντιμετωπίσουμε ἕνα ἀσφαλιστικὸ νομομαγείρεμα, ποὺ κατ’ ἐντολὴν τῶν τοκογλύφων, μᾶς ἐπιβάλλει τὸ κατρουγκαλέν. Ἕνα ἀσφαλιστικὸ ποὺ θὰ ἐξαλείψη κάθε ἐπιχειρηματικότητα ἀπὸ τὴν χώρα, βουλιάζοντας τοὺς πάντες στὴν πείνα καὶ  τὴν ἀνέχεια καὶ ὑποχρεώνοντάς τους νὰ ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὰ «φιλανθρωπικὰ αἰσθήματα» τῶν ἐγκεφάλων, ποὺ σήμερα ἐλέγχουν τὸν πλανήτη, γενοκτονώντας τοὺς πάντες ἀδιακρίτως.
Καὶ ἤ θὰ ἀντιδράσουμε ἤ δὲν θὰ ἀντιδράσουμε.
Ἤ θὰ συμπαραταχθοῦμε μὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν τὰ κατρουγκάλεια νομομαγειρέματα ἤ δὲν θὰ συμπαραταχθοῦμε.
Ἥ θὰ παρατήσουμε μόνους τους ὅλους αὐτούς, ποὺ ἔως πρὸ μερικῶν μηνῶν μᾶς ἐξεβίαζαν, ἤ δὲν θὰ τοὺς παρατήσουμε.

Τί λέτε;
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τὸ ἀσφαλιστικὸ θὰ περάση.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς θὰ τὴν …«φᾶμε» ὅλοι μας.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τὸ πρόγραμμα τῶν τοκογλύφων, μὲ τὴν ἀμέριστη ὑποστήριξιν τῶν ἠλιθίων, προχωρᾶ ταχύτατα.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τὸ πρόβλημα ΔΕΝ εἶναι (μόνον) τὸ ἀσφαλιστικό.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν θὰ μᾶς τελειώσουν, ξαφνικά, οἱ ἠλίθιοι…
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἕνας ἠλίθιος οὐδέποτε θὰ ἀποδεχθῆ τὴν ἠλιθιότητά του.
…μήπως εἶναι πιά καιρός νά σταματήσουμε νά ἀσχολούμεθα μαζύ τους καί νά δοῦμε πῶς θά καταφέρουμε νά ξεκινήσουμε, δίχως τους, τήν ἐπαναδόμησιν τῶν κοινωνιῶν μας;

Δὲν συζητῶ γιὰ παραίτησιν…
Συζητῶ γιὰ τὴν εὐγενὴ κι ἐνεργὴ …ἀποστασιοποίησιν ἀπὸ τὸν κόσμο τῶν ἐχόντων τὰ …παπικὰ ἀλάθητα!!!

Δὲν ξέρω… Ἐρωτῶ…

Υ.Γ. Συζητοῦσα πρὸ μερικῶν ἡμερῶν μὲ κάποιου ἀγρότες. Γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ συνειδητοποίησα πὼς ἡ δική τους ἐπιβίωσις εἶναι ἐξησφαλισμένη, διότι ἔχουν τροφή. Εἶναι ἀνεξάρτητοι καὶ μποροῦν νὰ ξεκινήσουν, σὲ ὀρθὲς βάσεις, κάτι ἄλλο. Ἕνα …κάτι χρειάζεται γιὰ νὰ ἀλλάξουν ὅλα. Κι αὐτὸ τὸ …κάτι ἔρχεται. Μὰ γιὰ νὰ τοῦ ἐπιτραπῆ νὰ ἀναπτυχθῇ ἀπαιτεῖται χρόνος καὶ ἰδίως ἀπομάκρυνσις τῶν ἠλιθίων, ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως, ἀποτελοῦν τὸ ἕνα τέταρτο τῶν κοινωνιῶν μας. Γιὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦν οἱ ἠλίθιοι ὅμως, ἀπὸ τὴν πρόσβασιν σὲ τέτοιες δράσεις, ἀπαιτεῖται νὰ τὸ ἀποφασίσουν οἱ ὑπόλοιποι. Δῆλα δὴ αὐτοὶ ποὺ δὲν συμμετεῖχαν στὸ κομματικὸ παίγνιον, στὶς δοσοληψίες καὶ στὶς …ἀλλαξοκωλιές τους.

 

* Κατὰ τὸ «Κοῦλα-Χαράλαμπε» τοῦ Χάῤῥυ Κλῦνν… Μᾶς πηδοῦν καὶ μᾶς χοροπηδοῦν τὰ ἀνεγκέφαλα, ἀποκτηνωμένα καθάρματα, ποὺ οὔτε κἄν ἀντιλαμβάνονται τὸ δικαίωμά μας στὴν αὐτοδιάθεσιν!!! Κι ἐπεὶ δὴ ὅλο αὐτὸ ἐξελίσσεται σὲ φαρσοκωμῳδία, ἄς τὸ ῥίξουμε κι ἐμεῖς ὁλίγον στὴν …παλαβή!!!
«Πήδημα» δέν μᾶς ἔταξαν; Ἔ, ἄς τὸ ἀπολαύσῃ, ἡ κάθε ΚΟΥΛΑ …μόνη της!!!

εἰκόνα