Ὁ Πόλεμος.


Φοβούμενη ἡ Πηνελόπη ὅτι οἱ μνηστῆρες
θὰ θανατώσουν τὸν Τηλέμαχο ἄρχισε, γοερά,
νὰ τοὺς κακολογῇ καὶ νὰ τοὺς καταριέται. Τότε
ὁ Εὐρύμαχος τὴν ἐπλησίασε κι ἤρεμα
τῆς εἶπε· «Πηνελόπη, σὺ ποὺ εἶσαι φρόνιμη
κι ὁ νοῦς σὲ κυβερνᾶ, μὴ σὲ φοβίζουν τέτοιες σκέψεις.
Ὅσο ἐγὼ θὰ ζῶ καὶ θὰ μὲ βλέπῃ τῆς ἡμέρας
τὸ φῶς δὲ θὰ βρεθῇ ὁ ἄντρας ποὺ στὸν γιό σου θ’ ἀγγίξῃ
τὸ χέρι του, τὶ ἀλλοιῶς ἀπ’ τὸ σπαθί μου θ’ ἀναβλύσῃ
τὸ μαῦρο γαῖμα του ἂν τολμήσῃ κακεντρέχειες. Συνέχεια

Ποιά κριτική μᾶς χρειάζεται;

ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΗΣ κριτικῆς στὸν τόπο εἶναι ἄθλιο.
Εἴτε πρόκειται γιὰ κριτικὴ περὶ τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων εἴτε γιὰ ἀξιολογία τῶν πνευματικῶν ζητημάτων, οἱ ἐκφερόμενες κρίσεις στεροῦνται κύρους καὶ ἀντικειμενικότητας.

Ποιά εἶναι ἐκείνη ἡ κριτική πού ἀξίζει νά ἀκούγεται καί νά ἀσκεῖται κάθε φορά;

Κάθε ουσιαστική κριτική πρέπει νὰ ξεκινάῃ πρώτα μὲ τὴν ἄρνηση καὶ μετὰ νὰ περνάῃ στὴν θέση (ἐὰν βέβαια σηκώνῃ ἡ ὑπὸ κρίσιν περίπτωσις κάνα καλὸ λόγο). Ἐξάλλου τὰ ἐπικριτικὰ σχόλια εἶναι καὶ τὰ πιὸ ὠφέλιμα γιατὶ αὐτὰ μποροῦν νὰ ἰσιώσουν τὸ στραβὸ καὶ νὰ συντελέσουν στὴ βελτίωση πραγμάτων ἢ προσώπων ὡς φορέων αὐτῶν τῶν πραγμάτων. Συνέχεια

Μία χώρα ποὺ γερνᾶ…

ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΓΕΡΝΑΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ, σύμφωνα μὲ τὰ δημογραφικὰ στοιχεῖα ποὺ ἔδωσε μέσα στὸ 2013 ἡ Eurostat.
Εἶναι ἐνδεικτικὸ ὅτι τὸ 2012 ὁ πληθυσμὸς τῆς χώρας μας μειώθηκε κατὰ 5,5% (τοῖς χιλίοις), τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ πληθυσμὸς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης αὐξήθηκε κατὰ μέσο ὅρο 2,2%.
Ἀπὸ χρόνια κρούουν τὸν κώδωνα εἰδικοὶ καὶ μή, προτρέποντας τὸν κόσμο νὰ κάνῃ παιδιά, πολλὰ παιδιά, φοβούμενοι ὄχι μόνον τὸν ἀφανισμὸ τοῦ ἔθνους μετ’ ἀπὸ λίγο, ἀλλὰ καὶ τὸν κίνδυνο ποὺ ἀντιμετωπίζουμε ἀπ’ τοὺς πολυπληθέστερους γείτονές μας σὲ περίπτωση κάποιας σύρραξης. Ἑπομένως, κάντε παιδιὰ γιὰ νὰ εἴμαστε πολλοὶ προκειμένου ν’ ἀντιμετωπίσουμε τέτοιου εἴδους ἀπειλές.
Συνέχεια