Στὶς 9 Μαΐου τοῦ 1956 χιλιάδες λαοῦ – ἀνάμεσά τους καὶ ὁ μαθητὴς τότε τοῦ 2ου Γυμνασίου Ἀῤῥένων Ἀθηνῶν ἐπὶ τῶν ὁδῶν Χέυδεν καὶ Ἀχαρνῶν, πατέρας μου – συγκεντρώθηκαν στὴν Πλατεῖα Ὁμονοίας γιὰ νὰ καταδικάσουν τὰ σκληρὰ μέτρα τοῦ Ἄγγλου Κυβερνήτου Χάρντινκ στὴν Κύπρο. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος εὑρίσκετο ἐξόριστος στὶς Σεϋχέλες, ἡ ΕΟΚΑ εἶχε ξεκινήσῃ τὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα στὴν Μεγαλόνησο καὶ τὴν ἑπομένη ἦταν προγραμματισμένη ἀπό τις κατοχικὲς ἀρχὲς ἡ ἐκτέλεσις τῶν ἀγωνιστῶν Μιχαλάκη Καραολῆ καὶ Ἀνδρέα Δημητρίου. Τὴν Ἑλλάδα κυβερνοῦσε ὁ νεοεκλεγμένος πρωθυπουργὸς Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καὶ ὑπουργός του, ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν, ἦταν ὁ Σπυρίδων Θεοτόκης.
Ὁ Σπυρίδων Θεοτόκης, ἐφαρμόζοντας τὴν γραμμὴ τοῦ πρωθυπουργοῦ του Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, ἐδέχθη ἀποδοκιμασίες ἔντονες κατὰ τὴν διάρκεια τῆς διαδηλώσεως. Οἱ διαδηλωτὲς ζητοῦσαν τὴν Ἔνωση τῆς Κύπρου μὲ τὴν Ἑλλάδα, ἀποδοκιμάζοντάς τον, γιὰ τὴν ἐνδοτικὴ πολιτικὴ τῆς κυβερνήσεως.
Τὸ πανῶ ἔγραφε τότε: «Ἄξων Ἀθηνῶν – Βελιγραδίου – Καΐρου», ὑπονοώντας τὴν ἀλλαγὴ πλεύσεως τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καὶ τὴν σύμπλευσή της μὲ τοὺς Τῖτο καὶ Νάσερ. Τὸ συλλαλητήριο διωργανώθη ἀπὸ τὴν Πανελλήνιο Ἐπιτροπὴ Ἑνώσεως Κύπρου (ΠΕΕΚ), μὲ ὁμιλητὴ τὸν πρόεδρό της, Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Δωρόθεο.
Μετὰ τὸ πέρας τοῦ συλλαλητηρίου, οἱ συγκεντρωμένοι θέλησαν νὰ πορευθοῦν πρὸς τὴν Βρεταννικὴ Πρεσβεία, ποὺ ἦταν στὸ Κολωνάκι, παρὰ τὶς προτροπὲς τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας νὰ διαλυθοῦν. Πλησίον τῆς Πλατείας Κλαυθμῶνος, ἡ Ἀστυνομία τοὺς ἐμπόδισε, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ξεσπάσουν ταραχές. Τὰ ἐπεισόδια ἐγενικευθησαν στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, μὲ τὰ ὄργανα τῆς τάξεως νὰ ἀνοίγουν πῦρ κατὰ τῶν διαδηλωτῶν. Ὁ ἀστυνομικὸς διευθυντὴς Ἀριστείδης Παπαδόπουλος ἀπεμονώθη κι ἐκακοποιήθη ἀπὸ τοὺς διαδηλωτές. Ἐτραυματίσθη σοβαρὰ καὶ περιῆλθε σὲ ἀφασία.
Στὴν ὀδὸ Δραγατσανίου, λόγῳ τοῦ ὅ,τι εἶχαν στηθῇ ὀδοφράγματα, ἡ σύγκρουσις ἦταν ἰδιαιτέρως σφοδρή, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάσουν τὴν ζωή τους τρεῖς διαδηλωτές: Εὐάγγελος Γεροντῆς (28 ἐτῶν), Ἰωάννης Κωνσταντόπουλος (21 ἐτῶν), Φραγκίσκος Νικολάου (23 ἐτῶν), καθὼς καὶ ὁ ἀστυφύλαξ Κώστας Γιαννακούρης, ποὺ πέθανε στὸ νοσοκομεῖο. Στὰ νοσοκομεῖα μετεφέρθησαν 265 τραυματίες, 165 ἀπὸ σφαῖρες ἀστυνομικῶν καὶ 100 μὲ μώλωπες ἀπὸ κτυπήματα. Ὁ πατέρας μου ἔφερε μὲ τιμὴ στὸ τριχωτὸ τῆς κεφαλῆς του ἕνα σημάδι ἀπὸ «σκίσιμο», ποὺ προῆλθε ἀπὸ ξύλινο ἀστυνομικὸ γκλόμπ, ἐκείνην τὴν ἡμέρα.
Ἡ κατάστασις γρήγορα ἐκτονώθηκε, ἀλλὰ ἦταν σαφὲς ὅτι ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀπαιτοῦσε ἐνεργητικοτέρα ἐξωτερικὴ πολιτικὴ γιὰ τὸ Κυπριακό.
Ἦταν ἡ ἐποχὴ ποὺ γιὰ τὸν Ἕλληνα τὸ Κυπριακὸ ἦταν πρώτη προτεραιότης στὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς χώρας!!!
μὲ πληροφορίες καὶ ἀπὸ ἐδῶ
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.