
Ἐγὼ τὸν γουστάρω τὸν Μαυρογιαλοῦρο… Τοὺς ἄλλους δὲν γουστάρω…
Ξεκινήσαμε νέου εἴδους δικομματισμόν!
Οἱ ἀπὸ ἐδῶ καὶ οἱ ἀπὸ ἐκεῖ!
Δῆλα δή, οἱ ἴδιοι! Συνέχεια
Ἐγὼ τὸν γουστάρω τὸν Μαυρογιαλοῦρο… Τοὺς ἄλλους δὲν γουστάρω…
Ξεκινήσαμε νέου εἴδους δικομματισμόν!
Οἱ ἀπὸ ἐδῶ καὶ οἱ ἀπὸ ἐκεῖ!
Δῆλα δή, οἱ ἴδιοι! Συνέχεια
Μμμμμ… Αὐτὸ τὸ γράφουν ἀναρχικοί… Οἱ κατ’ ἐξοχὴν φασίστες σήμερα!!!!
Ἀνεφώνησε κάποια γνωστὴ πρὸ ἡμερῶν, ἐν ἐξάλλω καταστάσει!!
Γελοῦσα!
«Τί σημαίνει φασίστας;» ῥώτησα…
«Φασίστας… Ἐσὺ εἶσαι μικρή, ἀνεφώνησε, ῥῶτα κι ἐμένα ποὺ ἔχω φάει τόσο πολὺ ξύλο….»
Εἴπαμε κι ἄλλα πολλά, ἀλλὰ συντόμως ἔπαψα τὶς ἀναφορές μου στὰ πρόσωπα ποὺ τὴν ἐρεθιζαν!!! Δὲν εἶχε νόημα.
Πῶς θά μπορούσαμε νά συζητήσουμε ὑπό τά πρίσματα πού τό ἔθετε; Συνέχεια
Ψηφίζω ΜΑΚ: Μέτωπο Αντιμνημονιακών Κινημάτων
Ἤθελα νὰ εὐχηθῶ καλὸν μήνα σήμερα, ἀλλὰ δὲν εἶμαι καλὴ στὶς εὐχές.
Γενικότερα, δὲν εἶμαι καλὴ στὸ νὰ λέω ἄλλα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ πιστεύω.
Ἀλλὰ σήμερα, λόγῳ τῆς ἡμέρας, ἂς ποῦμε ἕνα ψέμμα.. Ἕνα τόσο δά… Ἴσα γιὰ νὰ παρηγορηθοῦμε….
Ἔρχονται ἐκλογές.
Σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογὲς θὰ δοῦμε τοὺς μνημονιακοὺς καὶ τοὺς ἀντιμνημονιακούς.
Ἀπὸ τὴν μίαν μεριὰ δῆλα δή θὰ δοῦμε αὐτοὺς ποὺ συνειδητῶς ἀποφασίζουν νὰ παραμείνουν οἱ ἴδιοι σκυμμένοι καὶ προσκυνημένοι, παρασύροντας κι ἐμᾶς στὴν δίνη τῶν δικῶν τους ὑποχωρήσεων καὶ συμβιβασμῶν, κι ἀπὸ τὴν ἄλλην μεριὰ θὰ δοῦμε αὐτοὺς ποὺ ἀντιστέκονται.
Ποιοί εἶναι ὅμως αὐτοί πού ἀντιστέκονται; Θά μᾶς σώσουν ἢ ὄχι; Καί μέ ποιόν τρόπο;
Τὸ ἀκούσαμε κι αὐτό!
«Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἡ πληροφορία σου! Ἐμένα μοῦ ἀρέσει νὰ κοιμᾶμαι!!!»
«Τὸ δικό μου παιδὶ θέλω νὰ μάθῃ τὰ πράγματα ὅπως ὅλα τὰ ἄλλα παιδιά… Γιατί νά μάθῃ ἄλλα πράγματα; Γιά νά εἶναι δυστυχισμένο;»
«Ποιός σοῦ εἶπε πώς ἔχεις τό δικαίωμα νά μοῦ χαλάσῃς τήν εἰκόνα πού ἔχω ἐγώ γιά τά πράγματα; Ἔεεεε;» Συνέχεια
Μία καὶ ἔχουν πέσει νὰ μᾶς πιιοῦν τὸ αἷμα ἀπὸ κάθε πλευρὰ τοῦ πλανήτου, ἀπεφάσισα νὰ ἀναδημοσιεύσω κάτι παλαιότατον, ἀλλὰ ἀκριβὲς …ἀντίγραφον τοῦ σημερινοῦ!
Βλέπετε, ὅταν ἰσχυρίζομαι πὼς ἡ ἐπανάστασις τοῦ 1821 δὲν τελείωσε ἀκόμη, δὲν μὲ πιστεύουν κάποιοι. Νομίζουν πὼς τόσα χρόνια ἤμασταν ἐλεύθεροι!
Χὰ χὰ χά…. Πότε ἀκριβῶς ξεχρεώσαμε μέ τά πρῶτα δάνεια ἀπό τήν Ἀγγλία; Θυμᾶται κάποιος;
Νὰ βοηθήσω… Μόλις τὸ 2011… Τϊ εἴπατε; 190 χρονάκια; Σιγά.. Τώρα θὰ ξεχρεώσουμε, θεωρητικῶς σὲ …δύο χιλιετίες… Κι ἐάν!
Μια σταγόνα ιστορία…
ΘΕΛΕΤΕ να γελάσετε ΠΙΚΡΑ ;;;;
Θέλετε ;;
Διότι ο κατάλογος που ακολουθεί, κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους.
Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;…
Λοιπόν:
Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή,
«συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών,
δια την χρηματοδότησιν του αγώνος».
Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:
– Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών, δηλαδή αυτομάτως τα 2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).
Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.
Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:
– Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
– Μεσιτικά 68.000 λίρες
– Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
– Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
– Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.
Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την
κατασκευή δύο φρεγατών.
( (( Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία, που ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831 στο λιμάνι τού Πόρου, όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο στόλο. Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι; )) )
(Συμπληρώνω ὡς Φιλονόη: γιατί ἐπανεστάτησε ὁ Μιαούλης; Μὰ φυσικὰ γιὰ τὰ μισθά! Ὅλη ἡ Ἑλλὰς πεινοῦσε ἀλλὰ οἱ Ὑδραῖοι, ὡς φυσικὰ προεξάρχοντες, ἔπρεπε νὰ πληρωθοῦν!!!)
Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι πολεμικών πλοιαρίων.
Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση.
Συνεχίζουμε:
– Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες
– Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
– Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες
Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες.
Αντί αυτά τα ελάχιστα που απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά των Τούρκων,
κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες.
Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου.
Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.
Ο Γκούρας για παράδειγμα, είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων, αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους. Το ίδιο και οι αντίπαλοι του.
Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης, έδωσε εντολή στον
Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή
( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας… της περιουσίας του κράτους ).
Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο.
Περιείχε μία μόλις πρόταση:
«Κύριε Κυβερνήτα,
εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον». (ἀσυμβίβαστος)
Καὶ φυσικά, ἀπὸ τὸ 1825 καὶ μετά, ἔχουμε λάβει ἑκατοντᾶδες ἄλλα δάνεια, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ εἴμαστε χειροπόδαρα δεμένοι, ὄχι γιὰ τὰ ἐπόμενα πενήντα χρόνια, ποὺ κάποιοι ψευδῶς ἰσχυρίζονται, ἀλλὰ γιὰ τὰ ἐπόμενα 1050 χρόνια!
Ξέρετε τί πιστεύω;
Νόμίζω σᾶς τὸ ἔχω ξαναγράψει… Δὲν θὰ πάρουν τίποτα!
Πλησιάζει ἡ στιγμὴ ποὺ τὰ δάνεια καὶ οἱ συμβάσεις καὶ πάσῃς φύσεως δεσμεύσεις, θὰ ἀκυρωθοῦν διὰ παντός.
Ἔως τότε μόνον νὰ ἔχουμε φροντίσει νὰ γίνουμε Ἄνθρωποι. Διότι ἀντὶ νὰ χαροῦμε τὴν ἀπελευθέρωσιν, θὰ βρεθοῦμε νὰ κάνουμε παρέα στοὺς δανειστές μας.
Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στήν μνήμη τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἥρωες. Μόνον Νενέκοι.
Πέθανε στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843. Πρίν ἀπό 169 χρόνια.
Ο Θ. Κολοκοτρώνης είναι η σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Για την ευφυΐα, την τόλμη, τη σύνεσή του, αλλά και για τη βαρύτητα του λόγου του, που από νέο τον χαρακτήριζαν, επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά» Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770, ενώ η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λιμποβίσι της Αρκαδίας. Η οικογένειά του – με γενάρχη τον Τσεργίνη – ανέδειξε πολλούς γενναίους κλεφταρματολούς-αγωνιστές και κατέβαλε βαρύ τίμημα στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων. Μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης περίπου εβδομήντα Κολοκοτρωναίοι είχαν βρει το θάνατο στον αγώνα κατά των Τούρκων.
Ο πατέρας του Κωνσταντής ήταν Συνέχεια